x close

ไม่มีใครอยากเป็นที่รองรับอารมณ์

ความรัก

ไม่มีใครอยากเป็นที่รองรับอารมณ์ (ใยไหม)

          ทำไมบางทีเรื่องที่คุณระบายกับคนอื่นไม่ได้ คุณต้อง…เอามันมาลงกับแฟนคุณ ในเมื่อเขาก็เป็นคนเหมือนกัน เขาก็น่าจะไม่ชอบเหมือนกันใช่เหรอ???

          หรือเพราะแฟนคุณคือคนที่คุณรัก คุณก็เลยคิดว่าแฟนคุณน่าจะรับได้ หรือไม่ได้คิดอะไรเลย เรื่องระบายอารมณ์ของคุณเป็นเรื่องชั่ววูบ ระบายแล้วก็จบ...ก็ผ่านไป แต่สำหรับคนที่รับมันน่ะ ไม่ใช่ชั่ววูบหรอกนะ พอโดนแล้วมันก็รู้สึกไม่ดี หนัก ๆ เข้าก็เริ่มจำ และเกิดการตั้งคำถามกับตัวเองว่า เรื่องอะไรต้องทน?

          หน้าที่เหรอ...เปล่า มันไม่ใช่หน้าที่ของแฟนที่ต้องมาคอยรองรับอารมณ์ ความรักทำให้คนอยู่ได้ แต่ไม่ใช่จะทำให้คนทนได้เสมอไป คุณก็รู้นี่ว่า "ความอดทนมีขีดสุด" บางทีการที่คุณตั้งขีดสุดสำหรับเขาเอาไว้สูงมาก มันก็เลยทำให้คุณรู้สึกว่า คงยังไม่ถึง...คงยังไม่ถึง คุณคิดว่าเขาน่าจะยังพอรับไหวอยู่ และยังทนได้อยู่ แต่พอเผลออีกแป๊บเดียวเขาก็ไปแล้ว

          บางทีคุณอาจไม่ได้มองว่าการระบายอารมณ์เสีย ๆ กับแฟนคุณ มันเป็นเรื่องเล็กหรอก คุณอาจมองข้ามว่ามันเป็นเรื่องใหญ่นั่นแหละ แต่ปัญหาก็คือคุณได้แต่มองไง มองว่าตัวเองผิด มองว่าตัวเองทำไม่ดีเลย มองว่าแฟนคุณน่าเห็นใจจังที่ต้องโดนคุณใส่อารมณ์แบบนี้...แค่นั้นแหละ แค่รู้สึกผิด แต่คุณไม่ได้คิดที่จะเลิกทำนิสัยแบบนั้น หรือพยายามอย่างจริงจังเลย ก็ไม่ต่างอะไรกับคุณมองข้ามความผิดของตัวเองไป และไม่นานคุณก็ทำอีก เพราะคุณเคยชิน คุณจะไม่ทำก็ไม่ได้ เพราะเมื่ออารมณ์มันผลักออกมาคุณก็ต้องปล่อย และสุดท้ายคนที่ต้องรองรับก็คือ "แฟน" คุณทุกที

          คุณรู้จักอารมณ์ตัวเองไหม?...ฉันเองก็ไม่รู้จักมันดีเท่าไหร่หรอก รู้แต่ว่ามันมาได้และมันก็ไปได้ มันเป็นสิ่งที่เก็บซ่อนได้ ส่วนจะเก็บได้นานเท่าไหร่นั้น ก็อยู่ที่ความอดทนของแต่ละคน เชื่อไหม...ถ้าฉันจะบอกว่าความจริงการที่คุณมาระบายอารมณ์กับแฟนคุณบ่อยครั้ง ไม่ใช่ว่าแฟนคุณเก็บมานานจนเก็บไม่ไหวหรอก แต่คุณตัดสินใจให้มันระเบิดออกมาทันทีที่คุณเห็นหน้าแฟนคุณมากกว่า มันเหมือนได้เวลาแล้ว...อะไรทำนองนั้น ซึ่งคุณเองก็เก็บมันมาได้ตั้งนาน ต่อหน้าคนที่คุณเกรงใจคุณก็ไม่แสดงออก เดินผ่านผู้คนมากมายคุณก็ยังเฉย ๆ เจอเพื่อน ๆ คุณก็ยังยิ้มได้ แต่ทำไมพอเหลือกันแค่ 2 คน ต้องเก็บไม่ไหวทุกที

          ฉันไม่เชื่อหรอกว่าคุณสุดทน มันสามารถเก็บได้นานกว่านั้น หรือเก็บและกลืนจนหายไปเลยก็ได้ แต่นี่คุณไม่ให้อภัยอารมณ์ตัวเองก็เท่านั้นเอง คุณเชื่อว่ามันเกิดมาแล้วต้องระเบิดมัน อย่างนั้นถึงจะหาย แต่ถ้าเก็บเอาไว้คุณจะกดดัน และคุณอาจจะเป็นบ้า

          แต่ฉันจะแนะนำวิธีให้คุณอย่างหนึ่ง เรียกว่าการลืมอารมณ์ ถ้าคุณไม่อยากให้แฟนที่คุณรักเตลิดไปเสียก่อน จงถามตัวเองทุกครั้งที่อารมณ์ไม่ดีว่า ลืมไปได้ไหม? จบได้ไหม? ไม่ต้องแสดงออกมา เพราะคนที่อยู่ตรงหน้าไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วย อย่าทำร้ายเขา...คุณไม่ต้องดีอะไรมากมายหรอก แค่ถนอมความรู้สึกกันบ้าง เขาก็ซึ้งใจพอ





ขอขอบคุณข้อมูลจาก

หนังสือ : รักผู้ชาย ต้องรักให้เป็น
เขียนโดย : ณัชชา


เรื่องที่คุณอาจสนใจ
ไม่มีใครอยากเป็นที่รองรับอารมณ์ อัปเดตล่าสุด 3 มีนาคม 2554 เวลา 15:32:52 9,694 อ่าน
TOP