เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
เมื่อความรักของคนสองคนเดินมาสุดทาง ไม่สามารถจะจับจูงมือกันไปในเส้นทางแห่งความฝันที่วาดไว้ได้ จึงไม่แปลกที่การ "เลิกรา" จะเป็นทางออกที่ดีที่สุด และก็เป็นเรื่องธรรมดา หากใครคนใดคนหนึ่งลาจากไป หลงเหลือไว้แต่เพียงควันหลงของความรัก ที่ทิ้งไว้ให้ใครอีกคนหนึ่งต้องรู้สึกถึงความสูญเสีย อีกทั้งยังต้องรับมือกับสิ่งที่กำลังจะเปลี่ยนไปหลังจากนี้
แน่นอนว่ามันไม่ง่ายเลยสักนิด ที่จะต้องทำใจให้ได้กับความเปลี่ยนแปลง จากที่เคยรัก เคยผูกพัน เคยมีกันและกัน แต่กลับกลายเป็นไม่เหลืออะไรสักอย่าง ทำให้บ่อยครั้งที่ความเหงา ความโดดเดี่ยว เดินเข้ามาทักทายให้หวั่นไหวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปเนิ่นนานเท่าไหร่ ก็ไม่สามารถเยียวยาความเจ็บปวดที่ได้รับเบาบางลงเลย ความรักมันคงเต็มอยู่ในหัวใจ ภาพความทรงจำเก่า ๆ ก็ยังล้นอยู่ในหัวสมอง
ในขณะที่อีกคนกลับไม่พยายามลืม ไม่เคยลืม และไม่คิดจะลืม แต่อีกคนหนึ่งที่เดินจากมา...กลับเก็บเอาความความรักครั้งเก่า หย่อนลงหีบซุกซ่อนไว้ในพื้นที่ส่วนที่ลึกที่สุด พร้อมกับเริ่มต้นกับสิ่งใหม่ คนใหม่ รวมถึงความรักครั้งใหม่ ซึ่งอาจจะมีบ้างบางช่วงจังหวะ ที่เกิดความคิดถึง นึกถึงเรื่องราวในอดีตขึ้นมาแวบ ๆ แต่ก็เป็นแค่บางครั้งบางคราวเท่านั้น เมื่อมีเรื่องราวให้ต้องทำ ต้องคิด ภาพเหล่านั้นได้ถูกกาลเวลากลืนกินไปจนไม่เหลืออะไร
ทางที่ดีหากยังลืมความรักในอดีตไม่ได้ ก็ไม่เห็นจำเป็นต้องลืมเลือน เก็บเอาความทรงจำ ความรู้สึกดี ๆ เรื่องราวดี ๆ ที่เคยทำร่วมกันไว้ได้ เพียงแต่คิดถึงตัวเองให้มาก รักตัวเองให้มากกว่าเคย และเริ่มต้นชีวิตใหม่ ลองใช้ชีวิตอยู่คนเดียวบ้าง บางทีมันอาจจะสดใสกว่าที่เคยมีใครอยู่ข้าง ๆ ก็ได้นะ ^__^
จากหนังสือ : ยังรักและคิดถึง
เขียนโดย: Taro
