เปิดใจ เจี๊ยบ วรรธนา ความเข้มแข็งที่ได้จากการสูญเสีย

เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก เฟซบุ๊ก เจาะใจ Johjai

                ความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ในชีวิตของทุกคน คือการถูกพรากคนรักให้จากไปอย่างไม่มีวันกลับ แต่สำหรับผู้หญิงช่างฝันที่ชื่อ เจี๊ยบ วรรธนา วีรยวรรธน ที่ต้องสูญเสียสามี กบ นิมิตร จิตรานนท์ ไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอกลับมีจิตใจเข้มแข็งอย่างไม่น่าเชื่อ รายการเจาะใจ (14 มิถุนายน) จะพาไปย้อนเรื่องราวความสูญเสีย และเรียนรู้วิธีก้าวต่อไปของเธอกัน ..

                13 ปีก่อน เจี๊ยบ วรรธนา วีรยวรรธน ศิลปินและนักแต่งเพลงสาว เจ้าของเพลงดัง "เธอเห็นท้องฟ้านั่นไหม" ตกลงปลงใจใช้ชีวิตร่วมกันกับ กบ นิมิตร จิตรานนท์ โปรดิวเซอร์และนักแต่งเพลงผู้ที่มีความชอบอะไรคล้าย ๆ กันกับเธอ ทั้งคู่แต่งงานและใช้ชีวิตร่วมกันจนมีทายาท 2 คน ลูกสาวคนโตคือ น้อง เนปาล จิตรานนนท์ วัย 12 ปี และลูกชายคนเล็ก น้องทิเบต จิตรานนท์ วัย 8 ปี ทั้งสองเป็นสมาชิกที่ช่วยเติมเต็มความสมบูรณ์ให้กับครอบครัว

                ในช่วง 10 ปีแรก ที่ทั้งคู่ใช้ชีวิตร่วมกันฐานะสามี-ภรรยา ย่อมต้องมีขัดเคืองใจกันบ้างตามประสาคนอารมณ์ศิลปิน แต่พอเข้าช่วง 3 ปีหลัง ทั้งคู่ปรับตัวเข้าหากันจนมีความเข้าอกเข้าใจ กลายเป็นคู่ชีวิตที่หลายคนต้องอิจฉา เจี๊ยบและกบ ใช้ทุกนาทีที่อยู่ด้วยกันอย่างคุ้มค่า แต่แม้จะเชื่อว่าคุ้มค่าเพียงใด ก็ยังไม่พอให้ทันได้ร่ำลากันอยู่ดี

                เช้าวันที่ 3 พฤษภาคม 2555 เจี๊ยบ วรรธนา ได้รับโทรศัพท์บอกข่าวร้ายว่า สามีของเธอประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่ประเทศอินเดีย หลังจากที่เขาเดินทางไปถ่ายทำรายการ "รอยเท้า ความฝัน ผู้คน ดนตรี"  สารคดีที่ร่วมกันทำกับภรรยา เจี๊ยบ วรรธนา ตัดสินใจโทรเรียกเพื่อนสนิทให้มาช่วยพาลูก ๆ ของเธอออกไปเที่ยว ก่อนที่เธอจะแสดงอาการใด ๆ ออกมาให้ลูกเห็น แม้จะตกใจขนาดไหน แต่เจี๊ยบก็ยังต้องตั้งสติและโทรเช็คกับหลายฝ่ายเพื่อถามถึงอาการของสามี จนกระทั่งมีคำตอบยืนยันกับเธอแล้วว่า กบ นิมิตร สามีคู่ชีวิตของเจี๊ยบ หมดลมหายใจลง และไม่มีวันกลับมาพบหน้าเธอได้อีกแล้ว ..


                เจี๊ยบ วรรธนา บอกว่า เธอเสียใจแต่ก็ร้องไห้ออกมาแบบงง ๆ เพราะทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากจนตั้งตัวไม่ทัน โชคดีของเธอที่รอบตัวมีแต่กัลยาณมิตร ที่ช่วยจัดการทุกสิ่งทุกอย่างแทนเธอได้หมด ปล่อยให้เจี๊ยบใช้เวลาดูแลจิตใจของตัวเองและลูก ๆ เพื่อให้เธอมีเวลาตั้งสติ

                ท่ามกลางความทุกข์โศกของครอบครัว เจี๊ยบ วรรธนา โชคดีมากที่ บิณฑ์ บรรลือฤทธิ์ นักแสดงและอาสาสมัครมูลนิธิร่วมกตัญญู กำลังถ่ายทำละครอยู่ที่อินเดียพอดี เขาจึงช่วยทำศพและติดต่อเพื่อดำเนินการส่งร่างของ กบ นิมิตร กลับมาประกอบพิธีทางศาสนาที่เมืองไทยได้ โดยก่อนหน้านั้น เจี๊ยบ วรรธนา ต้องการให้นำศพของสามีไปประกอบพิธีกรรมทางศาสนาที่เมืองพุทธคยา ประเทศอินเดียก่อน เพราะเป็นจุดหมายของสามีที่ต้องการจะไปให้ถึง บิณฑ์ บรรลือฤทธิ์ จึงรับอาสาเป็นเจ้าภาพงานศพในวันแรกให้ด้วย

                เมื่อต้องสูญเสียพ่อของลูกไปอย่างไม่ทันตั้งตัว เจี๊ยบ วรรธนา เจ็บใจตัวเองที่ต้องเป็นคนเอ่ยปากบอกลูก ๆ ว่าพ่อของพวกเขาได้จากไปแล้ว แต่เธอก็เสียใจแทนสามีมากกว่า ที่จะต้องจากไปโดยที่ยังเหลือความตั้งใจอีกมากมายที่จะทำเพื่อลูกและภรรยา เพราะเธอกับลูก ๆ แม้จะเสียคนที่รักไปแต่ก็ยังมีกันและกัน "ส่วนเขาต้องสูญเสียเราไปพร้อม ๆ กันทีเดียว 3 คน"

                เจี๊ยบ วรรธนา กับลูก ๆ พยายามเก็บความเสียใจเอาไว้ข้างในลึก ๆ และพยายามเยียวยาตัวเองทันทีด้วยการออกไปรับประทานไอศกรีมกันนอกบ้าน โดยสั่งไอศกรีมฟองดู 4 ลูก มารับประทานด้วยกันเหมือนเคย แต่ทว่าไอศกรีมทั้ง 4 ลูกนั้น กลับแบ่งกันไม่ลงตัวอีกต่อไป ทั้ง 3 คนแม่ลูกนั่งมองไอศกรีมลูกที่เกินมาอย่างเงียบงัน ก่อนที่น้ำตาแห่งความเสียใจของทั้ง 3 คนจะพรั่งพรูออกมาอย่างตอกย้ำว่า ไม่มีวันที่ครอบครัวจะพร้อมหน้าพร้อมตากัน 4 คนอีกต่อไปแล้ว

               “ทุกวันนี้เราก็ใส่เสื้อกบนอนกันทุกวัน เพราะเป็นสัญลักษณ์ที่เหลืออยู่นิด ๆ หน่อย ๆ ให้ใจเราอุ่น” เจี๊ยบ วรรธนา บอกความรู้สึกของเธอและลูก ๆ ที่ยังคงสวมใส่เสื้อผ้าของหัวหน้าครอบครัวผู้จากไปเพื่อเติมเต็มให้จิตใจได้อบอุ่น แม้จะไม่มีไออุ่นจากร่างกายของเขาให้กอดอีกต่อไป “เราไม่รู้เลยว่าจะเป็นครั้งสุดท้าย ถ้ารู้ก็คงจะกอดเขาให้นานกว่านั้น” นี่คือความรู้สึกของคนที่ต้องเผชิญกับความสูญเสียครั้งใหญ่ในชีวิต อย่างไม่ทันร่ำลา


                บทเรียนแห่งการสูญเสียในครั้งนี้ ทำให้เจี๊ยบ วรรธนา และลูก ๆ ได้รู้จักกับความเข้มแข็ง เธอสอนให้ลูก ๆ มองโลกในแง่ดี เพราะเธอเชื่อว่าสามีของเธอไม่อยากมองเห็นเธอและลูก ๆ ต้องจมอยู่กับความเศร้า เจี๊ยบ วรรธนา ไม่เคยปิดกั้นลูกจากความจริง แต่ใช้วิธีการสอนให้ลูกเข้าใจถึงสัจธรรมในชีวิตว่าคนเราต้องมี เกิด แก่ เจ็บ ตาย และไม่ได้มีเพียงแต่ครอบครัวของเราต้องสูญเสียเท่านั้น

                วันหนึ่งในขณะที่เจี๊ยบหมดแรงกับการจัดพิธีศพให้สามี เธอเปรยกับลูกชายว่า “ทิเบตวันนี้แม่เหนื่อยมากเลย” ลูกชายวัย 8 ปีของเธอ จึงเดินมานั่งตักพร้อมกับเอามือลูบขาของแม่แล้วพูดว่า “แม่เชื่อไหม วันนี้ผมเหนื่อยกว่าแม่อีก” นั่นคือคำพูดที่ทำให้เจี๊ยบต้องอึ้ง! เพราะเธอรู้ดีว่าในหัวใจของลูกชายนั้นเต็มไปด้วยความเศร้าและความเหนื่อยล้า แต่เขากลับเลือกที่จะไม่แสดงอะไรออกมาเลยตลอดทั้งวันจนกระทั่งเธอเอ่ยปากบอกออกไป และนั่นทำให้เจี๊ยบรู้สึกว่าลูก ๆ มีหัวใจที่เข้มแข็งมากกว่าเธอเสียอีก

                ส่วนลูกสาวคนโต น้องเนปาล วัย 12 ปี ก็เข้มแข็งไม่แพ้น้องชาย เมื่อน้องเนปาลบอกว่า เธอเองก็คิดถึงพ่อเหมือนกัน บางครั้งเวลาอยากทำอะไรที่เคยทำกับพ่อ น้องชายก็จะต้องคอยมาชวนเล่นด้วยกัน ส่วนคุณแม่ก็จะคอยพาออกไปข้างนอก “อยากบอกแม่ให้อดทน เดี๋ยวมันก็ผ่านไป ถึงแม้เราจะไม่ได้เห็นพ่อ แต่ว่าพ่อก็จะอยู่กับเรา” คือคำพูดจากหัวใจที่เข้มแข็งของน้องเนปาล จิตรานนท์


                ชีวิตยังต้องดำเนินต่อไปแม้จะต้องเสียใจกับการจากไปของคนที่รักมากขนาดไหน เจี๊ยบ วรรธนา จึงตัดสินใจแต่งเพลง “รื่นรมย์” ขึ้น เพื่อเป็นคำสัญญาให้กับสามีผู้จากไป ว่าเธอจะมีความสุขกับชีวิตที่เหลืออย่างรื่นรมย์ และดูแลลูกให้ดีที่สุดโดยไม่ร้องไห้อีก และนี่คือสิ่งที่จะทำให้ชายผู้ซึ่งมองมาจากที่แสนไกลในอีกโลกหนึ่ง สามารถยิ้มตอบกลับมาได้อย่างหมดห่วง

                “จะยิ้ม จะมีน้ำตา ก็จะรื่นรมย์กับมัน จะยิ้มให้เธอทุกวัน เมื่ออยู่คนเดียว ขอสัญญา” คือเนื้อเพลงท่อนหนึ่งที่ เจี๊ยบ วรรธนา ร้องให้ฟังในรายการด้วยเสียงสั่นเครือ

                และนี่คือเรื่องราวของ เจี๊ยบ วรรธนา วีรยวรรธน ผู้ที่เปลี่ยนความสูญเสียให้เป็นความเข้มแข็งและมองในโลกแง่บวกได้อย่างน่าอัศจรรย์ เชื่อว่าวิญญาณของ กบ นิมิตร จิตรานนท์ ที่กำลังมองมาจากดินแดนแสนไกล คงจะคลายความกังวลไปได้ เพราะภรรยาของเขาคือผู้หญิงที่เข้มแข็งและเป็นแม่ที่วิเศษที่สุดสำหรับลูก ๆ ต้องขอแสดงความเสียใจกับการจากไปอีกครั้ง และขอเป็นกำลังใจให้กับครอบครัวจิตรานนท์ที่ยังต้องเดินหน้าต่อไป สู้ ๆ นะคะ ..