รัศมีแข เปิดใจ พ่อแท้ ๆ อยากเจอก่อนตาย ยอมรับคิดหนักจะบอกพ่อยังไงว่าเป็นเกย์

          ในที่สุดก็ตามหาคุณพ่อตัวจริงจนพบแล้ว สำหรับ รัศมีแข ฟ้าเกื้อล้น แม้จะยังไม่เคยพบหน้าคุณพ่อเลยสักครั้ง แต่เจ้าตัวก็ดีใจที่ได้พูดคุยกันทางโทรศัพท์เป็นครั้งแรก โดยคุณพ่อของรัศมีแข เป็นชาวเซเนกัล ซึ่งเจ้าตัวก็ยอมรับว่ายังรู้สึกงง ๆ ที่ได้ใช้คำว่า Papa เป็นครั้งแรกด้วย

          อ่านข่าว : รัศมีแข ดีใจได้โทร. คุยกับพ่อชาวเซเนกัลครั้งแรกในชีวิต เผยความรู้สึกที่ใช้คำว่า Papa

          ไม่เคยเจอคุณพ่อมาก่อน ?

          รัศมีแข : คือรู้ว่ามีพ่อ แต่ไม่เคยเจอกันเลย ตอนนี้ก็ยังไม่ได้เจอ แค่เป็นการพูดคุยกันเฉย ๆ อย่างของตัวเองมีความรู้สึกก่อนว่าถ้าได้เจอก็จะเจอเอง เราก็เลยไม่พยายามอะไร เราไปออกรายการหนึ่งแล้วพูดว่า พ่อเคยทำงานอยู่ตรงนั้น แล้วคนที่เคยทำงานกับพ่อเมื่อสมัยก่อน เขารู้แล้วติดต่อไปยังเพื่อนแข เขาจัดการทุกอย่างเลย จนวันหนึ่งเขาโทร. มาร้องไห้แล้วบอกว่าได้เบอร์ของพ่อแล้วนะ แล้วเขารอโทรศัพท์เราอยู่ เวลาห่างกันประมาณ 5 ชั่วโมง

          ได้โทรศัพท์คุยกันเรียบร้อยแล้ว ?

          รัศมีแข : ใช่ ตอนแรกพอได้เบอร์มาปุ๊บตื่นเต้น จะร้องไห้ ทำตัวไม่ถูก ตอนนั้นอยู่บ้านเพื่อน เพื่อนก็เห็นว่าเราเดินไปเดินมา ไม่รู้จะตั้งต้นยังไงดี สุดท้ายเราก็โทร. ไปคุย

          เห็นว่าคุณพ่อเสียใจกับเราอยู่เรื่องหนึ่ง ?

          รัศมีแข : ใช่ เขาก็ขออภัยกับสิ่งที่มันเกิดขึ้นมา ไม่อยากให้เป็นอะไรแบบนี้

          คุณพ่อร้องไห้ด้วย ?

          รัศมีแข : ใช่ แขว่าเขาคงตื่นเต้น แต่ด้วยความที่เราเป็นคนเข้าใจอะไรง่าย เราก็ตอบกลับเขาไปว่าไม่เป็นไร อันนั้นมันเป็นปัญหาของคุณกับแม่ ไม่ใช่ปัญหาของแข

          จริง ๆ ต้องได้เจอกันแล้ว แต่ว่าเกิดเหตุการณ์โควิด 19 ?

          รัศมีแข : ใช่ ตอนแรกเข้าใจตลอดว่าเป็นลูกครึ่งอเมริกัน แต่ผิด จริง ๆ แล้วเป็นไทย-เซเนกัล ซึ่งอยู่ในแอฟริกาต้น ๆ

          เห็นบอกว่าคุณพ่ออยากเจอแขก่อนตาย ?

          รัศมีแข : ใช่ ก็ไม่คิดเหมือนกันว่าจะพูดคำนี้ เราก็อ้าว...ทำไมพ่อพูดแบบนี้ ด้วยความที่พ่อเป็นโรคหัวใจด้วย แล้วตอนคุยกับพ่อ พ่อบอกว่าญาติถามใหญ่เลยว่าแบบเป็นไงลูกชายเธอ เขาโตเป็นผู้ชาย แล้วอีกวันก่อนวางสาย พ่อบอกดีใจมากเลยที่ได้เจอแข ขอให้ทุกอย่างดี ให้แขมีภรรยาที่ดี อันนี้แอบคิด แอบซีเรียส ก็เลยไปปรึกษาพี่สาวคนที่อยู่อเมริกา บอกว่าพ่อมาอวยพรอย่างนี้ ฉันใจไม่ดี ฉันไม่รู้จะพูดยังไงว่าฉันเป็นเกย์

          คิดไหมว่าถ้าบอกไปกลัวพ่อจะรับไม่ได้ ?

          รัศมีแข : ไม่กลัว เจอแล้วรับไม่ได้ แยกย้ายได้นะคะพ่อ ยังไม่ได้บอกพ่อเลย แต่พี่สาวบอกว่า อย่าไปบอกเขานะ เขาเป็นคนรุ่นก่อน รับอะไรยาก ตอนนั้นพอคุยกับพี่สาวเสร็จก็คิดว่าจะทำยังไงดี

         จริง ๆ อยากบอกไหม ?

          รัศมีแข : อยากให้เขารับรู้มากกว่า ว่าที่ผ่านมาเราแต่งงานทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยหมดแล้ว เพราะว่ามันคือชีวิตของเรา จริง ๆ ก็อยากให้เขาเห็นว่าเราเก่งนะ เราทำมาจนมาอยู่ได้ขนาดนี้ ก็คิดว่าเขาน่าจะภูมิใจ

          ถ้าเกิดไม่มีเหตุการณ์แบบนี้ก็จะไปหาคุณพ่ออยู่แล้ว ?

          รัศมีแข : ใช่ครับ ตอนนี้ไปไม่ได้

          แล้วเราจะพาแฟนไปหาคุณพ่อไหม ?

          รัศมีแข : ไม่พาไป ไปกับเพื่อน แฟนพักไว้ก่อน เรามีความรู้สึกว่าเราไปกันเองก่อนก็ได้ เพราะถ้าแฟนไปด้วยเดี๋ยวมันจะมีเรื่องความลำบากนู่นนี่นั่นเข้ามา

          มาพูดถึงการกักตัวอยู่บ้านบ้าง แต่ละวันทำอะไร ?

          รัศมีแข : ช่วงอาทิตย์แรก เหมือนกับโลกถล่มไปแล้ว ชีวิตหลุดหาย ไม่รู้จะทำยังไง นอน โอ๊ย...เบื่อ

          ถ้าไม่โดนกักตัววันวันหนึ่งแขทำอะไรบ้าง ?

          รัศมีแข : ออกกำลังกาย ออกไปวิ่งสวนสาธารณะ กิจกรรมทุกอย่างอยู่ข้างนอกเกือบหมด เจอหลาน พออยู่ในช่วงกักตัวเราแทบไม่เจอหลาน ก็ห่วงตัวเล็ก ไม่ไป อยู่บ้าน ก็เลยมีเพื่อนใหม่ชื่อ TikTok แล้วก็ถือโอกาสทำความสะอาดบ้าน ไลฟ์

          มีไลฟ์อยู่อันหนึ่งคุณร้องไห้ ?

          รัศมีแข : อันนั้นร้องไห้ เริ่มมาจากนั่งรถ แล้วบวกกับสภาวะโควิดแบบนี้ นอนตี 1 ติดซีรีส์เกาหลี อยากมีผัวเกาหลีมาก ตอนนั้นอยากหย่ากับผัวแล้วไปเกาหลี ไปเปิดร้านเหล้าอยู่กับเขา ตอนนั้นอินมาก เรานอนตี 1 ตื่นเที่ยง เราบอกว่าไม่ได้ เราจะสโลว์ไลฟ์แบบนี้ไม่ได้ ถึงแม้เราจะมีโอกาสได้อยู่บ้าน ขับรถแล้วบอกตัวเองว่าต่อไปเราต้องขยันตื่นเช้าไปไลฟ์

            แล้วไลฟ์อยู่ดี ๆ มีพยาบาลเข้ามาบอกว่าเป็นพยาบาลช่วยเหลือผู้ป่วยเป็นโรคโควิดอยู่ แล้วพอกลับบ้านมีแต่คนรังเกียจ เราก็ให้กำลังใจเขา แล้วที่ร้องไห้เราบอกว่า ทุกคนคะ ปรบมือให้กับคุณพยาบาลค่ะ แล้วเชื่อไหมว่าคุณพยาบาลเขาก็ร้องไห้ แล้วเราก็ร้องไห้ คือเราเข้าใจเขา แล้วบอกเขาว่าบางทีคนเรามันอยู่ในภาวะที่มันกลัวมาก ก็อย่าไปถือโทษเขาเลย ก็ส่งบ๊วยรัศมีแขไปที่โรงพยาบาล ไปให้กำลังใจเขา

          เห็นว่าอยู่บ้านเฉย ๆ ก็ผวา คิดว่าตัวเองติดโควิดแล้ว ?

          รัศมีแข : ทุกวันนี้ยังเป็นอยู่เลย เจ็บหน้าอก มันเหมือนมีอะไรมาบาดแข จนมีอยู่วันหนึ่ง เป็นโควิดให้รู้แล้วรู้รอดเลยดีกว่า แล้วออกสื่อเลย ผมเป็นโควิด จบ ไม่ต้องวิตก คือจิตตกมาก แล้วอยู่คนเดียว ผวาว่ามีคนเดินมาหน้าประตู เห็นรอยเงา แต่จริง ๆ คือผ้าม่านมันปลิวลมแอร์

          สถานการณ์แบบนี้เกี่ยวกับโควิดมีอะไรที่กลัวที่สุดไหม ?

          รัศมีแข : จริง ๆ ไม่ได้กลัวโควิด แขศึกษามาเยอะพอ รู้วิธีป้องกัน แต่สิ่งที่แขกลัวที่สุดก็คือมนุษย์ ณ ตอนนี้ มันได้เห็นมนุษย์หลายคน ความอีโก้ของมนุษย์ เพราะโควิดวันหนึ่งมันจะเป็นวัคซีน แต่มนุษย์ถ้าเป็นแบคทีเรียแล้วเนี่ยไม่มีวัคซีนเลยนะ

          แขจะบอกว่าทัศนคติลบ ๆ ของคนใช่ไหมที่น่ากลัว ?

          รัศมีแข : ใช่ มันน่ากลัวมาก เราก็ถามตัวเองตลอด ถ้าเราติด เราจะทำงานยังไง กับการที่โควิดมันหายไปแล้ว แล้วถ้ามีคนแค่ 3-4 คน โอ๊ย...มันจะหายจริงเหรอ เริ่มแสดงปฏิกิริยา ซึ่งเราอยากบอกทุกคนว่าไม่มีใครอยากตาย ไม่มีใครอยากติด แต่ในเมื่อมันเป็นมาแล้ว มันทำอะไรไม่ได้ ณ ตอนนี้เราให้กำลังใจกัน เรามีเงินเท่าไรก็ไม่สามารถซื้อโควิดให้หายไปจากตรงนี้ได้ ยุค 2020 มันกลายเป็นโรคที่ทุกคนต้องร่วมกันช่วยกันอยู่บ้าน อยู่ห่าง ๆ กัน รักษาความสะอาด แค่นั้นเอง สำหรับแข สิ่งที่สามารถสรุปได้จากโควิดหลังจากที่มันหายไปจากโลก ไม่ใช่จำนวนผู้ตาย จำนวนผู้รอดชีวิต หรือจำนวนผู้ที่ติดโควิดทั้งหมดรวมกัน สิ่งที่เราจะได้จากโควิดเนี่ยมันทำให้เห็นว่ามนุษย์เป็นยังไง เราพึ่งพาใครได้บ้าง มีใครยื่นมือช่วยเหลือเราบ้าง มีใครมาจัดการเรื่องพวกนี้ให้เราได้บ้าง นี่แหละ แขว่าคือสิ่งที่เราจะเห็นหลังจากโควิดหายไป

          ตอนนี้สามีอยู่ต่างประเทศ ?

          รัศมีแข : อยู่ต่างประเทศ ก็มีนอยด์ ๆ บ้าง แต่ก็ทำใจยอมรับกับสิ่งที่มันเปลี่ยนแปลงไว้

          เห็นว่ามีช่วงที่ไม่กล้าอุ้ม ไม่กล้าเจอน้องปกป้อง ?

          รัศมีแข : ใช่ ก็จะมีช่วงที่เรากักตัว ด้วยความที่เราเป็นผู้ใหญ่ ไม่รู้ว่ามีเชื้อ หรือติดเชื้อ น่าจะมีภูมิต้านทานที่โอเค แต่กับเด็กเราผวา ช่วงกักตัวแรก ๆ ไม่กล้า รอดูอาการก่อน ไม่ค่อยอยากอยู่ใกล้หลาน คิดถึงหลานมาก คิดถึงจนกระทั่งขับรถไปขอมอง แล้วก็ขับรถกลับ แล้วมีบางวันลืมโทร. ไปเช็ก ไปถึงเขาหลับ ขับรถกลับ

          สถานการณ์โควิดในครั้งนี้สอนอะไรแขบ้าง ?

          รัศมีแข : เรื่องของการทำงาน และการจัดการชีวิต อะไรควรมาก่อน จากที่เราโหมงานจนไม่สนใจครอบครัว ตอนนี้ครอบครัวเริ่มขึ้นมาแล้ว ก่อนหน้านี้ทำงานหนักมาก ไม่มีเวลาไปสวีเดน แฟนต้องบินมา สุดท้ายพอวันหนึ่งทุกอย่างหยุดหมด สายการบินหยุด บินกลับบ้านไม่ได้ เพราะโรค ครอบครัวเราอยู่ตรงนู้นตายมาทำไง คนที่ตายอยู่ตรงนู้นเราไม่ได้เห็น เราตายอยู่ตรงนี้เขาไม่ได้เห็น ไม่เอาแล้ว

          เห็นว่าได้แง่คิดในเรื่องของเงินด้วย ?

          รัศมีแข : ใช่ มีเงินทองมากมายตอนนี้ก็ไม่สามารถซื้อตัวเองให้รอดพ้นจากโควิดแล้วใช้ชีวิตปกติ จนกระทั่งแขไปเอาเสื้อวิ่งพี่ตูน ทุกอย่าง กระเป๋า แบรนด์เนมที่แขซื้อมา แขเอาไปประมูลแล้วบริจาคหมดเลย ตอนหยิบก็มีเสียดาย แต่ก็บอกตัวเองว่าห้ามยึดติด แล้วก็บริจาคช่วยเงินคนหมดเลย

          ทั้งนี้ สามารถติดตามชมรายการคุยแซ่บShow ทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 13.45-14.45 น. ทางช่อง One31 และรับชมย้อนหลังได้ที่ YouTube Channel : Orange Mama