แม่สีดา เผยคำพูดกับ อ๊อฟ อภิชาติ ก่อนตาย และชีวิตในปัจจุบัน ที่ต้องตกระกำลำบาก อยู่ห้องเช่าเล็ก ๆ แคบ ๆ คุยกับรูปลูกชาย
สีดา พัวพิมล กลับมาเปิดใจอีกครั้ง ถึงชีวิตความเป็นอยู่ในตอนนี้ หลังเสียลูกชาย อ๊อฟ อภิชาติ พัวพิมล ไปนานนับสิบปี ซึ่งคุณแม่เองบอกว่า ตอนนี้มีชีวิตอย่างลำบาก ห้องเช่าห้องเล็ก แถมไม่มีไฟ บางวันคิดถึงลูกมาก จนต้องนั่งคุยกับรูปของลูกที่ติดอยู่บนผนังห้อง จนหลายคนมองว่าบ้า ล่าสุด (5 สิงหาคม 2560) แม่สีดาได้มาเปิดใจถึงเรื่องนี้ในรายการ คุยเช้าShow ทางช่อง one 31 ที่มี ธัญญ่า ธัญญาเรศ, พีเค ปิยะวัฒน์ และ ชมพู่ ธัณย์สิตา (ชมพู่ ก่อนบ่าย) เป็นพิธีกร
ที่ผ่านมามีวันไหนที่ไม่ได้ร้องไห้บ้าง ?
แม่สีดา : ก็ไม่ได้ร้องทุกวันนะคะ แต่ก็เวลาเลิกงานบางทีเรามีความทุกข์ และในห้องนอนเราจะมีรูปเขาใหญ่มาก ก็จะคุยกับอ๊อฟช่วยปกปักคุ้มครองแม่ดาด้วยนะ"
จากสมัยก่อนที่เคยอยู่บ้านหลังใหญ่ตอนนี้มาอยู่ห้องเช่าเล็ก ๆ นี่เล็กขนาดไหน ?
แม่สีดา : ก็เล็กอะค่ะ คือในภาพนี้ห้องจะมืดหน่อยนะ เพราะหลอดไฟขาด เราปีนเปลี่ยนไม่ถึงแล้วก็ไม่กล้าให้ใครเปลี่ยนให้เพราะห้องมันรกมาก
เคยคิดไหมว่า จากที่เราอยู่อย่างสบายแล้วต้องมาอยู่ห้องเล็ก ๆ อย่างนี้ ?
แม่สีดา : พยายามไม่คิดมากค่ะ คิดว่ามันคือวิบากกรรม ไม่รู้ว่าชาติที่แล้วเราอาจเคยทำอะไรไว้มั้ง ชาตินี้เลยเจอแบบนี้ ตอนนี้ก็คิดดีทำดี มีน้ำใจกับคนอื่น ชาตินี้เราเลยไม่พยายามทำอะไรที่ส่อถึงคนอื่น ก็เข้าวัด ทำบุญ แต่ชาติที่แล้วเราไม่สามารถทำอะไรได้
ตอนนี้ทำอะไรอยู่ ?
แม่สีดา : ยังไม่ได้ทำค่ะ ก่อนหน้านี้เป็นผู้จัดการร้านอาหารค่ะ ไปคุมเรื่องเงินทองให้เขา ที่ออกมาก็พอดีเปลี่ยนงาน ไปเป็นประชาสัมพันธ์ให้ช่อง 6 ค่ะ แต่ตอนนี้อยู่ในช่วงที่ตัดสินใจอยู่ว่า จะออกมาทำอะไรเป็นของตัวเองค่ะ
ดำเนินชีวิตใน 30 ปีที่ผ่านมาคนเดียว อยู่ในห้องสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ มีอะไรที่เรายังกลัวไหม ?
แม่สีดา : กลัวจนเลิกกลัวแล้ว ที่ผ่านมาเราไม่เคยอยู่คนเดียว อยู่ที่บ้านก็มีคนอยู่ด้วยเยอะ มีบริวารชีวิตไม่เคยจะต้องเจอปัญหา ที่เราต้องเจอในทุกวันนี้มีความรู้สึกว่า ชีวิตเจอแต่ความโดดเดี่ยว ต้องกลายมาเป็นอยู่ในห้องเล็ก ๆ แคบ ๆ คนที่เคยอยู่ด้วยเราก็ไม่มีเงินจ้างเขา
ตอนนี้เอาเงินจากไหนใช้ ?
แม่สีดา : เงินเก็บเราไม่มีค่ะ เราเป็นคนมีหนี้มีสิน ที่เราเคยได้จากออกรายการต่าง ๆ ก็จะทยอย ๆ ใช้คืนเขาอย่างน้อยจะได้ค่อย ๆ หมดไปเรื่อย ๆ
หนี้เหลือเยอะไหม ?
แม่สีดา : ถ้าเรามีเงินมันไม่เยอะหรอกค่ะ แต่ตอนนี้มันไม่มีเงินไง มันก็เยอะเหมือนกันนะ แต่คนเขาเมตตาเขาเลยไม่ได้มาอะไรเรา
ก่อนหน้านี้ก็มีเงินหลักจากรายได้ของอ๊อฟ พออ๊อฟเสีย เงินก็ค่อย ๆ หมดไป ?
แม่สีดา : ไม่นะเราไม่เคยใช้เงินของอ๊อฟนะ คือเงินเก็บ สมุดบัญชี บัตรเอทีเอ็มของอ๊อฟ แม่ไม่รู้อยู่ไหน ด้วยความสัตย์จริงสาบานต่อหน้าไฟเลย
ช่วง อ๊อฟ ไม่อยู่แล้วลูกสาวอีกคนเขาได้ช่วยเหลือเรื่องเงินกับเราไหม ?
แม่สีดา : เขาก็ให้นะ ให้ทุกเดือน เพียงแต่ว่าอาจจะไม่ได้ให้มาก เขามีครอบครัว มีลูก เราก็ไม่ได้อยากจะไปรบกวนลูกหรอก เพราะเราเป็นแม่เรายังมีชีวิต มีกำลังแรงกายอยู่ และเราก็ไม่ได้มีปัญหากับลูกสาวนะคะ เขายังดูแลเราอยู่แต่ไม่ได้มากเท่านั้นเอง
งานแสดงยังมีไหม ?
แม่สีดา : มีนะคะแต่ด้วยตาเราไปผ่ามา เราไม่อยากจำบทแล้วด้วย เรามีปัญหาทางสมอง จำบทยาก เลยไม่อยากไปเป็นภาระเขา แต่มีติดต่อมานะคะ เราก็รับนะแต่ถ้าบทยาว ๆ ไม่อยากไปเป็นภาระให้เขาตาเราเพิ่งไปผ่าตัดมา ยังโดนแสงมากไม่ได้ไม่ได้เรื่องเยอะนะ เราก็ไม่มีจะกิน
เวลาที่อยู่คนเดียวในห้องเคยคิดน้อยใจกับโชคชะตาไหม ?
แม่สีดา : จะไม่คิดก็คงไม่ใช่ ถ้าเกิดปัญหาอะไรเราต้องแก้มัน พยายามขวนขวายทำอะไรก็ได้ที่จะให้หมดหนี้
เคยคิดไหมว่า อยากตายตามลูก ?
แม่สีดา : ไม่เคยคิดค่ะ เรายังมีลูกอีกคนและมีหลานด้วย ไม่ใช่ไม่รักอ๊อฟนะ รักค่ะ ถ้าเกิดเราจะคิดตายตามเขาแล้วลูกอีกคนล่ะ เรามีรูปใหญ่ที่ติดในห้องเราก็นั่งคุยกับเขานะเพราะไม่รู้ว่าจะทำอะไร ก็นั่งหันหน้าแล้วคุยกับเขามันเหมือนคนบ้ามั้ยล่ะ แต่เราไม่ได้บ้า เรายังมีสตินะ เราก็คุยของเราคนเดียวเขาก็ไม่ได้ตอบนะ
ที่แม่สีดาบอกอ๊อฟว่า อย่าไปไหนนะ ไม่กลัวเขายังห่วงอยู่เหรอ ?
แม่สีดา : หลายคนก็บอกนะ ว่าการพูดแบบนี้ยังทำให้เขาไม่ไปไหน เหมือนเราก็รู้สึกได้ว่าเขายังอยู่กับเรา ที่ที่เราอยู่ทุกวันนี้ เราก็เอาที่นอนเขามาด้วยนะ วันดีคืนดีที่นอนมันเขย่าได้ยังไงเพราะไม่มีรถวิ่งผ่าน เราก็รู้นะว่าเขามาหา แต่ไม่ได้กลัวเราไม่ได้มโนนะ รู้ว่าเป็นเขาเพราะที่นอนที่มันเขย่านั้นเป็นที่นอนที่เขานอนตายอยู่และเราเอามาด้วย
แสดงว่าเขายังห่วงเราอยู่ ?
แม่สีดา : เชื่อค่ะเพราะหลายคนบอกแบบนี้ ตราบใดที่แม่ยังลำบากอยู่เขาก็ยังอยู่ตรงนี้
นอกจากเตียงเขย่าแล้วยังมีอย่างอื่นไหม ?
แม่สีดา : ก็มีกลิ่นน้ำหอมผู้ชายอ่อน ๆ โชยมาเราก็ถามมาหาแม่ดาเหรอ เราก็ขอ 3 ตัว จะได้สบาย แต่เขาไม่เคยให้เพราะรู้ว่าแม่ชอบทำงาน
มีสิ่งไหนที่เรารู้สึกว่าเขามาหาจริงจังบ้างไหม ?
แม่สีดา : พวกนี้เป็นสิ่งเร้นลับที่คนเขาไม่เชื่อ แต่เราเจอกับตัวเราก็เชื่อ ถ้ามาหาตัวเป็น ๆ อะมี ตอนที่เราทุกข์มาก ๆ เขาก็มายืนอยู่ตรงปลายเท้าเราเลยตอนที่เขาตายใหม่ ๆ แม่จะไม่กล้านอนข้างบน เพราะเขาตายบนบ้าน เราก็ครึ่งหลับครึ่งตื่น เห็นเขาก็ถามว่ามาหาแม่ดาเหรอลูก ทำไมเสื้อผ้าไม่ใส่ เขาก็บอกแม่ดาครับ อ๊อฟหนาวเหลือเกิน เพราะตอนนั้น พี่ตุ๊ก เดือนเต็ม เขาก็เอาเสื้อผ้าใส่ไปให้ในโลงเยอะเลย ตอนนั้นเราก็ไม่รู้จะทำไง เพราะเราไม่มีเงิน เลยบอกให้ทนนิดหนึ่งนะ แม่ดาจะหาอะไรไปขายแล้วจะไปทำบุญให้อ๊อฟนะ เราก็มีพระเอาไปขาย ได้แค่ 3,000 เองนะ ไปทำบุญให้อ๊อฟ ค่ารถไป-กลับก็หมดแล้ว ก็ไปทำบุญ ให้พระสวด ไปวัดที่แม่ดาไปบวชที่เมืองกาญจน์ ที่นั่นแม่ดาเอารูปเขาไปไว้ด้วยพอจะกลับ แม่ชีบอกว่า นี่ โยมสีดาลูกชายเดินพล่านอยู่ในวัด เราก็เลยถามแม่ชีว่าใส่เสื้อแบบไหน เขาก็บอกใส่เสื้อลาย กางเกงที่อ๊อฟชอบใส่และใส่รองเท้าแตะ แม่ชีก็บอก จริงนะไปถามแม่ชีท่านอื่นได้ อยู่ 10 คนเห็นกันหมดเลย
ที่เขายังไม่ไปไหนเพราะยังไม่ได้บอกลากัน ?
แม่สีดา : ไม่มีใครได้บอกลาใครเพราะเช้าขึ้นมาเรายังคุยกันอยู่เลยค่ะ แล้วอยู่ ๆ เที่ยงลูกเราตายแล้ว จะลาทันมั้ยล่ะ
อยากให้เขาไปผุดไปเกิดหรืออยู่กับเราอย่างนี้ ?
แม่สีดา : จริง ๆ แล้วเราอยากให้เขาไปเกิดนะ เราอยู่คนเดียวมาหลายปีแล้วมันไม่มีใครไงคะ แล้วเราก็คิดนั่นนี่ คุยกับรูปเขาให้ช่วยดลใจให้มีงานที่เรารักเข้ามาช่วยแม่ดาด้วย พอมีเงินจะได้ไปสร้างพระให้อ๊อฟจะได้บุญด้วย เราก็พูดอย่างนี้ไม่รู้อะ ใครจะว่าเราบ้า เราไม่ได้บ้าอะ
ประโยคสุดท้ายที่เราคุยกับอ๊อฟก่อนที่จะตาย ?
แม่สีดา : ตอนนั้นแม่ไม่ได้นอนเพราะบ้างานมาก ทำงานยันเช้าจำได้ว่า อ๊อฟ เขาจะเสียงดังมากทำตึงตังเป็นปกติ วันนั้นก็ตะหงิด ๆ เลยถามเป็นอะไร หอบหรือเปล่า เขาก็บอก เปล่าครับ อ๊อฟฝัน เราก็ถามจะเอาข้าวไหมหรือจะนอนต่อ เขาก็บอก ยังครับ เดี๋ยวอ๊อฟเรียก เราก็ไปนอน ตื่นมาเที่ยงสิบห้าเราก็ถามแม่บ้าน อ๊อฟทานอะไรหรือยัง ยังเลยค่ะ เราก็งง นี่เที่ยงแล้ว ทำไมยังไม่เรียกเลยให้แม่บ้านขึ้นไป เรียกก็ไม่มีเสียงตอบรับ แม่เลยขึ้นไปเองทุบห้อง ก็ไม่มีเสียงตอบ เลยเอาเท้าลอดใต้ประตู เย็นฉ่ำมากคือตอนนั้นเขาตายแล้ว เลยโทร. เรียก รปภ. ให้เขามาพังประตู เปิดมาเจอเขานั่งตายอยู่ ตรงหัวเขามีรอยช้ำเขียว แสดงว่าเขาต้องล้มฟาดแล้วพยายามพยุงตัวเองไปนั่งเก้าอี้หน้าคอมพ์ แล้วหลับ นั่นคือภาพสุดท้าย แม่ไม่ร้องไห้เลยนะ แต่ช็อกมากเชื่อไหมว่าแม่ยืนนิ่งเลย ไม่ได้มาร้องฟูมฟายแบบงงอยู่เลยว่าตายได้ยังไง
ต่อไปจะทำอะไรต่อ ?
แม่สีดา : แม่ก็อยากจะทำอะไรที่ชัดเจนและถนัด ทำออกมาได้ดีอยากอยู่ในวงการนั่นแหละ แต่ต้องดูว่าจะออกมาแบบไหน
ทุกวันนี้เรามีเรื่องดราม่าเอาคนตายมาหากินหรือเปล่า ?
แม่สีดา : แม่ก็ไปห้ามคำพูดคนไม่ได้แล้วแต่มุมมองคน มีสิทธิ์ที่จะคิดเราจะไปเอาคนตายมาเพื่ออะไร แล้วจะทำให้เรารวยขึ้นเหรอ ไปออกไม่รู้ตั้งกี่ครั้งก็ไม่เห็นจะรวยเลย
