โทนี่ รากแก่น เผยคุณพ่อกำลังใจดี แม้ป่วยมะเร็ง - แก้ว ไปเยี่ยมด้วยตลอด

           ทำเอาหลายคนอดเป็นห่วงไม่ได้ หลังทราบข่าวว่าคุณพ่อของหนุ่ม โทนี่ รากแก่น กำลังล้มป่วยด้วยโรคมะเร็ง ล่าสุด (25 มิถุนายน 2562) ในงาน "โอนิซึกะ ไทเกอร์ คอลเล็กชั่น Autumn Winter2019" หนุ่มโทนี่ ก็ได้มาอัปเดตถึงอาการของคุณพ่อให้ทุกคนได้ทราบกัน โดยเผยว่า

           "ก็ขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วง คุณพ่อก็โอเค ตอนนี้ก็อยู่ในความดูแลของพวกเราและคุณหมอ คือคุณพ่อป่วยเป็นมะเร็งที่ท่อน้ำดี จริง ๆ เพิ่งรู้เรื่องเมื่อประมาณ 3 เดือนที่แล้ว ก็กำลังใจดีครับ ด้วยความที่คุณพ่อเป็นคนตลก เป็นคนอารมณ์ดีอยู่แล้ว"

- ลูก ๆ แบ่งกันไปดูแลยังไงบ้าง ?

           โทนี่ รากแก่น : คือถ้าใครว่างก็ไปเลย ไม่ได้จะต้องมาจัดแจงอะไรกัน ลูก ๆ ทุกคนก็จะมีสิ่งที่ไปเอนเตอร์เทนคุณพ่อ

- ตอนคุณพ่อป่วยท่านเองก็ไม่ได้เสียกำลังใจ ?

           โทนี่ รากแก่น : ตอนแรกด้วยความที่คุณพ่อเขาเป็นคนที่แข็งแรง ไม่เคยเข้าโรงพยาบาลเลย พอรู้เรื่องช่วงแรกก็แอบนอยด์นิดหนึ่ง แต่ท่านก็กำลังใจดี ท่านเป็นคนจิตใจเข้มแข็ง คือรู้ความจริงได้ พร้อมรับมือและต่อสู้ แนวทางการรักษาของคุณหมอ ท่านก็มีแจ้ง คือทุกอย่างก็อยู่ในกระบวนการที่เรากำลังดูแลอยู่ ก็พยายามทำให้ดีที่สุด

- ได้มีโอกาสพาแก้วไปเยี่ยมพ่อไหม ?

           โทนี่ รากแก่น : ก็ไปด้วยกันทุกครั้ง คุณพ่อก็คุยปกติครับ ให้กำลังใจกัน เป็นแนวเฮฮา

- พาไปฝากตัวกับพ่อด้วยไหม

           โทนี่ รากแก่น : ผมว่าเป็นเรื่องธรรมชาติที่ทุกคนต้องเจอกันแหละ

- ถามถึงวันเกิดแก้ว จริญญา ?

           โทนี่ รากแก่น : ก็มีโอกาสได้ไปที่โซเนวา คล้าย ๆ ทรีเฮ้าส์ขนาดยักษ์ ผมรู้สึกว่าสถานที่เขาค่อนข้างน่ารักเลยครับ บรรยากาศก็โรแมนติกไหม ก็โอเคครับ ฝนตกทุกวัน (หัวเราะ) แต่ช่วงที่เราถ่ายรูปกันก็มีแดดออก

- มีอะไรพิเศษไหม ของขวัญ หรือคำพูด ?

           โทนี่ รากแก่น : ผมรู้สึกว่าผมกับแก้วเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบจัดงานวันเกิด ก็เลยค่อนข้างเข้าใจกันในจุดนี้ ก็เรื่อย ๆ ไม่ได้หวือหวา ไม่ได้อะไรขนาดนั้น ก็ดินเนอร์ปกติ

           เมื่อถูกถามเรื่องความสวีตในทริปนี้ โทนี่ รากแก่น ก็เผยว่า ไม่ได้สวีตขนาดนั้น ไปถ่ายรายการด้วย เรื่องที่แก้วโพสต์ขอบคุณ จริง ๆ ก็ด้วยกันทั้งคู่ ตนก็มีหลายอย่างในตัวที่เข้าใจมากขึ้น ปฏิบัติในสิ่งที่เรารู้สึกว่าอยู่ในศีลธรรมมากขึ้น เพราะเขาไหม คิดว่าด้วยกัน มันเหมือนเป็นแรงขับของเราทั้งคู่ ที่เรารู้สึกว่าเราเข้าใจในสิ่งนี้เหมือนกัน อยากจะปฏิบัติในทางนี้เหมือนกัน พอต่างคนต่างจะทำสิ่งนี้ด้วยกัน ก็เลยกลายเป็นสิ่งที่เราโฟกัสและทำจริง ๆ ด้วย