เจี๊ยบ เชิญยิ้ม เผยสาเหตุทำคลิปล้อคนกักตุนหน้ากาก ตอนแรกไม่รู้เรื่อง แต่โดนแซวหนัก เล่าโมเมนต์อัศจรรย์ เมื่อได้เจอหน้าแม่อีกครั้งตอนโต
กลายเป็นคลิปฮือฮาเลยทีเดียว จากกรณี เจี๊ยบ เชิญยิ้ม ตลกดัง ถูกแซวว่ามีความคล้าย บอย พ่อค้าหน้ากากอนามัยในคลิปกักตุนของ จนเจ้าตัวออกมาทำคลิปแซวก๊อปแบบเหมือนเป๊ะ จนมีคนเข้าไปดูกันเป็นจำนวนมาก
อ่านข่าว : เจี๊ยบ เชิญยิ้ม คอสเพลย์ บอย กักตุนหน้ากาก เลิ่กลั่กสุด ยอมรับกักตุนสิ่งนี้ ขำไส้ทะลัก
ล่าสุด เจี๊ยบ เชิญยิ้ม (17 มีนาคม 2563) ได้มาเปิดใจผ่านทางรายการ คุยแซ่บShow ทางช่อง one31 ที่มีพีเค ปิยะวัฒน์ และใบเฟิร์น พัสกร เป็นพิธีกร ถึงที่มาของคลิปดังกล่าว
เล่าให้ฟังสิ คลิปนั้นมีที่มายังไง ?
เจี๊ยบ : จริง ๆ ผมไม่รู้เรื่อง ไม่ค่อยเสพโซเชียลเท่าไหร่ แล้วอยู่ ๆ ก็มีเพื่อน ๆ ในวงการโทรศัพท์มา เขาบอกว่าเจี๊ยบมึงคิดยังไง ไปกักตุนเพื่ออะไร คนอื่นเขาต้องใช้ทั่วประเทศ แล้วคนที่โทร. มา คือพี่นีโน่ แล้วผมก็บอกว่าไม่รู้เรื่อง แกก็บอกให้เข้าไปดูในโซเชียลมีแต่รูปหน้ามึงทั้งนั้น
พี่โน่เข้าใจผิดคนที่กักตุนหน้ากากอนามัยคือพี่เจี๊ยบ ?
เจี๊ยบ : ไม่ได้เข้าใจผิดหรอก เข้าโทร. มากวน พอเข้าไปดูมันคล้ายมาก ๆ ก็เลยทำอะไรแปลก ๆ วันนั้นผมจะไปเมืองกาญจนบุรีพอดี แต่ทีนี้เราต้องแวะไปร้านก๋วยเตี๋ยวของเรา เราก็คิดจะทำยังไงดีให้คนมารู้จักก๋วยเตี๋ยวเราเยอะ ๆ แต่งชุดแบบนี้เลย พี่ลงทุนแวะไปที่บ้านไปเอาเสื้อเชิ้ตมา แล้วแว่นอันนั้นก็ต้องไปหาซื้อในปั๊ม 200 บาท คุ้มเกินคุ้ม
กระแสตอบรับเป็นยังไง ?
เจี๊ยบ : ก็เสียว ๆ อยู่เหมือนกัน มันเยอะขนาดนี้ แต่แน่นอนที่เราทำออกไป เรายอมรับอยู่แล้วว่ามีคนทั้งชมและคนติเตียนมาสัก 10% เขาบอกว่าทำไมคุณเจี๊ยบต้องไปทำแบบนั้นด้วย ไม่ดีเลย อุตส่าห์ติดตาม เสียใจมากที่คุณเจี๊ยบทำแบบนี้
คนรู้จักร้านพี่เยอะขึ้นไหม ?
เจี๊ยบ : เยอะมากครับ หลังจากวันนั้นก็คือหน้าร้านผมคนต้องต่อแถวกินกัน ซึ่งมันเป็นร้านไม่ใหญ่มาก เป็นร้านเล็ก ๆ ปกติเราเปิดมาเกือบเดือน ก็มีลูกค้าประจำเข้ามาเยอะเหมือนกัน แต่หลังจากวันนั้นมันเยอะขึ้น
คิดถึงอาสีหนุ่มไหม ?
เจี๊ยบ : คิดถึงทุกลมหายใจเลย คิดถึงเหมือนพ่อยังอยู่ใกล้ ๆ เรา ปกติแล้วเราไม่ค่อยได้คุยกัน เจอกันตอนอัดรายการมากกว่า ตอนเด็ก ๆ ได้เจอกันบ่อย เพราะนั่งรถ แต่พอโตมาก็ต่างคนต่างไป แล้วไปอัดรายการ ก็เลยรู้สึกว่าเขาไม่ได้ไปไหน เขายังอยู่กับผม
แต่ตอนที่พี่เจี๊ยบเกิด ตอนนั้นพ่อสีหนุ่มไม่รู้ ?
เจี๊ยบ : ไม่รู้ครับ อาชีพของพ่อเป็นละครเร่ คือละครปิดวิก เหมือนหนังกลางแปลง ก็จะเร่ไปทั่วประเทศไทย การสื่อสารมันไม่มี ก็คือเขาแต่งงานกับแม่ แต่อาชีพเขาก็คือละครเร่ไปเรื่อย ๆ แต่แม่อยู่บ้าน แล้วการคุมกำเนิดก็ไม่มีก็เลยเกิดเป็นผมขึ้นมาโดยที่พ่อไม่รู้เลยว่าแม่ตั้งท้อง พ่อก็ไปของพ่อเรื่อย ๆ จนมารู้อีกทีตอนผมคลอดได้ 3-4 ขวบแล้ว แล้วพอ 3 ขวบ แม่ก็ไปทำงานที่ต่างประเทศ มียายกับน้าเลี้ยงผม ถ้าบ้านถามว่าจนไหมก็โคตรจน จนมาก ไม่มีไฟฟ้าใช้ อาหารการกินไม่มีต้องหากินเอง ก็คือผัก หญ้าที่มันขึ้นตามรั้ว ไปหาปลาตามวิถีชาวบ้านจริง ๆ
ตอนนั้นเราถามไหมว่าพ่อแม่ไปไหน ?
เจี๊ยบ : ตอนนั้นความผูกพัน พ่อ แม่ เราไม่รู้จัก เราโตมากับยาย เท่ากับยายคือแม่ของเรา แล้วมีน้าผู้ชายเท่ากับพ่อของเรา ถ้าผูกพันก็คือสองคนนี้เท่านั้น แต่พอโตขึ้นปั๊บพ่อก็กลับมาไปที่บ้านเก่าเป็นบ้านของย่า ซึ่งบ้านย่ากับบ้านพี่อยู่ใกล้ ๆ กัน
เจอครั้งแรกเป็นยังไง ?
เจี๊ยบ : ผมวิ่งหนี เพราะคำว่าพ่อคืออะไร ผมไม่คุ้นกับคำนี้ ตอนนั้นมันกลัวคนแปลกหน้ามากกว่า เราก็หนี ชาวบ้านก็ตามกลับมา แต่พอได้กอดเราสัมผัสได้เลยว่ากอดแรกของพ่อมันอบอุ่นมาก มันตื่นเต้น มันขนลุกทุกรูขุมขน มันดีมาก
ตอนเด็ก ๆ พ่อแม่ไม่อยู่โดนล้อเยอะไหม ?
เจี๊ยบ : มันโดนเป็นภาษาเด็ก ๆ ไอ้ลูกใครวะ ไอลูกพ่อแม่ทิ้ง เราก็จะร้องไห้ไปหายาย ยายก็อธิบายให้ฟังว่าเขาไม่ได้ทิ้ง เขาไปทำงาน อย่าไปเสียใจนะ พี่จะเกลียดมากก็คือวันพ่อกับวันแม่ จะเป็นวันที่ผมไม่ค่อยไปโรงเรียน คือบางทีไปก็จริง ผมจะต้องเดินไปโรงเรียน 2-3 กิโล เดินไปแล้วผมก็จะเข้าป่าเลย พอไปเขาก็มีการไหว้พ่อ ไหว้แม่ เราก็ไม่รู้จะไปกราบใคร พอไปก็กลายเป็นปมด้อยของเรา
ไม่ได้โตมากับพ่อ แม่ ถือว่าเป็นปมกับเราไหม ?
เจี๊ยบ : เป็นมาก สำหรับการขาดความอบอุ่น พี่สัมผัสได้เลย กอดแรก ครั้งแรก เด็ก ๆ มันสัมผัสได้นี่เหรอกอดของพ่อกับแม่ มันอบอุ่นมากที่สุด
แล้วจากที่เราได้เจอพ่อ เว้นไว้นานไหมกว่าจะได้มาอยู่ด้วยกัน ?
เจี๊ยบ : ไม่ได้อยู่กับพ่อเลย พี่เรียนที่ต่างจังหวัดตลอด แต่พ่อก็เป็นคนส่งเสียให้เรียน เทอมหนึ่งพี่ก็ส่งเป็นธนาณัติ บ้านผมไม่มีไฟฟ้า ผมใช้ตะเกียง พี่จะกลัวความมืดมาก พี่จะกลัวผีมาก บ้านพี่ใกล้วัด พี่จะคิดอย่างหนึ่ง ถ้าเกิดโลกนี้ไม่มีกลางคืนมันจะน่าอยู่มาก
แล้วอายุเท่าไหร่ถึงมาอยู่กับพ่อ ?
เจี๊ยบ : พ่อรับมาอยู่นี่พี่โตแล้วนะ พี่เรียนจบแล้ว ปวช. แล้ว
แม่ก็ไม่เคยเจอ ?
เจี๊ยบ : คุณแม่นี่พี่ 2-3 ขวบ คุณแม่ก็ไปทำงานกาญจนบุรี แล้วเขาก็ไปพบรักกับแฟนชาวต่างชาติก็เลยไปอยู่ที่อิตาลี ตั้งแต่นั้นก็ไม่มีการติดต่อระหว่างพี่กับแม่ พี่ก็เลยโตมากับยายและน้า
จนถึงวันนี้ก็ไม่ได้คุย ?
เจี๊ยบ : คุยครับ เรื่องแม่มันอัศจรรย์มาก พี่มาติดต่อแม่ได้ ตอนพี่เข้าวงการแล้ว ตอนนั้นเป็นศรีหนุ่ม เชิญยิ้ม แล้วทีนี้มีรายการหนึ่งไปฉายที่อิตาลีแม่มีโอกาสได้ดูคณะสีหนุ่ม เขาจำได้ทันที ตั้งแต่นั้นเขาก็หาวิธีติดต่อมาที่เมืองไทย ตอนนั้นสมาคมตลกเขาเพิ่งมีลุงเป็ดเป็นนายกสมาคม เขาก็ โทร. มาประมาณตี 2 เจี๊ยบเลิกคาเฟ่ พี่ก็กดรับ หลังจากนั้นพี่ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย พี่ได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้สะอึกสะอื้น พี่รู้ทันทีว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นแม่ของพี่ พี่ไม่เคยคิดว่าจะได้เจอแม่เลย คิดว่าชาตินี้ก็คงจะไม่ได้เจอแล้ว เพราะว่าสมัยก่อนตอนที่เราเด็ก ๆ การสื่อสารมันไม่เหมือนตอนนี้
แล้ววันนั้นคุยอะไรกับแม่ ?
เจี๊ยบ : ผู้หญิงคนหนึ่งร้องไห้ประมาณ 10 นาที ผมก็ฮัลโหลครับแม่ เจี๊ยบเองครับ เจี๊ยบเหรอลูก เจี๊ยบ โทร. มาหาแม่ทำไม แม่นั่นแหละ โทร. มาหาผม ก็ถามว่าเป็นยังไงบ้าง แม่ขอโทษ แม่ไม่ได้ตั้งใจจะทำอย่างนั้น แม่คิดถึงนะ เจี๊ยบเป็นยังไงบ้าง เขาจะคุยวนอยู่อย่างนี้ แม่ใจเย็นครับ เจี๊ยบสบายดี ตั้งแต่คุยกันวันนั้นก็มีโอกาสคุยกันบ่อย ๆ แล้วทีนี้น้องเริ่มโตแล้ว เขาก็เลยหาเงินก้อนหนึ่งเพื่อจะพาแม่มาหาพี่ที่เมืองไทย ผมก็บอกพ่อว่าติดต่อแม่ได้แล้ว แม่จะมาหาวันนี้ ๆ พ่อก็บอกว่าจริงเหรอ พ่อนั่นแหละไปรับ แล้วตอนนั้นคนเดินตั้งเยอะแยะ แต่ผมรู้ทันทีคนไหนเป็นแม่ผม แล้วเขาก็เดินมากอดผม แล้วเราได้รู้จากน้องว่าตอนแม่อยู่ที่นู่นเขาร้องไห้ทุกวัน เห็นเด็กผู้ชายแม่จะต้องร้องไห้ทุกครั้ง เพราะเขาบอกว่าเขาทิ้งใครไม่รู้ที่สำคัญมาก ๆ ไปอยู่ที่อิตาลี ตอนนี้แม่ดีขึ้นมาก ๆ
ติดตามรายการ คุยแซ่บShow ได้ทุกวันจันทร์-ศุกร์ 13.45-14.45 น. ทางช่อง one31 Facebook Page : คุยแซ่บShow รับชมย้อนหลังได้ที่ YouTube Channel : Orange Mama
