ลูกหนุน-ลูกหนัง กับข้อความจากหัวใจส่งถึงพ่อตั้ว ศรัณยู ฮีโร่ของพวกหนู

           วันนี้ (18 มิถุนายน 2563) นับว่าเป็นอีกหนึ่งวันสำคัญของครอบครัววงษ์กระจ่าง โดยเป็นวันพระราชทานเพลิงศพ ตั้ว ศรัณยู วงษ์กระจ่าง นักแสดงและผู้กำกับชื่อดัง ที่เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็ง ทั้งนี้ บรรยากาศในงานมีดารา นักแสดง มาร่วมอาลัยให้กับตั้ว เป็นครั้งสุดท้าย ซึ่งภายในงานมีการแจกหนังสือชีวประวัติของตั้ว ที่มีภาพถ่าย คำอาลัยจากคนในครอบครัวและเพื่อนสนิท ที่เขียนถึง ตั้ว ศรัณยู เป็นครั้งสุดท้าย

           โดยมี 4 หน้า ที่ถูกเขียนขึ้นโดย ลูกหนุน ศุภรา - ลูกหนัง ศีตลา ลูกสาวฝาแฝดของ ตั้ว ศรัณยู และ เปิ้ล หัทยา ที่กลั่นถ้อยคำอาลัยครั้งสุดท้ายให้กับพ่อตั้ว ศรัณยู ผู้เป็นที่รัก และสิ่งที่ทั้งสองคนเขียนเหมือนกันคือ ตั้ว ศรัณยู เป็นพ่อที่เป็นฮีโร่ของพวกเธอ ภูมิใจที่เกิดมาเป็นลูกนักสู้แบบพ่อ รักและคิดถึงสุดหัวใจ...

           ลูกหนุน ศุภรา  

           ถึงพ่อสุดที่รัก…

           ยากมากเลยนะที่จะเขียนความรู้สึกถึงพ่อเพียงในเวลาไม่กี่วันที่พ่อจากไป…

           เพราะความรู้สึกที่มีให้พ่อนั้น ล้นหลามเหลือเกินและไม่มีที่สิ้นสุด

           ตั้งแต่เปิดตาออกมามองดูโลก ไม่มีวันไหนเลยที่เราจะห่างกัน เราเจอหน้ากัน โทรคุยกันเกือบทุกวัน

           อบอุ่นใจทุกครั้งเวลาที่ได้ยินเสียงของพ่อ ไม่มีครั้งไหนเลยที่พ่อไม่รับสายลูก

           เรากอดกันในทุก ๆ เช้าและก่อนนอน บีบมือกันและกันในวันที่เราต่างต้องการกำลังใจ

           แต่หลังจากนี้นึกไม่ออกเลยว่าจะต้องทำยังไง คงจะเป็นอะไรที่ยากและแปลกในการที่ไม่มีพ่ออยู่ตรงนี้...

           พ่อจ๋า...ลูกดีใจและภูมิใจมากที่สุดที่ได้เกิดมาเป็นลูกพ่อ พ่อผู้เป็นนักสู้คนนี้ สู้ในทุก ๆ เรื่องและสู้มาตลอด

           สู้กับการทำงาน กับเรื่องสุขภาพ และสู้เพื่อครอบครัว ไม่เคยได้ยินคำว่าเหนื่อยออกมาจากปากพ่อเลยสักครั้ง จะทำงานหนักแค่ไหน พ่อก็มีรอยยิ้มให้ลูกได้เสมอ ขอบคุณนะคะพ่อที่เหนื่อยเพื่อลูกมาตลอด

           หลังจากนี้ลูกจะสู้ให้ได้เท่าพ่อ จะดูแลแม่และน้องหนังอย่างดีที่สุดที่จะทำได้ ขอบคุณทุก ๆ คำสอนที่พ่อให้ ทุก ๆ ความเข้าใจที่มีให้กัน ไม่มีวันไหนที่พ่อละเลยความรู้สึกของลูกเลย

           ลูกดีใจที่สุดที่ก่อนจากลา ลูกได้ร้องเพลงให้พ่อฟัง และมีของขวัญที่พ่อรอคอยมาโดยตลอด

           นั่นก็คือการเรียนจบของลูก ถึงแม้พ่อจะไม่มีโอกาสมางานรับปริญญา แต่ลูกก็แอบเห็นแววตาแห่งความสุข ความชื่นชมที่พ่อมีให้ลูก

           พ่อจ๋า ไม่ว่าพ่อจะอยู่แห่งไหน จะอยู่ใกล้หรือไกล พ่อจะอยู่ทุก ๆ แห่ง และจะอยู่ในหัวใจของลูกเสมอ

           รักและคิดถึงพ่อสุดหัวใจ
           Papa, you’re my hero and my everything.
           จากขนุนน้อยของพ่อตั้ว

           ลูกหนัง ศีตลา

           พ่อจ๋า ไม่ไปได้ไหมพ่อ...ไม่รู้จะเริ่มพูดยังไงดี

           หนูนอนห้องเดียวกัน นอนกอด นอนจับมือข้าง ๆ กับพ่อมาตลอด วันนี้ไม่มีคนนอนข้าง ๆ หนูแล้ว

           กลิ่นผ้าห่มที่พ่อใช้ ทุกอย่างมันยังอยู่ที่เดิม...แต่หนูเหงา อยากกอด อยากบอกกู๊ดไนท์พ่อของหนู

           อยากบอกรักกันก่อนนอนเหมือนที่เคยทำทุกวัน...

           "แม้แต่วันจะลาไป ตั้วก็ไปแบบพระเอก ไปแบบไม่ให้ใครเดือดร้อน ไปแบบไม่ให้ใครตั้งตัว ไปแบบพระเอกที่เคยช่วยนางเอก แล้วตอนจบก็ขี่ม้าออกไปจากหมู่บ้านไปอย่างมีความสุข" - ประภาส ชลศรานนท์

           วันที่พ่อเจ็บ พ่อเลือกที่จะไม่บอกใคร พ่อน่ะเป็นพระเอกทั้งในจอและนอกจอ พ่อไม่อยากให้ใครมาสนใจ COVID-19 ก็ให้ความลำบากมากแล้วกับสังคม พ่อคิดว่าไม่อยากให้เรื่องของคนธรรมดาแบบพ่อไปเป็นเรื่องให้ใครต้องห่วง แม้กระทั่งคนในครอบครัว พ่อก็ไม่อยากให้ลูกหรือใครเป็นห่วง พ่อไม่อยากให้ลูกต้องเป็นทุกข์ พ่อเลยสู้คนเดียวมาตลอด เพราะพ่อคือนักสู้ และพระเอกทั้งในจอและนอกจอ

           พ่อรู้ไหมว่าลูกภูมิใจแค่ไหนที่ได้เกิดเป็นลูกพ่อ หนูมีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่กับพ่อ เราไม่เคยต้องจากกันแม้ว่าหนูจะอยู่เกาหลี พ่อก็ยังหาเวลาพยายามโทรคุยกันตลอด พ่อทำให้หนูรู้สึกว่าเราไม่เคยห่างกัน ทำให้หนูไม่รู้สึกขาดอะไรในชีวิตเลย

           หนูรู้ว่าบางครั้งเราก็มีทะเลาะกัน มีปากมีเสียงกัน แต่หนูรักพ่อมาก ๆ นะคะ รักที่สุดในหัวใจที่มี

           พ่อเคยถามว่าหนูภูมิใจไหมที่ได้เป็นลูกพ่อ ?

           คำตอบของหนูก็ยังเหมือนเดิม "หนูภูมิใจ ไม่มีวันไหนที่หนูไม่ภูมิใจเลย" หนูเสียใจและโกรธตัวเองมาก ตอนที่รู้ว่าพ่อต้องสู้โรคร้ายคนเดียว พ่อบอกคุณหมอเสมอว่าพ่ออยากกลับมาเป็นเหมือนเดิม อยากทำงาน

           อยากทำตามความฝันของครอบครัว... แต่ร่างกายพ่อไม่ไหวแล้ว...

           พ่อไม่อยากเห็นหนูร้องไห้ แต่หนูยอมรับว่ามันยากมากที่จะไม่ให้น้ำตาไหลออกมา...

           มันมีบางครั้งที่หนูรู้สึกเห็นแก่ตัว อยากจะยื้อพ่อไว้ ทั้ง ๆ ที่พ่อต้องทนความเจ็บปวด พยายามอ้อนวอนให้พ่อสู้ ทั้ง ๆ ที่พ่อควรจะได้ไปสบาย...

           พ่อสู้ สู้จนวินาทีสุดท้าย แต่พ่อไม่ต้องสู้แล้วนะคะพ่อ พ่อสู้มาเยอะแล้ว พ่อควรพักแล้ว...

           แค่ดูหนูจากบนฟ้าอย่างไม่ห่วง ดูความสำเร็จที่หนูจะทำ ไม่ต้องกังวลแล้วนะคะ

           พ่อไม่ต้องห่วงอะไรแล้วนะพ่อ พ่อเหนื่อยมามากแล้ว

           หนูอยากบอกพ่อว่าหนูดีใจมากมาก ที่ได้เกิดเป็นลูกพ่อ

           พ่อคือ my hero พ่อคือทุกอย่าง พ่อคือเพื่อน คือครู คือพลังที่ทำให้หนูสู้ ให้หนูมีวันนี้

           แม่ถามพ่อเสมอว่าอะไรสำคัญที่สุดในชีวิต พ่อตอบว่า "ความรัก" พ่อบอกหนูเสมอว่า ถ้าเราทำอะไรด้วยความรัก ถ้ามันไม่ใช่ เราก็จะไม่เสียใจ เพราะเราทำมันด้วยความรัก ไม่ว่าเรื่องอะไรก็แล้วแต่...

           หนูภูมิใจในความรักอันยิ่งใหญ่ของพ่อ พ่อรักครอบครัว รักเพื่อน รักงาน รักชาติ รักศาสนา และรักพระมหากษัตริย์ หนูสัญญาว่าหนูจะเข้มแข็ง ทำในสิ่งที่รัก รักครอบครัว รักชาติ รักศาสนา รักพระมหากษัตริย์ แบบที่พ่อสอนหนูมาตลอดนะคะ

           หนูมีอะไรอยากพูดกับพ่อเยอะแยะมากมายเลย พ่อคงได้ยินและรับรู้อยู่ตอนนี้ใช่ไหมคะ ?

           พ่อมาหาหนูบ้างนะ หนูคิดถึง
           I love you forever papa.
           ลูกหนัง