โดนผลกระทบการการแพร่ระบาดของ โควิด 19 เข้าอย่างจังอีกคน สำหรับนักร้องสาวสายฮา ลาล่า อาร์สยาม ที่ถึงขั้นขาดส่งไฟแนนซ์รถจนถูกโทร. ตามทวงหนี้เลยทีเดียว เพราะมีการล็อกดาวน์จนตกงาน แต่ทางไฟแนนซ์ก็บอกว่า "ถึงตกงานก็ต้องหามาจ่ายค่ะ"
อ่านข่าว ลาล่า อาร์สยาม พักงานจนไม่มีจ่ายไฟแนนซ์ ถูกโทร. ทวงยิก ๆ ลั่นถึงตกงานก็ต้องจ่าย
ล่าสุด (26 กรกฎาคม 2564) ลาล่า อาร์สยาม ก็ได้ออกมาเปิดใจกับ วันบันเทิง ทางช่อง one31 ว่า ที่ออกมาโพสต์ไม่ได้โกรธ แต่เราแค่อยากถามว่ามีใครเจอเหมือนเราบ้างไหมในสภาวะแบบนี้ เพราะคำถามที่เขาถามมันทำให้เราอยากหัวร้อนและร้องไห้ในเวลาเดียวกัน เราทำงานไม่ได้ในขณะที่เขาจะเอาเงิน มันไม่มีมาตรการอะไรหย่อนให้เราได้บ้างเลยเหรอ
จริง ๆ เราได้มีการทำเรื่องไปว่าเรามีปัญหาตกงานจะขอพักชำระค่างวดก่อนได้ไหม เจ้าหน้าที่ก็แจ้งว่าจะยื่นเรื่องให้ แต่เจ้าหน้าที่ก็โทร. กลับมาว่าเราต้องยื่นเอกสารตั้งแต่ปีที่แล้วตั้งแต่มีโควิด แต่เราเพิ่งได้รถปีนี้ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้ที่เราจะทำปีที่แล้ว จากนั้นก็โดนโทร. มาอีก เราก็บอกว่าเราตกงาน แต่เขาบอกว่าหามาให้ก่อนได้ไหม เราก็บอกไปว่าไม่รู้จะหาให้ยังไง ตอนบ่ายเขาก็โทร. มาอีกเหมือนเดิม เย็นเขาก็โทร. มาอีก เราก็เลยสงสัยว่าเจ้าหน้าที่ไม่ได้คุยกันก่อนโทร. มาเหรอ แต่เขาก็บอกว่าไม่ได้ทราบเรื่อง ซึ่งก็เข้าใจว่าเป็นหน้าที่ของเขา
แต่มันมาพีคที่เราบอกเขาไปว่า เราตกงาน ไม่มีงานทำ แต่เขาบอกเราว่า หามาให้ก่อนได้ไหมคะ คือตกงานยังไงก็ต้องหามาจ่าย เราก็งงว่าแล้วเราต้องทำยังไง เราเองไม่ได้งอมืองอเท้าในการทำมาหาเงิน เรายังไลฟ์ขายของเพื่อเอาเงินไปใช้ชีวิตรอดในแต่ละวัน เรายังมีครอบครัวใหญ่ต้องรับผิดชอบ บ้านก็ขอพักชำระหนี้ไป แต่ก็ไม่ได้พัก 100 เปอร์เซ็นต์ ทั้งคอนโด ทั้งบ้านที่ต่างจังหวัด ทั้งรถ ขณะที่เราไม่ได้รายได้เข้ามา ขายของเราก็ไม่ได้เงินเยอะขนาดนั้น ได้แค่ค่าข้าวค่ากินอิ่มท้องไปมื้อ ๆ ค่ารถ ค่าไฟ
ยอมรับว่าค้างมา 2 เดือนแล้ว ปกติเรามีรายจ่ายเดือนละเกือบแสน ตอนที่เราสร้างภาระเรามีหน้าที่การงานที่ดูแล้วว่าเราสามารถรับผิดชอบภาระตรงนี้ได้ และยังเหลือกินเหลือเก็บไม่ได้เดือดร้อนใคร แต่โควิดมาก็มาในตอนที่อายุงานเราเยอะขึ้น เราเลยต้องดึงเงินเก็บมาทำธุรกิจต่าง ๆ และธุรกิจของเรามันโตไม่ทันภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ มันเลยกลายเป็นว่าธุรกิจของเราไปจมกับตรงนี้ ซึ่งมันยังทำอะไรไม่ได้ตอนนี้ ทุกอย่างชะลอไปหมด
มันผ่านจุดที่เครียดที่สุดไปแล้ว คุยกับแม่ก็ได้แต่ทำใจ สุดท้ายแล้วถ้าจะโดนยึดรถไปก็ไม่รถเราแค่คันเดียว ถ้าจะโดนยึดบ้านยึดรถเราก็คงไปกอง ๆ กันอยู่ ทั่วประเทศ ไม่ใช่เราคนเดียว โควิดแบบนี้เขาจะให้เราไปกองอยู่ไหน ในเมื่อคุณให้เราอยู่บ้านแต่ถ้าคุณมายึดทุกอย่างของเราไปหมดเราจะไปอยู่ไหน เลยแอบคิดว่า ถ้าเราป่วยเป็นโควิดไม่ได้ออกไปทำงาน ตกงานคุณก็จะให้เราจ่ายค่างวดรถ ค่าบ้านไหม
ตอนนี้ที่อยากได้ยินคือ ทุกไฟแนนซ์ ทุกสินเชื่อ ยุติการชำระหนี้ 3 เดือน ให้เขาได้หายใจ เราปลงแล้วและคิดว่าไม่แปลกเลยว่าทำไมคนถึงคิดฆ่าตัวตาย เพราะเขาไม่ได้ทวงเราวันหนึ่งแค่ครั้งเดียว เขาทวงเยอะจนคนเกิดความเก็บกด เราจะไปหาที่ไหนมาให้ในเมื่อมันไม่มีงานทำ ตอนนี้มันล็อกดาวน์ มันทำอะไรไม่ได้ คนตายเยอะขึ้น ก็เริ่มเกิดความกลัว จะออกไปทำคลิปก็กลัว สินค้าเราที่เป็นลิปสติกและแป้ง แต่ตอนนี้ใส่แมสก์กันต้องปิดกันหมด จะไปขายให้ใคร
แต่ถ้าเขาไม่ผ่อนผัน ไม่ลดหย่อนให้เรา และจะยึดรถไปก็คิดว่า ช่างมัน ยังไม่ตายก็หาใหม่ ดีกว่าเราตายแล้วคนในบ้านเสียเสาหลัก คิดอีกแง่อะไรที่ปล่อยวางได้ก็ปล่อยมันไป ให้มันเป็นไปตามวัฏจักรของมัน
