ปู แบล็คเฮด หัวใจสลาย เล่านาทีสูญเสีย นุ๊กซี่ ตั้งใจออก รพ. จะจัดงานแต่ง แต่ไม่ทัน..

          วันที่ 27 มีนาคม 2565 เดลินิวส์ออนไลน์ เผยสัมภาษณ์ ปู แบล็คเฮด ในงานพิธีสวดพระอภิธรรมแฟนสาว นุ๊กซี่ อัญพัชญ์ ที่เสียชีวิตหลังต่อสู้กับโรคมะเร็งเต้านม ที่ศาลา 1 วัดบึงทองหลาง เขตบางกะปิ กรุงเทพฯ โดย ปู เผยว่า "อาการของนุ๊กที่ดูเหมือนดีขึ้น จริง ๆ จากคำวินิจฉัยของหมอ นุ๊กไม่ได้ดีขึ้น เขาไม่อยากบอกใครว่าไปถึงไหน อาการยังไงบ้าง ผมก็ไม่ได้บอกนุ๊กหมดว่าอาการเป็นยังไง จริง ๆ หลังจากผ่าเต้านมออกก็เข้าต่อมน้ำเหลือง ก็เลาะต่อมน้ำเหลืองออกข้างหนึ่ง แล้วก็ไปที่สมองและลงมาปอด ทั้งหมดอยู่ในระยะแพร่กระจายไปทุกที่แล้ว ไปทางเลือดและต่อมน้ำเหลือง จนมีภาวะลิ่มเลือดอุดตันที่ปอด น้องเลยหายใจเหนื่อย หายใจไม่ออก และหลับ
 

          น้องเข้าโรงพยาบาลตั้งแต่วันที่ 7 มีนาคม 2565 เดิมทีหมอบอกว่าถ้ารักษาไวรัส คือภูมิเขาตกมาก ๆ ก็เกิดภาวะแทรกซ้อนได้เยอะ เอกซเรย์มาเห็นเป็นฝ้าที่ปอด เขาก็เลยไปวินิจฉัยน่าจะเป็นไวรัสเลยให้ยาฆ่าเชื้อ พอให้ยาฆ่าเชื้อก็ต้องชะลอการให้คีโม ใช้เวลาเกือบเดือน พอให้คีโมช้าเลยทำให้ภาวะแทรกซ้อนเกิดขึ้นเยอะมาก ลิ่มเลือดอุดตันปอดเลยหายใจไม่ออก เริ่มต้นตอนแรกผ่าตัดเต้าออก พอเช็กเจอพวกต่อมน้ำเหลืองก็ยังมีอยู่ และมีส่วนเต้านมและปอดเลยให้คีโม จากนั้นมาเจอที่สมองและฉายแสง ตอนนั้นให้คีโม 18 ครั้ง ฉายแสงอีก 10 ครั้ง และก็ต้องให้คีโมแบบเม็ดรับประทานเป็นยาเม็ดอีกรอบ แต่ยังไม่ทันได้ให้ต้องรักษาไวรัสที่ปอดก่อน
 

          คุณหมอบอกว่า 29-30 มีนาคม น่าจะได้กลับบ้าน เพราะค่าของไวรัสประมาณ 3 หมื่น ล่าสุดหมอบอกว่าเหลือ 200 ถ้าเหลือ 50 ให้กลับบ้านเลย และให้ยากินคีโมกลับบ้าน แต่มันเป็นภาวะเฉียบพลันมาก ตรวจไม่รู้มาก่อนว่ามีภาวะนี้ พอดีผมออกไปทำงานคืนนั้น เสร็จแล้วอีกคืนต่อมาพยาบาลบอกว่า พี่ปู พี่นุ๊กไม่ไหวแล้ว เขาเหนื่อย ผมก็บอกว่าเดี๋ยวเข้าไป ขึ้นไปเขาก็ปั๊มหัวใจแล้ว ก็ปั๊มอยู่ 10 ครั้ง พอชีพจรเขาหยุดเมื่อไหร่ก็ต้องปล่อย เขาเคยพูดกับผมว่าถ้าอยู่ในภาวะนี้ อย่าปล่อยให้เขารู้เรื่อง แต่ให้ถอดท่อแล้วปล่อยเขาไป พูดมาประมาณเดือนนึง เขาสู้มาตลอด ไม่อยากให้คนใกล้ตัว ไม่อยากให้ใครเป็นห่วงเลย
 

          เขากำลังใจดีมาตลอด คิดถึงคนอื่นตลอด ไม่เคยคิดถึงตัวเองเลย พอเป็นโรคแบบนี้สภาพร่างกายเปลี่ยนเยอะ เขายังไม่อยากรู้เลยว่าเป็นยังไง ผมก็บอกว่าไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวก็หาย พอตัวบวมเดี๋ยวก็หาย ตอนแรกหมอบอกโรคอย่างนี้ปีนึง แต่นี่ไม่ถึงเดือน เขาร้องไห้บ่อย เขาอยากกลับบ้าน ดูรูปหมาก็ร้องไห้ จริง ๆ ผมคิดไว้ด้วยซ้ำว่าถ้าเขาดีขึ้นกว่านี้นิดหนึ่ง คือความฝันของเขาอยากมีงานแต่งงานเล็ก ๆ ผมก็คิดว่าออกจากโรงพยาบาลครั้งนี้ก็จัดเล็ก ๆ กันนะ แต่ก็ไม่ทัน

          ก่อนที่เขาจะไปไม่ทันได้พูดอะไรเลย ทุกอย่างปุ๊บปั๊บหมดเลย ผมเข้าไปเห็นแต่ภาพการปั๊มหัวใจอย่างเดียว ด้วยอะไรหลาย ๆ อย่าง มันทำให้รู้สึกรักเขาที่สุด ตอนนี้เขาสบายแล้ว ในส่วนการลอยอังคารนั้น นุ๊กเขาชอบทะเล ชีวิตเขามีทะเล ใส่ชุดว่ายน้ำสวย ๆ ก็คิดว่าลอยอังคารที่ทะเล แต่ต้องปรึกษาครอบครัวก่อนครับ ขอบคุณแฟน ๆ ที่ส่งกำลังใจมา และขอบคุณหมอ คุณพยาบาลทุกคน ขอบคุณแทนนุ๊กด้วย และขอเป็นกำลังใจให้คนที่ป่วยเป็นมะเร็งทุกคน บางคนก็โชคดีหาย แต่นุ๊กเขาอาจจะไม่โชคดี แต่เขาก็สู้มาก ๆ"