บอส โตนนท์ ย้อนเล่าชีวิตติดหนี้ 13 ล้าน พอดังเปรี้ยงหลงตัวเองใช้เงินวันละล้าน เผยเข้าสังกัด เอ ศุภชัย แต่หนีออกมา 2 รอบ พร้อมเคลียร์ข่าวเมาท์ตอนนี้เป็นดาราตกอับจริงไหม
ตอนนี้ออกมาเป็นอิสระ ออกมาดูแลตัวเอง ทำไมถึงตัดสินใจออกมา ?
บอส : ที่ออกมาเป็นอิสระ ตอนช่วงที่เราอยู่สังกัดเก่าค่อนข้างจะรับงานเยอะ แล้วเจอเรื่องนู่นนี่นั่น มันทำให้เราเกิดความรู้สึกอึดอัด อยากจะลองอะไรใหม่ ๆ ทำอะไรใหม่ ๆ
เรื่องนู่นนี่นั่น หมายถึงละครยากใช่ไหม ?
บอส : ช่วงนั้นทางต้นสังกัดเขาให้งานเยอะ เยอะมาก เยอะจนไม่ได้พักเลยครับ 3 เดือน 6 เดือน ถ่ายละครทุกวัน อัดให้ ๆ เราเลยรู้สึกว่ามันอยู่ตัว มันอิ่ม เมื่อก่อนถ่ายทีหนึ่งข้ามไปอีกวันก็มี
เพราะเราดัง มีชื่อเสียง เป็นที่ต้องการของคนทั้งประเทศหรือเปล่า เขาถึงอัดให้ขนาดนั้น ?
บอส : ผมว่าน่าจะเป็นช่วงมากกว่า ช่วงไหนมาเขาก็จะอัดงานให้เด็กคนนั้น ป้อนงานให้ เพราะจะให้เป็นที่รู้จัก
แต่วันหนึ่งรู้สึกอิ่มตัวกับตรงนี้ ?
บอส : มันเป็นความติสต์ของผมมากกว่า เราทำงานเยอะแล้วอยากจะพักบ้าง
ได้ถามเพื่อน ถามผู้ใหญ่ ถามครอบครัวไหม ?
บอส : ไม่ได้ถามครับ เราเข้าไปที่ช่องตอนที่หมดสัญญา ผู้ใหญ่เขาบอกว่าจะเอายังไง จะเป็นอิสระหรือจะยังไง ซึ่งเขาให้ละครมาก่อนเรื่องหนึ่ง แต่เราปฏิเสธ
เราสามารถบอกเขาเหลือ 2 เรื่อง อย่างนี้ได้ไหม ?
บอส : ตอนนั้นไม่ได้คิดครับ เด็กด้วย ช่วงที่เราเป็นวัยรุ่น เราหลงตัว คิดว่าตัวเองเก่ง เลือกได้ เราก็เลยขอหยุดดีกว่าพัก
ถ้าสมมติย้อนกลับไปบอกตัวเองได้ตอนนี้เลย เมื่อตอนนั้นที่เราฟุ้งหน่อย เรายังจะเลือกเป็นอิสระไหม ?
บอส : ผมว่า ณ เวลาตอนนั้นเราคิดดีแล้ว ถ้าเกิดตอนนั้นเราทำอีกแบบ ผลที่เป็นปัจจุบันอาจจะเป็นอีกแบบหนึ่งก็ได้ ถ้าย้อนกลับไปผมก็อาจจะเลือกเหมือนเดิม
ที่เราถ่ายละครเหนื่อย ๆ แบบนั้นทั้งหมดกี่ปี ?
บอส : เต็มสัญญา 7 ปี ยาวเลยครับ ต้องขอบคุณทางช่องเก่าที่ให้โอกาสเราเยอะมากครับ ถ้าไม่มีช่อง 7 ก็ไม่มีผมวันนี้
เป็นนักแสดงอิสระมา 5 ปี คนก็เมาท์กันว่า โตนนท์ เป็นนักแสดงตกอับ ออกมาแล้วไม่เปรี้ยง ไม่มีงาน อยากจะบอกว่าไง ?
บอส : ที่เขาบอกว่าไม่เปรี้ยงเนี่ย เหมือนเราไม่ได้เป็นตัวหลักมากกว่า เราไม่ได้เป็นพระเอกเหมือนเมื่อก่อนมากกว่า เราเลือกที่จะออกมารับบทอย่างอื่น เล่นร้าย มีงานหนึ่งเล่นเป็นพ่อแล้วก็มี คือเราอยากลอง จากเมื่อก่อนเราเล่นบทพระเอก เราเล่นจนมันชินแล้ว เป็นคนดี แต่พอวันหนึ่งเราได้เล่นเป็นตัวร้ายคือมันยาก
เป็นพระเอกติดกันมา 7 ปี เบื่อไหม ?
บอส : ณ เวลานั้นไม่เบื่อครับ ด้วยความที่มันพราว เราเป็นพระเอก ทำอะไรก็ได้ แต่พอวันหนึ่งเราเริ่มเห็นคน เริ่มเห็นสังคม เห็นอะไรหลาย ๆ อย่าง ทำให้เราคิดว่าบางทีเราอาจจะหลง เราอาจจะผิดทาง เรารู้สึกว่าไม่ใช่ตัวเรา
รู้ได้ด้วยตัวเอง ?
บอส : ครับ มันค่อย ๆ มา
นั่นคือหลาย ๆ คนพูดว่าเราเป็นดาราตกอับ แต่ที่เราเสียใจคือมีคนในวงการพูดด้วย ?
บอส : เหมือนห้องแต่งตัว แล้วก็นั่ง เดินเข้า-เดินออก มีคนพูด เข้าไปก็ได้ยินพอดี เราก็นั่งข้างหลังใส่แมสก์
พูดว่าอะไร ?
บอส : เขาบอก นี่เหรอโตนนท์ ดาราตกอับแล้ว เราได้ยิน เพราะเรานั่งใส่แมสก์อยู่ข้างหลัง
คนนี้เป็นนักแสดงรุ่นใหญ่หรือยัง ?
บอส : ไม่ครับ
เป็นนักแสดงใหม่ ?
บอส : ใช่ครับ
แล้วเราตอบว่า ?
บอส : ไม่ตอบครับ เขาก็มีสิทธิ์ มันก็เป็นเรื่องจริงในส่วนหนึ่งที่เขาพูด เขาก็มีสิทธิ์ที่จะคิดของเขา เรารู้ตัวเราดีกว่า เราเอาคำที่เขาว่ามา...ไม่เอาแล้ว หางานทำดีกว่า
โกรธไหม ?
บอส : มันก็มีความรู้สึกครับ แต่ก็คิดว่าพูดจริง เอาคำพูดเขามาเป็นแรงผลักดันเรา เดี๋ยวจะกลับมานะ
ถ้าเขาดูอยู่อยากจะบอกอะไรเขา ?
บอส : ขอบคุณครับ บางทีถ้าเราโดนด่ามา หรือว่าเราโดนพูดอะไรไม่ดี เราเอาคำพวกนั้น แทนที่จะเอามาใส่หัวเราทำให้เรารู้สึกแย่ มันก็จะแย่กับตัวเรา เอาคำพูดตรงนั้นมาเป็นแรงผลักดัน เหมือนเราจะแบบ พอแล้ว จะเลิก ไม่เอาแล้ว จะไม่ทำแล้ว กลายเป็นว่าคนพูดแบบนั้นทำให้เรากลับมาได้ เดี๋ยวเจอกัน
คิดว่าค้นพบสัจธรรมจากประโยคนี้ ?
บอส : ค้นพบครับ ทุกวงการแหละ มันมีคนที่ดีกับเรา หวังดีกับเราจริง ๆ แต่เขาไม่ได้แสดงออกว่าดี เขาอาจจะด่าเรา หรือพูดไม่ดี แต่บางคนพูดดีกับเรา แต่ลึก ๆ แล้วไม่ดีก็มีครับ
บอสบอกว่ามีช่วงติสต์ของผมด้วย มันติสต์ขนาดไหน ?
บอส : มันก็เลือก ด้วยความที่เรารู้สึกเป็นพระเอก เลือกได้ อยากทำ อันนี้ไม่เอา อยากเลิกก็พอหยุด บางทีเขาให้ละครมา ไม่เอา ไม่เล่น
ไม่รับงาน 1 ปีเลยเหรอ ?
บอส : มันจะมีอยู่ช่วงหนึ่งก่อนออก รู้สึกว่าตัวเรา อย่างที่มีข่าว เราเริ่มผอม คล้ำ เป็นโรคหรือเปล่า ไปทำอะไรมา ก็เลยรู้สึกว่าอยากพักก่อน อยากพักเรื่องความคิด อยากพักเรื่องสุขภาพร่างกายเราด้วย ขอหยุดแบบไม่ทำอะไรเลยปีนึง
1 ปีนั้น เรียกว่าเป็นช่วงเวลาความติสต์ของเราได้ไหม ?
บอส : ผมเรียกว่าช่วงเวลาตกผลึกดีกว่า
ตอนนี้เราเลิกติสต์หรือยัง ?
บอส : เลิกแล้วครับ เจอโควิดเข้าไปติสต์ไม่ออกเลยครับ คือก่อนที่จะโควิดเราเก็บเงินไว้ก้อนหนึ่ง กะจะลองทำอย่างอื่นบ้าง แต่พอโควิดเข้า เราคงทำไม่ได้แล้วล่ะ เอาเงินตรงนั้นเป็นค่าใช้จ่ายอย่างอื่นด้วย
ความลำบากก่อนเข้าวงการ ลำบากบาก หนึ่งในสาเหตุคือคุณพ่อเสีย ?
บอส : ครับ ตอนนั้นผมอายุ 15 ปี พ่อเสียเพราะมอเตอร์ไซค์ล้มครับ แกเป็นความดันแล้วแกดื่มแอลกอฮอล์ ยังไงไม่รู้แกขี่มอเตอร์ไซค์แล้วความดันขึ้น แล้วก็ล้ม แล้วไปที่โรงพยาบาล ยังโทร. มาหาผมอยู่เลยนะ แต่พอเราไปถึงโรงพยาบาลเขาปั๊มหัวใจแล้ว เราเข้าไปเห็นเลยว่าพ่อโดนปั๊ม
เราถึงโรงพยาบาลแล้วยังโทร. มาหา ?
บอส : ใช่ บอกว่ามารับหน่อย เราก็คิดว่าไม่เป็นไร
พอไปถึงช็อกไหม ?
บอส : ช็อก ภาพเดียวที่ผมจำได้คือเขาปั๊มหัวใจพ่ออยู่ เราเห็นรองเท้า แล้วเอารองเท้ามานั่งกอดอยู่หน้าห้อง
วันนั้นหมอบอกว่า ?
บอส : หมอบอกว่าไม่ฟื้นแล้วล่ะ จะให้ปั๊มต่อไหม
แล้วเราเป็นคนตัดสินใจเหรอ ?
บอส : ตอนนั้นช็อกแล้วครับ ทำอะไรไม่ถูกเลย ร้องไห้ ด้วยความที่เราเด็กด้วย ไม่รู้จะทำยังไง
แล้วใครเป็นคนเคาะว่าปล่อยพ่อไป ?
บอส : ไม่มีใครปล่อยครับ คือเราเห็นสภาพเลยว่าเขาไม่อยู่แล้ว
หลังจากวันนั้นชีวิตเปลี่ยนไปเยอะแค่ไหน ?
บอส : เปลี่ยนเลยครับ จากที่เมื่อก่อนพ่อหาเงินได้เยอะ เพราะเขาทำงานเร่งรัดหนี้สิน แล้วช่วงหลังจากต้มยำกุ้งผ่านมาคนเป็นหนี้สินเยอะ เขาได้เงินมาเยอะ ดูแลครอบครัวได้ดีในระดับหนึ่งเลย พอวันหนึ่งเสาหลักล้ม แม่ที่ไม่เคยทำงานก็ต้องออกมาทำงาน แล้วก็มีหนี้ ก่อนที่เขาจะเสียเขากู้เงินมาก้อนหนึ่งเพื่อไปสร้างบ้าน
หนี้ 13 ล้านใช่ไหม ?
บอส : ครับ เยอะมาก ตอนนั้นหลักร้อยยังหาไม่ได้เลย
แล้วเกิดอะไรขึ้น บรรยากาศในบ้านเป็นยังไง ?
บอส : มันเคว้งคว้างไปหมดเลย เราไม่รู้จะทำยังไง เราไม่รู้จะเริ่มชีวิตยังไง ปกติเลิกเรียน กลับบ้านขอเงินแม่ขอเงินพ่อไปเล่นเกม พอวันหนึ่งเราไม่มีคนสอน คนชี้นำ เราไม่รู้จะทำอะไรเลย ทำอะไรไม่ได้
เห็นว่ามันแย่ขนาดที่ว่ามาม่าห่อหนึ่งต้องแบ่งกัน ?
บอส : เอาผักกาดมาหั่น ใส่น้ำปลา เอาเข้าไมโครเวฟกินกับข้าว บางทีมีมาม่าก็แบ่งกิน 2 คน
อันนี้คือส่วนหนึ่งของ 13 ล้านที่กู้ไปใช่ไหม ?
บอส : ด้วยครับ หลาย ๆ คนจะบอกว่าเราเริ่มนับหนึ่งใหม่ แต่ตอนนั้นผมเป็นลบ 13 หนักเลย
ด้วยความลำบากอันนี้แต่ก็มีความโชคดี เพราะเราได้เจอกับพี่เอ ศุภชัย ?
บอส : ครับ คือด้วยความที่เราไม่มีเงิน เราเริ่มหาเงินด้วยการไปประกวดตามเวทีต่าง ๆ เพื่อจะหาเงินมาจุนเจือแล้วใช้ในชีวิตประจำวัน แล้วเด็ก 15-16 ไม่รู้จะไปทำงานอะไร แล้วสมัยนั้นไม่มีอินเทอร์เน็ต เราไม่รู้จะไปสมัครอะไร ทางเดียวที่เราเห็นคือประกวด แล้วมันได้เงินเป็นก้อน แล้วก็ไปเจอกับพี่เอผู้มีพระคุณ เขาก็ชักชวนให้มาเก็บตัวอยู่ที่บ้านแกที่กรุงเทพฯ
แล้วเจอพี่เอได้ไง ?
บอส : ผมไปประกวดงานหนึ่งแล้วพี่เอเป็นกรรมการ
เห็นแววตั้งแต่ตอนนั้น ?
บอส : ใช่ครับ แรก ๆ ก็ตัดสินใจอยู่นานเลย เพราะเราเด็ก ไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับวงการ
หนีออกจากบ้านพี่เอ 2 รอบเลยเหรอ ทำไม ?
บอส : ครับ เหมือนเรามาอยู่แล้วเราไม่ได้ทำอะไร แต่พี่เอก็ให้ครูสอนแอ็คติ้งเข้าไปสอนทุกอย่าง ยันเวลากินข้าว มารยาทอะไรอย่างนี้เขาก็สอน เราเป็นเด็ก ความคิดเราคือเรามาแล้วต้องได้ทำงานทันที เราต้องได้ละคร เพราะว่าเราต้องหาเงิน แต่พออยู่ ๆ ไป ด้วยที่ว่าเราไม่เคยอยู่ในกฎเกณฑ์ เราเจอกฎเกณฑ์จากบ้านพี่เอ เขาจะมีกฎให้ระวังเด็ก เราเริ่มอึดอัดก็เลยหนีกลับ
แต่ก็ยังกลับมา ?
บอส : เขาโทร. มาบอกว่ากลับมา พูดดีกับเรา ทำความเข้าใจ มาบอกแม่ แม่ก็มาบอกเรา เราก็เลยกลับ
แล้วหนีกลับรอบ 2 เพราะอะไร ?
บอส : ก็เหมือนเดิม
แต่รอบ 2 เราก็กลับมาอีก ?
บอส : ครับ
อะไรทำให้เราอยู่ ?
บอส : ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน
เราเริ่มเข้าใจชีวิต หรือเริ่มเข้าใจสิ่งที่พี่เอกำลังสอน ?
บอส : คือเรากลับไปที่เชียงใหม่ ไม่รู้จะทำอะไร ด้วยความเราเด็ก เราไม่รู้จะไปทำงานอะไร เราเห็นช่องทางตรงนี้เลยเกิดฮึบ ลองอีกที แล้วกลับมารอบ 2 ก็ได้งานจริง ๆ
ได้เงินเยอะ วันหนึ่งช้อปปิ้งเป็นล้าน ?
บอส : เป็นล้านคือไปซื้อมอเตอร์ไซค์ ไม่ใช่ซื้อกระเป๋า ซื้อเสื้อผ้า
ซื้อมอเตอร์ไซค์ก่อนซื้อบ้าน ทำไมไม่ซื้อบ้าน แล้วซื้อรถที่ขับไปทำงานได้ก่อน ?
บอส : ผมทำงานในวงการแล้วมันได้เงินเยอะ ด้วยความที่เราไม่เคยมีเงิน เคยมีเงินติดตัวแค่หลักสิบ หลักร้อย วันหนึ่งเราได้มาเป็นแสนอย่างนี้ แล้วเรามีความฝันตอนเด็ก ๆ วันหนึ่งเราขี่รถผ่านห้างที่เชียงใหม่ เราก็จะมอง มันจะมีรถอยู่คันหนึ่ง เรามองมันตั้งแต่เด็กแล้ว เราอยากได้ เราเห็นตั้งแต่เด็ก แล้ววันหนึ่งมันมีเพื่อนพาไปที่เต็นท์รถ แล้วเราเห็น เฮ้ย...เนื้อคู่
ฝากดงดอกไม้หน่อย ?
บอส : ดงดอกไม้ เมื่อคืนโดนเทอาหารหมาไปแล้ว ขอฝากด้วยครับ เส้นทางจะเป็นยังไง จะร้ายอีกขนาดไหน ยังไงฝากด้วยครับ
ติดตามชมรายการคุยแซ่บShow ทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 13.15-14.15 น. ทางช่อง one31 Facebook Page : คุยแซ่บShow รับชมย้อนหลังได้ที่ YouTube Channel : Orange Mama
