ติ๊นา ศุภนาฏ เปิดใจก่อนโกนหัวบวช เสียงสะอื้น เจอเมนต์ไล่ไปตาย เผยจุดดิ่งในชีวิต..

บวชวันที่ 2 พย. นี้

          ติ๊นา : บวชที่วัดศรีบุญเรือง เราเป็นลูกศิษย์วัดนี้เลย นับถือหลวงพ่อเณร เคารพเหมือนพ่อคนนึงเลย คือท่านทักเราแบบถ้ามีเหตุการณ์อะไรบางอย่าง อย่างที่พ่อแม่เสียปลายเดือน ท่านจะทักมาต้นเดือนว่าใช้เงินให้ระมัดระวัง เราก็ไม่ได้เอะใจอะไร ท่านทักมาเพื่อจะให้เราเข้าไปหาท่าน แต่ด้วยความเป็นเด็ก ก็เที่ยวเล่นอยู่ ก็ไม่ได้เข้าไป พอปลายเดือนพ่อแม่เสียชีวิต ท่านก็มาเฉลยว่าพยายามเตือนเราแล้วนะ เป็นเรื่องที่จำฝังใจ และตอนแรกตั้งใจจะบวช 1 อาทิตย์ แต่พ่อเณรบอกให้บวช 2 อาทิตย์ เราเลยบอกจัดไป และที่ตัดสินใจบวช ต้องบอกก่อน ปีที่ผ่านมีหลายเรื่องราว ล่าสุดกับเหตุการณ์ที่ผิดพลาดจากตัวเราเอง ติ๊นาอยากจะเป็นคนในเวอร์ชั่นใหม่ และมีสติมากกว่าเดิม การที่เราบวชคราวนี้ อยากบวชให้คุณพ่อคุณแม่ด้วย เหมือนเป็นการเริ่มต้นชีวิตใหม่ และเหตุการณ์ล่าสุดมันเหมือนเป็นการเตือนว่าถ้าเราใช้ชีวิตแบบไม่มีสติ ประมาทอีกครั้ง ชีวิตคุณสำคัญมากนะ
 

แต่เรายังโชคดีที่เราปฏิบัติธรรมมาบ้าง ?
 

          ติ๊นา : ก่อนหน้านี้เราไปถือศีล 8 บวชชีพราหณ์ แต่ยังไม่โกนหัว มากสุดก็ 3 วัน 2 คืน แต่บวชครั้งนี้คือโกนหัวเลย
 

จุดสุดท้ายที่เราตัดสินใจว่าจะโกนหัว เกิดจากความดิ่งของเราด้วยไหม ?
 

          ติ๊นา : ใช่ค่ะ ก็มันดิ่งแบบต้องย้อนกลับไปจนหนังเรื่องแรกจนวันนี้ 13 ปีแล้ว ที่ผ่านมาเรายังไม่เจอแบบคนที่มาว่าเราเยอะแบบเหตุการณ์ของปีที่แล้ว มากขนาดนี้ ทำให้เราดาวน์มากขนาดนี้ มันโหดมาก ๆ เราพยายามมองโลกในแง่บวกมาโดยตลอด เราไม่ได้อยากแสดงความอ่อนแอให้ใครเห็น เวลาเราดิ่งมาก ๆ ปกติเราก็ปรึกษาหมออยู่แล้ว เราใช้หลายวิธีมาก การไปอยู่กับเพื่อน เข้าวัด สวดมนต์ ทำทุกทาง แต่สุดท้ายแล้ว จริง ๆ พยายามหาความสุขรอบ ๆ ตัว แต่จริง ๆ ความสุขมันเกิดขึ้นจากใจเราเอง ถ้าใจไม่สงบ อยู่ที่ไหนก็ไม่ช่วย เพราะหนักสุดคือคอมเมนต์แย่ ๆ มันเยอะอยู่แล้ว เราหนีการอ่านคอมเมนต์พวกนี้ไม่ได้หรอก เรานั่งอ่านไปเรื่อย ๆ มีคอมเมนต์ที่เราจำได้แม่นเลยว่า ทำไม ไม่ตายตามพ่อแม่ไปเลย
 

คอมเมนต์นี้มันทำให้กลับไปจุดเริ่มต้น วันที่พ่อแม่เสียใช่ไหม ?
 

          ติ๊นา : ใช่ มันกลับให้เราย้อนกลับไปว่าเราจะอยู่ไปทำไม (เสียงเริ่มสั่น) เราก็ไม่ใช่ดีขนาดนั้นนิ มันทำให้เรารู้สึกแย่ หรือเราแย่แบบนั้นจริง ๆ
 

แต่บางคอมเมนต์ก็บอกว่าการบวชครั้งนี้ เพราะหนีดราม่า ?
 

          ติ๊นา : ได้เห็น แต่เรามานั่งคิด ดราม่ามันเกิดขึ้นเมษายน จริง ๆ เรามีความคิดจะบวชมานาน แต่เวลาไม่ได้ ถ้าบวชตอนนั้นก็ไม่ได้ เรายังเคลียร์อะไรไม่เสร็จ แต่ใจเราอยาก ถ้าเราหนีจริง ๆ หลังจากเกิดเหตุการณ์เราต้องไปบวชเลยใช่ไหม ซึ่งเราไม่ได้อยากหนีปัญหา
 

รู้สึกไหม ตั้งแต่พ่อแม่จากไป เรากลายเป็นเด็กมีปัญหา ?

          ติ๊นา : คิดเลยว่า ตอนพ่อแม่เสียตอนเราอายุ 25 เรายังไม่รู้เลยว่าเรามีปัญหาเพราะอะไร เรารู้สึกว่าเป็นเด็กคนนึงที่ใช้ชีวิตสบาย ๆ อยากไปเที่ยวไหนก็ได้ แม้เราใช้ชีวิตเหมือนเดิม แต่ทำไมเราไม่มีความสุขเลย เราคิดวน ๆ ความสุขคืออะไร จนวันนี้ยังไม่รู้เลย ความสุขคืออะไร พอเราหันหลังกลับไปเรารู้สึกว่าเราไม่มีใคร เมื่อก่อนเรามีแฟมิลี่เดย์ แต่พอเขาไม่อยู่ เราเหมือนขาดอะไร วันพ่อวันแม่ เราเลื่อนฟีดไป (น้ำตาไหล) เราเห็นคนอื่นลงกับพ่อแม่ เราแอบอิจฉา ทำไมเราไม่มีเวลามากกว่า เราไม่อยากลงรูปเลย กว่าจะหมดวัน เราไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลย
 

คือเราอยู่คนเดียวไม่ได้ เลยต้องมีเพื่อน ?
 

          ติ๊นา : หลัง ๆ ชีวิตมีเป๋ไป ยังหาทางให้กับตัวเองไม่ได้ ไปแฮงค์เอาท์กับเพื่อน อยู่คนเดียวไม่ได้ สมัยก่อนเราพูดไม่คิด ทำไมรน ๆ หมดเลย เพราะเราเป็นคนทำอะไรสุดไปเลย
 

ความสุขวันนี้คืออะไร ?
 

          ติ๊นา : เอาจริง ๆ ทุกวันนี้ยังไม่รู้เลยว่าความสุขแท้จริงคืออะไร กำลังตามหาความหมายของมัน เราบวชวันที่ 2 เราไม่ได้คิดว่าเราเป็นผู้ชาย เราเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนนึงที่อยากบวช เพื่ออยากให้เราสงบจริง ๆ อยากไปอยู่กับตัวเอง มีสติมากขึ้น ต้องได้เรียนรู้อะไรบ้าง
 

ตลอดเวลาที่พ่อแม่ไม่อยู่ และเจอเมนต์ด้านลบ จนทำให้คิดสั้น ?
 

          ติ๊นา : มีบ้างค่ะ มันเจอเหตุการณ์หนักจริง จะทำยังไงให้มันไปแบบสบายที่สุด ก็เสิร์ชกูเกิ้ล มันเกิดขึ้นหลายครั้งในเวลาที่เราดิ่งมาก ๆ แต่หนูก็กลัวเจ็บ กลัวทรมาน (ร้องไห้) และวิธีง่ายที่สุดนอนในรถ ซึ่งเราก็คิดว่ามันยาก เราก็อยู่กับตัวเอง สิ่งที่ผ่านมาได้คือ เวลา ฮีลใจเรามาก และวันที่เกิดเรื่อง พี่หนิงฮีลใจเรามาก เพราะคำพูดที่พูดว่า เรื่องบางเรื่องไม่จำเป็นต้องพูดในวันนั้น อาจจะพูดก็ต่อเมื่อเวลามันช่วยเราฮีลใจ และพี่หนิงยกตัวอย่างเรื่องตัวเองกับดราม่าที่ผ่านมา พี่หนิงเขาสตรอง เขาผ่านดราม่ามาได้ เขาช่วยเราดึงสติ ขนาดพี่หนิงผ่านมาได้ เราก็ต้องผ่านมาได้
 

เวลาเราทุกข์เรารู้เลยว่าใครอยู่ข้างๆ ?
 

          ติ๊นา : เปรียบเทียบง่าย ๆ เลยว่า ถ้าบ้านเราหลังคารั่ว เวลาที่เราเป็นทุกข์ เราก็ไม่รู้เลยว่าใครเป็นห่วงเราบ้าง
 

เพราะเราได้สัมผัสธาตุแท้ของคนจริง ๆ เรารู้สึกยังไง?
 

          ติ๊นา :  แวบแรกเสียใจ ทำไมเราไม่ได้ใจกลับมา มันแอบคาดหวัง คิดว่าคนนี้น่าจะดีกับเราเวลาเรามีปัญหา ทำไมเขาไม่ดีกับเราเลย แต่ตอนนี้มานั่งตกตะกอน เวลามันผ่านไป เรามานั่งคิดแล้ว มันเหมือนการคัดกรองคน
 

หนิง สนิทกับ ติ๊นา ได้ไง ?
 

          ติ๊นา : ต้องขอบคุณพี่กระแต เขาให้เราไปเซอร์ไพร์สพี่หนิง ยังไม่รู้จักเลย จากนั้นก็สนิทกัน
 

          หนิง : หนิงไม่ได้เห็นความน่ารักของเขา แต่เราเห็นความอ่อนแอของเขาตลอดเวลาที่รู้จักกัน มีเวย์ดาร์คไซด์สุด ความบริสุทธิ์ก็สุดเหมือนกัน เขาเล่าเรื่องพ่อแม่ให้ฟัง และเรารู้สึกว่าเขาเป็นคนบอบบาง เขาพยายามเป็นเพื่อให้คนอื่นยอมรับ แต่เขาหาอะไรที่ตอบโจทย์ในชีวิตไม่ได้ซะที สิ่งที่เขาเป็น หนิงเคยเป็นมาก่อน และบางทีเราเห็นสภาพเขา มันดูไม่ได้ ถ้ายกตัวอย่างเรื่องดราม่าที่เขาเพิ่งเจอเมื่อต้นปี ถ้าเป็นหนิงเจอเองมันเรื่องเล็กมาก แต่สำหรับเขาเจอ และพอเขากลับบ้านไป เขาไม่มีใคร มันเลยหนักสำหรับเขา
 

          ติ๊นา : ในเวลานั้นพี่หนิงน่ารักมาก เราได้มีโอกาสไปเจอ พี่หนิงให้ข้อคิด และพูดแบบถ้าเด็กคนนี้ฆ่าตัวตายไปแล้วมันจะยังไง สังคมจะยังไง พูดไปให้เราคิด ให้เราต้องสู้ต่อไป และวันนี้เราตั้งใจ ขออโหสิกรรมพี่หนิง (พนมมือ)
 

          จากนั้นก็ให้ หนิง ปณิตา ตัดผมเป็นคนแรก ก่อนจะเข้าพิธีบวชในวันที่ 2 พฤศจิกายน ที่จะถึงนี้  
 

พอเราเสพคอมเมนต์มาก ๆ มันกระทบถึงงานด้วย ?
 

          ติ๊นา : กระทบด้วย เราต้องแคนเซิลงาน คอมเมนต์ว่าเรามีอยู่แล้ว มันลามไปถึงงานที่เราทำ รายการ ลูกค้าต่าง ๆ จนลูกค้าแคนเซิลงานเรา ไปเมนต์ติ๊นานิสัยไม่ดี ไม่ต้องไปจ้าง เรายอมรับว่าเราผิดจริง เราขอโทษตรงนี้ มันเป็นความผิดพลาดของเราคนเดียว สัญญาว่าจะปรับปรุงตัว มีสติให้มากขึ้น

จุดประสงค์หลักอยากบวชทดแทนบุญคุณพ่อแม่ ?
 

          ติ๊นา : ตั้งแต่เขาเสียไป ไม่เคยขออะไรพ่อแม่เลย เราจะบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วงอะไรลูกนะ หนูเป็นลูกคนเล็ก หนูจะทำให้ดีที่สุด ไม่ต้องเป็นห่วง คืออยากให้เขาไปภพภูมิที่ดี ไม่ต้องเป็นห่วงเรา แต่บางทีก็แอบร้องไห้ เจอจุดที่อ่อนแอมาก ๆ ร้องไห้เอาหมอนปิดหน้า หรือเอาผ้าอุดปากแล้วกรี๊ด เคยไม่มีสติถึงขั้นกรี๊ด ถามป๊าม๊าว่าตายไปทำไม ทำไมถึงทิ้งหนูไว้ให้อยู่คนเดียว พอเราระบาย พอเราคิดได้ ดึงสติ ก็บอกว่าแค่เสียใจ เรามีสติแล้ว ก็จะพยายามทำตัวให้ดีขึ้น
 

มีอะไรจะบอกคุณผู้ชม ?
 

          ติ๊นา : (ยกมือขอโทษ) ติ๊นาขออโหสิกรรมกับทุก ๆ คนที่เคยทำให้ไม่สบายใจ หรือทุกข์ใจ ที่ทำให้เดือดร้อน และที่ทำให้เกิดประเด็นดราม่า หลายคนคงรู้ดีว่าคือใคร ก็ขอโทษ ขออโหสิกรรมตรงนี้ ติ๊นาขอโทษแฟนคลับที่ติ๊นาทำให้ผิดหวัง (เสียงสะอื้น) ขอโทษและขออโหสิกรรม ขอเชิญทุกคนมาร่วมบุญกัน