เอ๋ ภรรยาเมฆ วินัย ยังกอดยังหอม แม้น้ำเหลืองไหล - ไปตระเวนแก้กรรมจนครบ ทำไมยังไม่หาย

             การจากไปของ เมฆ วินัย ไกรบุตร นำมาซึ่งความสูญเสียเป็นอย่างมากต่อครอบครัวไกรบุตร ซึ่งตลอดระยะเวลากว่า 5 ปีของการรักษาโรคตุ่มน้ำพองของเมฆนั้น เมฆได้คุณ เอ๋ อรชัญญาช์ คอยอยู่เคียงข้าง ดูแล ให้กำลังใจ จวบจนวาระสุดท้ายของชีวิต

             อ่านเพิ่มเติม ไขคำตอบ เมฆ วินัย ไกรบุตร เป็นโรคอะไร ทำไมหมอปัจจุบันรักษาไม่ได้ จนเสียชีวิต
 

               ทั้งนี้ เมื่อวันที่ 21 มีนาคม 2567 ในคลิปการให้สัมภาษณ์ของ เอ๋ อรชัญญาช์ ภรรยาของ เมฆ วินัย ไกรบุตร ทางช่อง Gossip pool ที่เผยว่า เรารักกันแต่งงานกันด้วยความรัก เราไม่ได้มองปัจจัยเรื่องอื่น ไม่ใช่เรื่องเงินหรือสวยหล่อ วันที่เขาเละมาก ๆ หาความหล่อไม่เจอเลย ความสวยหล่อสักวันก็ต้องหมดไป หากจะหาคนรักสักคน หาคนที่จริงใจดีกว่า

               ตั้งแต่ที่เมฆ วินัย เป็นโรคนี้ ตนไม่เคยรังเกียจเลย ตนยังกอดยังหอมแม้กระทั่งตอนที่เขาเละ ๆ ตอนที่น้ำเหลืองออก เลือดออก เมฆบอกว่าเหม็น แต่เอ๋มองว่าไม่เห็นเหม็นเลย ตนจะสร้างพลังบวกให้เขาตลอดเวลา แต่ตนก็คิดว่า ถ้าตนเป็นแบบเขา แล้วคนแสดงอาการอี๋ เราจะรู้สึกไหม เกิดเป็นคนมันต้องผ่านวิกฤตทั้งหมด การงาน การเงิน สุขภาพ ซึ่งก็แล้วแต่ว่าเราจะเอาอะไรเป็นหลักยึด ตนให้เมฆเป็นหลักยึด และเชื่อว่าเมฆจะหายและทำงานได้เหมือนเดิม

             ตอนที่เมฆป่วยและหลับ แต่ตนไม่ได้หลับ เพราะตนต้องนั่งเฝ้าและดูว่าเขาจะโอเคไหม หายใจอยู่ไหม หากมีตุ่มตนต้องดูดตุ่ม กว่าเขาจะหลับ และกว่าตนจะหลับอีก แต่ที่ทำแบบนี้ได้เพราะเรามีเป้าหมายคือลูก มีเป้าหมายคืออนาคตของครอบครัว ที่จะต้องเดินไปให้ได้ และตนยังมีพ่อแม่ที่กลัวจะเครียดและคิดสั้น ซึ่งตนต้องอยู่เพื่อเขา

เอ๋ เผยตระเวนพา เมฆ วินัย ไปแก้กรรม 7 คน กับ อ.ไพศาล แต่ทำไมยังไม่หาย ลองแล้วทุกวิถีทาง

               ทั้งนี้ เมฆ วินัย จะชอบมีเลือดออกตามวันพระ แต่ละเดือนจะมีประมาณ 4 วันที่ตุ่มขึ้นผิดปกติ คันมากกว่าปกติ เมื่อย้อนดูจะพบว่าวันเหล่านั้นเป็นวันโกนกับวันพระหมดเลย ตอนแรก ๆ เมฆก็ไม่เชื่อ เพราะเขานับถืออิสลาม แต่มาสังเกตก็เริ่มรู้ว่าใช่ ตอนนั้นเอ๋ก็ไปทำบุญให้แต่ทำบุญโดยไม่รู้ จึงทำบุญไปเรื่อย จนตอนนี้รู้แล้วว่า ทำบุญที่ถูกต้องทำอย่างไร จนกระทั่งได้คุยกับคุณนา น้องของเมฆ ซึ่งคุณนาเรียนเรื่องโหราศาสตร์ บอกว่าให้ไปซื้อปลาหน้าเขียง เอาไปปล่อย และทำให้เอ๋ทำบุญแบบนั้นมาตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ตนก็ทำเท่าที่มีกำลังไหว

               อย่างการไปเจออาจารย์ไพศาลนั้น คนอาจจะคาดหวังว่า เมฆ วินัย จะต้องกลับมาเดินได้เลย หายเลย แต่ อ.ไพศาล ไม่ใช่ผู้วิเศษ ท่านก็คือมนุษย์คนหนึ่งที่มีเมตตาในการสื่อสาร ท่านบอกเสมอว่า เชื่อก็ดี ไม่เชื่อก็ดี ท่านไม่ได้บังคับ และต้องมองด้วยว่า เราเชื่อเพราะอะไร ไม่เชื่อเพราะอะไร สิ่งที่ท่านทำเราเรียกว่าความเมตตา

               เมื่อเราทำแล้ว เราก็สบายใจในระดับหนึ่ง แต่คนป่วยก็คาดหวัง ซึ่งเราต้องฮีลใจกันตลอด มันไม่ใช่เรื่องมหัศจรรย์ หากเป็นเรื่องมหัศจรรย์ คนก็ไม่ไปโรงพยาบาลแล้ว ไปหา อ.ไพศาล จบเลย และ อ.ไพศาล บอกเสมอว่าให้ไป รพ. เพราะโรคเวรโรคกรรมกับโรคปัจจุบันที่เป็น ต้องทำควบคู่กัน กระทั่งหมอหาไม่เจอว่าโรคอะไร ก็ไปเจอ อ.ไพศาล และหา อ.ไพศาล แล้ว ก็ต้องไปเจอหมอ เพื่อให้หมอช่วยวิเคราะห์ว่าจะลดยา ใช้ยาอย่างไร ทุกอย่างต้องควบคู่กันไป ซึ่งเราไปหาเจ้าคุณบุญนายคุณจนครบ 7 คน