อย่าทำตัวห่างกัน ในขณะที่มีเรื่องไม่เข้าใจกัน

อย่าทำตัวห่างกัน ในขณะที่มีเรื่องไม่เข้าใจกัน (ใยไหม)

          คุณจำได้ไหมในวันที่คุณพูดกับแฟนคุณว่า เราห่างกันสักพักเถอะ ตอนนั้นคุณรู้สึกอย่างไร ... คุณรู้สึกรักเขาสุดหัวใจ หรือรู้สึกไม่อยากจะเห็นหน้าเขามากกว่ากัน? ตอบยากนะ หลายคนคงรู้สึกว่ามันเท่า ๆ กัน ไม่รู้ว่าคิดยังไงกันแน่

          ฉันจะบอกให้ก็ได้ คุณน่ะต้องไม่อยากเห็นหน้าเขามากกว่าอยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นไม่ตัดสินใจแยกกันไปหรอก ถ้ารู้สึกรักเขาสุดหัวใจเหมือนครั้งก่อน ๆ ที่เคยบาดหมางหรือไม่เข้าใจกัน คุณจะใจแข็งกว่านั้น และคุณจะเลือกอยู่...ไม่ใช่เรื่องไป

          การที่คนเราตัดสินใจห่างกันไป นั่นหมายถึงเริ่มรู้สึกว่าความรักมีปัญหาแล้วใช่ไหม? แต่ยังไม่อยากเลิกกัน แบบว่าทะเลาะเบาะแว้ง โต้เถียงกันมาตลอด จนไม่มีเวลาให้คิดไง ตราบใดที่ยังเห็นหน้ากันอยู่ เพราะเมื่อไหร่ที่เห็นหน้ากันก็ไม่มีทางรู้คำตอบหรอกว่า ยังอยากคบกันต่อหรือไม่รักกันแล้ว มันมีทางเดียวคือต้องไปคิดเงียบ ๆ คนเดียว ลองไปใช้ชีวิตโดยที่ไม่มีกันและกัน ไม่คุยกัน ไม่โทรหากัน ถึงจะได้คำตอบที่แน่ใจ

          หรือถ้าในกรณีที่จะเกิดผลดี ต่างคนก็ต่างทบทวนถึงการกระทำที่ไม่ดีของตัวเอง และความดีของแฟนเรา คือคิดแต่ในทางที่ดีขึ้น การที่อยู่ห่างกันแล้วทำให้คิดถึงกัน เห็นค่าของกันและกันมากขึ้น และกลับมาอีกครั้งก็ยังเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้นอีก ก็มีหลายคนคิดอย่างนั้น และทำได้อย่างนั้น ก็ถือว่าเขาตัดสินใจถูก

          แต่ขณะเดียวกัน การห่างกันก็มีความน่ากลัวแฝงอยู่ เพราะเมื่อไหร่ที่ตัดสินใจห่างกัน คือจุดเริ่มต้นของการไม่เห็นหน้ากัน คุณเริ่มอยากพักผ่อนสายตา พักผ่อนหัวใจ ให้มันเย็นสบาย สงบขึ้น ในที่ไหนก็ได้ที่ไม่มีเขาอยู่ เพราะฉะนั้น แน่นอนว่าในตอนแรก ๆ ที่ชีวิตคุณไม่มีเขา คุณจะมีความสุขมากกว่าเดิมอยู่แล้ว และพอคุณรู้จักความสุข คุณก็เริ่มรู้จักความทุกข์

          คุณจะเริ่มคิดแล้วว่าที่ผ่านมา ชีวิตคุณเจอแต่สิ่งที่ไม่ดี ความรักก็ไม่ดี แฟนก็ไม่ดี ทำให้เครียดและมีความทุกข์ตลอด นี่ถ้าคุณกลับไป ก็แน่นอนล่ะ ต้องเป็นเหมือนเดิมอีกแน่ ถ้ากลับไปคุณจะโง่หรือเปล่า หนีพ้นออกมาแล้ว แต่ยังย้อนกลับไปเจอปัญหาเดิมอีก และหวังไม่ได้เลยว่าแฟนคุณจะดีขึ้นหรือเปล่า ถ้าแย่ลงไปอีกล่ะ จะเป็นยังไง อย่างนั้นสู้ทำใจให้หมดรักเขาไปเรื่อย ๆ แล้วรอเจอผู้ชายให้ที่ดีกว่า เข้าใจกันมากกว่า และทำให้โลกสวยงามกว่าที่เคยเป็นไม่ดีกว่าเหรอ

          เหล่านี้คือสิ่งที่คุณคิด และยิ่งคิดมากเท่าไหร่ คุณก็จะยิ่งพาตัวเองออกไปไกลขึ้น เหมือนกับว่าความทรงจำที่ไม่ดี มันจะทำให้คุณลืมส่วนดีของความรักไปหมด และยิ่งถ้าเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างเข้มแข็งด้วยนะ คุณจะห้ามตัวเองไม่ให้คิดถึงเขาอยู่ตลอดได้อย่างสบาย ๆ คุณจะรู้สึกว่าอยู่คนเดียวได้ มองหาจุดดีของการไม่มีเขาในชีวิต จนลืมเขาไปในที่สุด ในขณะที่ผู้หญิงที่อ่อนไหว ก็จะคอยคิดถึงข้อดีของการคบกัน คิดถึงความดีของคนอีกคน เป็นห่วง มีเยื่อใยอยู่ตลอด ทำให้เลือกที่จะกลับไปหาคนที่ตัวเองรัก

          ผู้หญิงบางคนใช้เวลาที่ห่างกันเพื่อลืมความเจ็บปวด แต่บางคนกลับใช้ความรู้สึกเจ็บ เป็นกำแพงกั้นไม่ให้ตัวเองเดินย้อนกลับไปหาความรักอีก ความจริงก็ไม่มีใครทำถูกหรือทำผิด มันเป็นทางออกที่สุดแล้วแต่ใครจะเลือกมากกว่า

          จะขอเตือนไว้อย่างหนึ่งว่า...ตอนที่คุณตัดสินใจว่าจะจบ คุณไม่สนหรอกว่าสิ่งที่กำลังจะจบคือ "ความรัก" แต่เมื่อมันจบลงไปแล้ว และเมื่อคุณขาดมันไป คุณถึงจะเริ่มรู้สึกว่าความรักมีคุณค่ากับชีวิตคุณยังไง และการจบแบบนั้นมันง่ายเกินไปจริง ๆ

          อย่าเชื่อว่าการห่างกันจะช่วยทำให้ทุกอย่างดีขึ้นเสมอไป
          อย่าเชื่อตัวเองว่าการจบคือสิ่งที่คุณตั้งใจเลือกตั้งแต่แรก
          อย่าตัดสินใจทำแบบนั้น...ถ้ายังไม่ได้กลับไปลองดูอีกสักครั้งว่า "ความรัก" จะดีขึ้นหรือเลวลง

          ถ้าคุณจะจบ จงบอกตัวเองว่าลองอีกสักครั้ง แค่ครั้งเดียว ถ้าคุณยังเชื่อว่าคุณรักกัน...ทุกอย่างจะต้องดีขึ้น ^^





ขอขอบคุณข้อมูลจาก

หนังสือ : รักผู้ชาย ต้องรักให้เป็น
เขียนโดย : ณัชชา