เธอไม่ยอมลดความเป็นตัวเองเพื่อฉันบ้างเลย (ใยไหม)
เรื่องโดย : ณิชา
ในเมื่อเขาไม่ลด เรานี่แหละที่ต้องลดความคาดหวังลง "มองคนของเราว่าเขาเป็นมนุษย์คนหนึ่งที่ไม่ได้ดีพร้อมไปซะทุกอย่าง แล้วถามตัวเองว่า "เรารับในความบกพร่องของเขาได้ไหม" หากคนสองคนมีความเชื่อบางอย่างที่แตกต่างกัน บางเรื่องที่เข้ากันไม่ได้ จึงเป็นเรื่องที่ธรรมดาสามัญที่สุด เพราะไม่มีคู่รักคู่ไหน ที่จะเข้ากันได้ทุกเรื่อง
หากวันนี้เราพยายามนักหนาที่จะปรับจูนเข้าหาเขา แต่เขากลับไม่ยอมลดความเป็นตัวเองเพื่อเราบ้าง ทำอะไรตามแต่ใจตัวเอง แม้จะรู้ว่าเราไม่ชอบ แต่ก็ไม่เคยแคร์ว่าเราจะรู้สึกยังไง
ณ เมืองหนึ่งอันไกลโพ้น มีหญิงชราคนหนึ่งนั่งอยู่ที่ประตูเมือง นางเฝ้ามองคนที่เดินผ่านเข้าออกประตูเมืองอยู่เป็นประจำ วันหนึ่ง มีนักเดินทางท่าทางเหนื่อยล้าเดินทางมาถึงที่เมืองแห่งนี้ นักเดินทางบอกหญิงชราว่า "ข้าอยากมาพักที่เมืองนี้สักหน่อย ช่วยบอกข้าทีว่าคนในเมืองนี้มีนิสัยใจคออย่างไร" ได้ยินดังนั้นหญิงชราก็ยิ้ม แล้วย้อนถามเขาว่า "แล้วเมืองที่ท่านจากมา ผู้คนมีนิสัยอย่างไรหรือ" ชายหนุ่มตอบด้วยความขุ่นเคืองใจ "เมืองที่ข้าจากมา ผู้คนช่างน่ากลัวและแล้งน้ำใจ เขาไม่เคยสนใจข้าหรอก เพราะไม่มีใครเป็นมิตรกับใคร" หญิงชราทำหน้าเศร้าแล้วบอกชายหนุ่มว่า "ถ้าอย่างนั้น ข้าก็เสียใจด้วย เพราะคนในเมืองนี้ก็มีนิสัยเช่นเดียวกับคนในเมืองที่ท่านจากมานั่นล่ะ" ชายหนุ่มรู้ดังนั้น จึงรีบเปลี่ยนใจ เขาตัดสินใจเดินทางต่ออย่างอ่อนล้า เพราะหวาดกลัวผู้คนในเมืองนี้เหลือเกิน
ผ่านไปไม่กี่วัน มีชายหนุ่มอีกคนเดินทางมาที่ประตูเมืองแห่งนี้ เขาเอ่ยกับหญิงชราว่า "ข้าเดินทางมาเหนื่อย อยากพักที่เมืองนี้สักคืน ท่านตอบหน่อยได้ไหมว่าคนในเมืองนี้มีนิสัยใจคอเช่นไรกันบ้าง" หญิงชราได้ยินดังนั้น ก็ย้อนถามเขาว่า "แล้วเมืองที่ท่านจากมา ผู้คนมีนิสัยอย่างไรหรือ" ชายหนุ่มยิ้ม แล้วตอบทันใด "เมืองที่ข้าจากมา ผู้คนมีจิตใจดีมาก ทุกคนต่างให้ความช่วยเหลือซึ่งกันและกัน" หญิงชราได้ฟังคำตอบก็ยิ้มแล้วบอกว่า "ถ้าอย่างนั้นก็ยินดีด้วย เพราะคนในเมืองนี้ก็มีนิสัยเช่นเดียวกับคนในเมืองที่ท่านจากมาเหมือนกันนั่นล่ะ" แล้วชายหนุ่ม ก็เดินเข้าไปในเมือง ด้วยความโล่งใจเป็นอย่างยิ่ง
ความจริงแล้ว...เราจะรู้สึกว่าใครดีหรือร้ายแค่ไหน อาจจะอยู่ที่เรามองเขาว่าเป็นคนอย่างไรก็ได้ เขาคนนั้นของเราก็เช่นกัน ที่เรามองว่าเขาไม่น่ารัก ไม่ยอมลดความเป็นตัวเองที่เราไม่ชอบเพื่อเราบ้าง ที่จริงถ้าเราลองเปลี่ยนมุมมองในการมองเขาใหม่ เราอาจรู้สึกว่าเขาน่ารักมากขึ้นก็ได้นะ
ที่เราไม่สบายใจอยู่ทุกวันนี้ เป็นเพราะไม่ชอบในบางสิ่งที่เขาเป็น และคาดหวังให้เขาเปลี่ยนแปลงมันเพื่อเรา แต่ในเมื่อเราไม่สามารถไปบังคับเขาให้เปลี่ยนแปลงได้ วิธีที่ดีที่สุดจึงน่าจะเป็นการเปลี่ยนมุมมองของเราเอง ลองเปิดใจกว้าง ๆ มองคนของเราว่าเขาเป็นมนุษย์คนหนึ่งที่ไม่ได้ดีพร้อมไปซะทุกอย่าง แล้วถามตัวเองว่าเรารับในความบกพร่องของเขาได้ไหม ถ้าเรารับได้ว่าเขาก็เป็นแค่คนธรรมดาที่ต้องมีข้อเสียกันบ้าง ก็แค่เลือกมองมุมที่ดี ๆ ของเขา แล้วเราก็จะสบายใจมากขึ้น
ไม่มีใครที่ได้ดั่งใจเราทุกอย่างหรอก ต่อให้เราเลิกกับเขาไปหาคนอื่น เราก็ต้องไปเจอกับคนอื่นที่ไม่ได้ดั่งใจเราอยู่ดี ดังนั้น หากมันไม่เหลือบ่ากว่าแรงนัก เราก็น่าจะรักเขาในแบบที่เขาเป็นให้ได้ แล้วความรักที่เรารู้สึกว่ามันแสนจะยากก็อาจจะง่ายขึ้นอีกเป็นกอง
*นิทานเรื่องประตูเมือง เป็นนิทานที่เล่าต่อ ๆ กันมาไม่ระบุที่มาแน่นอน
คลิกอ่านความคิดเห็นของเพื่อน ๆ ได้ที่นี่ค่ะ ขอขอบคุณข้อมูลจาก
หนังสือ : หรือฉันเป็นแค่ "แฟน" ที่เธอไม่รัก
