นุ๊ก สุทธิดา เล่าวีรกรรมในวัยเด็ก บอกบรรดามนุษย์แม่ว่า หนูบินได้ พร้อมตีแผ่สังคมแบบแม่ ๆ มันมีเส้นบาง ๆ กั้นอยู่ระหว่าง 2 อย่าง...
เคยเจอเรื่องราวในวัยเด็กเกี่ยวกับมนุษย์แม่และสังคมแม่ ๆ แบบไม่ค่อยประทับใจเท่าไรนัก แต่พอวันหนึ่งที่ต้องมายืนในจุดเดียวกัน นุ๊ก สุทธิดา เลยได้มาโพสต์บอกเล่าเรื่องราวในอดีต ว่าด้วยวีรกรรม "หนูบินได้" ของตนเอง พร้อมตีแผ่สังคมแบบแม่ ๆ ดังนี้
มีอยู่ครั้งหนึ่งนุกรู้สึกเหมือนคุณแม่จะโดนรุมด้วยมรสุมคำถาม ประมาณว่า ลูกเรียนอยู่ รร. อะไรนะ ? เกรดเท่าไร ? คุณแม่ก็ยิ้ม ๆ ตอบคำถามแบบ "ถามคำตอบคำ" (ประมาณว่าในใจนางคงคิดว่า จะไม่ถามตรูสักคำหรือว่า กินข้าวยัง ? สบายดีไหม ?) ด้วยความเป็นลูกกตัญญูจึงอยากจะปลดเปลื้องความอึดอัดของคุณแม่ จึงเทคตัวเบา ๆ ด้วยการยิ้มอ่อน ทำตาใส และพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานระดับ 10 ว่า... "คุณแม่ไม่บอกเค้าไปล่ะคะว่า หนูบินได้" ...ยิ้มอ่อนอีกครั้งแล้วเดินจากไป
ตอนนั้นนุกคิดว่าสิ่งที่ทำคือการช่วยนาง ไม่รู้มาก่อนเลยว่ามันคือการโยนระเบิดเข้าไปในวงแล้วตะโกนว่าตัวใครตัวมัน และเหตุการณ์นั้นทำให้คุณแม่ประทับใจในความกตัญญูของลูกสาวนางจวบจนทุกวันนี้ ป.ล. ไม่นึกเลยว่าวันหนึ่งฉันต้องอยู่ในจุดเดียวกับคุณแม่
ป.ล. วันนี้มันทำให้นึกถึงเหตุการณ์เก่า ๆ
ป.ล. ตอนนั้นนุกอยู่ประมาณ ม.1 ม.2 นี่แหละ
ป.ล. ต้องแยกให้ออกนะคะ ระหว่างการให้คำปรึกษาและช่วยเหลือกันระหว่างแม่แม่ กับการคุยทับกัน มันมีเส้นบาง ๆ กั้นอยู่
ป.ล. เส้นบาง ๆ ระหว่างความจริงใจกับความตอแหลค่ะ
ป.ล. ขอบคุณบุญคุณของแม่
ป.ล. เป็นกำลังใจให้มนุษย์แม่ทุกคนสู้ต่อไปเพื่อลูกอย่างมีสติ
ป.ล. ขำ ๆ นะคะ อย่าซีเรียส
ป.ล. เบื่อ#แล้ว ขอเป็น ป.ล."
