อาการคุณแม่ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง ?
เอกชัย ศรีวิชัย : คุณแม่ตอนนี้ก็สบาย ดีขึ้นมาก ๆ พยายามฝึกเดิน จากที่หนึ่งซีกมือขาขยับไม่ได้
ตอนนั้นคุณแม่เป็นอะไร ?
เอกชัย ศรีวิชัย : เส้นโลหิตในสมองตีบ สลบไป 2 เดือน
ตอนนั้นหมอบอกว่าไงบ้าง ?
เอกชัย ศรีวิชัย : ตอนแรกหมอบอกว่าแม่จะอยู่ได้แค่ 72 ชั่วโมง หลังจากนั้นเขาบอกว่าเป็นเจ้าหญิงนิทรา ก็แค่ลืมตาแต่ไม่รู้สึกอะไร แต่ท้ายที่สุดแม่ก็ทานข้าวเองได้ ลุกขึ้นนั่งเองได้ พูดได้ ปิดคอที่เจาะคอแล้วถอดสายยาง ทุกอย่างแม่พัฒนาการภายใน 1 ปี
เพราะอะไรแม่ถึงดีขึ้นได้ขนาดนี้ ?
เอกชัย ศรีวิชัย : สิ่งที่สำคัญที่สุดน่าจะเป็นเรื่องของการดูแลของคนรอบข้างและกำลังใจของแม่
มีความเชื่อเรื่องปาฏิหาริย์ เรื่องของการทำบุญด้วย ?
เอกชัย ศรีวิชัย : ทำบุญแทบจะทุกวัดเลย แล้วก็บวชพระ ทำทุกวัดตั้งแต่วันที่แม่เข้าโรงพยาบาล ปกติเข้าวัดยังไม่ค่อยได้เข้าเลย ทำทุกอย่างให้แม่ แล้วก็ไปบวชให้คนที่ลำบากยากจน วันที่ไปบวชให้เด็กกำพร้า พระที่สวดยัดให้ (สวดญัติจตุตถกรรมวาจา) สวดเวลา 14.05 น. แม่ฟื้นตอน 14.15 น. ตอนที่เรากำลังเอาตังค์ใส่ย่ามพระที่เดินลงมาจากอุโบสถ
แสดงว่าเหตุการณ์นี้ทำให้พี่เชื่อในเรื่องผลบุญผลกรรมมากยิ่งขึ้น ?
เอกชัย ศรีวิชัย : มาก ๆ เลย พี่ว่าตอนนี้พี่เชื่อร้อย คือทำบุญ แต่ไม่ค่อยเชื่อศาสตร์ ที่บอกว่าวางตรงนี้แล้วจะได้อันนี้เข้ามา อะไรอย่างเนี้ยไม่เอา
พี่ไม่เชื่อเรื่องปาฏิหาริย์ ?
เอกชัย ศรีวิชัย : ไม่เชื่อ ต้องทำดี ต้องทำบุญ แต่เชื่อว่าศาสตร์ของบุญ เส้นของบุญกับกรรม จะเป็นเส้นบาง ๆ จะมีมิติหนึ่งมิติที่อยู่ใกล้ ๆ กัน แล้วก็สามารถสื่อสารกันได้ถ้าหากว่าเราสื่อสารถึง
ตอนนี้แม่ออกจากโรงพยาบาบาลหรือยัง ?
เอกชัย ศรีวิชัย : ออกมาจะเป็นปีแล้ว
ทางคุณหมอบอกว่าคุณแม่จะกลับมาหาย 100 เปอร์เซ็นต์หรือไม่ ?
เอกชัย ศรีวิชัย : มีโอกาสเดินได้ แต่จริง ๆ ขอแค่ว่าให้ลุกขึ้นนั่งได้ ตอนนี้ลุกขึ้นนั่งเองได้แล้ว แล้วก็ขอให้ลุกขึ้นยืนจากเตียงแล้วไปนั่งรถเข็น ขอแค่นั้น จากที่เขาบอกว่า 72 ชั่วโมง
แต่ก็อาจจะเดินได้ด้วย ?
เอกชัย ศรีวิชัย : มั่นใจ เพราะขาข้างที่แกทำอะไรไม่ได้ แกยกได้แล้ว ก้าวได้แล้ว เหลือแค่ยืนทรงตัวอย่างเดียว
อีกหนึ่งที่ที่ศรัทธาคือ วัดไอ้ไข่ เห็นว่ามีการช่วยแต่แรก ตั้งแต่ทำการสร้างเลย ?
เอกชัย ศรีวิชัย : ตั้งแต่เริ่มสร้างวัด ตั้งแต่เริ่มหาที่ดิน คือวัดมีที่นิดเดียวเอง แล้วไปเล่นดนตรีเมื่อปี 2546 หรือ 2548 จำไม่ได้แล้ว เค้าทำเหรียญตาไข่ รุ่นเม็ดแตง ขึ้นมาแล้วก็เอาไปแจกกับบัตรคอนเสิร์ต แล้วบังเอิญว่าเหรียญรุ่นนี้ดัง พอดังขึ้นทุกคนก็เริ่มไปหา ไปบน ไปไหว้ ทุกอย่างก็ดีขึ้น ๆ แต่พี่ได้ซื้อที่ดินสร้างวัดไว้ 6 ไร่ ณ ตอนนั้น ล่าสุดเพิ่งไปทำรุ่นที่ 2 เม็ดแตงรุ่นที่ 2 รุ่นเอกชัยสร้าง นี่พยายามคุยกับตาไข่ว่าคนที่ทำของปลอมออกมา ทำไมไม่เป็นอะไร ตอนนี้เยอะมาก
ถ้าอยากได้จะหาที่ไหนได้ ?
เอกชัย ศรีวิชัย : ที่วัดอย่างเดียวเลย ที่อื่นจะไม่ค่อยมีหรอก
ไอ้ไข่เป็นใครหรืออะไรมาจากไหน ?
เอกชัย ศรีวิชัย : เป็นเด็กวัด เป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่ทวด แล้วก็เล่าลือกันว่าท่านมาที่วัดเจดีย์ที่อยู่ปัจจุบันนี้ เหมือนกับลูกปู่ทวดให้เฝ้าวัดตรงนี้เอาไว้
เคยมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นไหม ?
เอกชัย ศรีวิชัย : พี่ขออะไรก็ได้ แต่ไม่ได้หมายความว่ากราบแล้ว ตาไข่เอ้ยขอรถเบนซ์ 2 คัน ถ้างั้นก็ไม่ต้องทำงานกันแล้ว
ทำไมคนถึงเรียกพี่ว่า มาเฟียภาคใต้ มีอำนาจขนาดนั้นเลยหรอ ?
เอกชัย ศรีวิชัย : ไม่มี เราไปไหนมาไหนมีลูกน้องเดินตาม มันก็เป็นเรื่องปกติ คนที่เดินตามก็ต้องยิงปืนเป็น ถ้าเกิดเรื่องแล้วเขวี้ยงรองเท้าได้ จะเอาคนยิงปืนเป็นมาเดินตามทำไม แต่ไม่ได้หมายความว่าคนที่มาอยู่กับพี่แล้วรับจ้างยิงใคร
มีบอดี้การ์ดกี่คน เรียกว่าบอกดี้การ์ดได้ไหม ?
เอกชัย ศรีวิชัย : ไม่มีหรอก เรียกว่าพรรคพวกเพื่อนฝูง
เคยมีคนท้าทายอำนาจไหม ?
เอกชัย ศรีวิชัย : ไม่มีหรอก เพราะเราไม่ได้กร่างอะไรกับใคร เราก็อยู่ของเรา แต่เราก็เป็นคนที่มีพรรคแล้วก็มีพวกก็แค่นั้นเอง คือคบทุกคนทุกกลุ่ม
คำว่าพรรคของพี่เอก หมายความว่ามีนักการเมืองวิ่งเข้าหาเราไหม ?
เอกชัย ศรีวิชัย : เป็นเรื่องปกติของคนที่มีมวลชนเยอะ ๆ เป็นเรื่องปกติที่นักการเมืองวิ่งเข้ามา
ถึงกับคนยกลูกให้ ตั้งชื่อลูกให้เลยหรอ ?
เอกชัย ศรีวิชัย : เวลาไปเยี่ยมคนตามโรงพยาบาล ไปพูดให้กับเด็กนักเรียนที่ชอบตีกัน บางทีก็ไปตึกแรกคลอด ซื้อขนมไปเยี่ยม เขาก็ให้ตั้งชื่อลูกให้
เอกชัย ศรีวิชัย : พี่ก็ตอบแทนคนรอบข้างไม่ได้หรอก แต่คนเกลียดพี่ก็มี ทุกวงการแหละไม่ได้มีแต่คนรักและคนเกลียด แต่เราต้องหาสิ่งที่เราทำแล้วเกิดประโยชน์มากที่สุด เราพยายามเดินไปหาเป้าหมาย ไม่สนใจหมาที่มันเห่าอยู่ข้างๆ จะไม่หยุดเตะหมาให้เสียเวลาเป้าหมายที่เราจะถึง
เงิน 10 ล้านนี่เป็นเศษเงินหรอ ถึงไปแจกให้เด็กเรียน ?
เอกชัย ศรีวิชัย : ไม่หรอก อันนั้นก็เยอะไป ข่าวก็ออกเยอะไป พี่ไม่ได้เอาเงินมากองมา 10 ล้าน ไปทำทีละพัน หรือทีละหมื่น แจกไปเรื่อย ๆ ให้เด็กกองทุนการศึกษา
ให้ทั่วประเทศหรือเฉพาะเด็กภาคใต้ ?
เอกชัย ศรีวิชัย : ให้เฉพาะภาคใต้ แต่ว่าเด็กจะต้องเล่นเครื่องดนตีใต้เป็น หมายถึงว่าต้องเล่นโหม่ง กลอง ฉิ่ง ฉาย ทับ ร้องกลอนหนังตะลุงได้ ร้องโนราห์ได้ ของพี่คือต้องมีเอกลักษณ์ว่าต้องสืบสานวัฒนธรรมท้องถิ่น
แจกมานานหรือยัง ?
เอกชัย ศรีวิชัย : นานแล้ว ตอนนี้ก็หยุดไปแล้ว เด็กเซ็ตนั้นก็จบปริญญาตรี ทำงานกันหมดแล้ว แจก 80 ทุนต่อปี
มีคนตั้งฉายาให้ว่านักบุญแดนอันดามัน ?
เอกชัย ศรีวิชัย : จริง ๆ เป็นการยกยอปอปั้นกันเกินไป แค่ว่าเราไปทำบุญก็ไม่เคยยื่นซองให้ถ่ายรูปแล้วลงเฟซบุ๊ก เราอยากทำตรงไหนก็ทำ ทำตามที่เราสบายใจ แต่ผลจะต้องเกิดขึ้นกับแผ่นดิน เกิดขึ้นกับสังคม อย่างเช่นเราเป็นคนรักวัฒนธรรมท้องถิ่นก็ทำให้กับวัฒนธรรมท้องถิ่น
พอมีการให้ทุนการศึกษา ตอนนี้ลูกบุญธรรมกี่คน ?
เอกชัย ศรีวิชัย : ก็เยอะนะ ประมาณ 16-17 คน
แล้วลูกจริง ๆ ที่มาสืบทอดต่อเป็นใคร ?
เอกชัย ศรีวิชัย : ก็มีน้องไพศาล เป็นลูกบุญธรรมเหมือนกันอยู่มาตั้งแต่ 8 ขวบ เด็กที่มารำส่วนมากก็มาอยู่ตั้งแต่ 10 ขวบ 11 ขวบ ไพศาลมาอยู่ตั้งแต่ 8 ขวบ เค้าอยู่มานาน รำโนราห์ได้ ร้องเพลงได้
เอกชัย ศรีวิชัย : ก็แล้วแต่คนจะคิด เพราะว่ามันเยอะไปหมดเลย ลิเกก็มา
ตอนนี้พี่เอกทำอะไรอยู่บ้าง เอาที่เป็นอาชีพ ?
เอกชัย ศรีวิชัย : หลัก ๆ เป็นนักร้องก็คือร้องเพลง เป็นพิธีกรรายการทีวี คอมเมนท์เตเตอร์รายการทีวี แล้วก็กำกับภาพยนตร์
