วันที่ 11 มิถุนายน 2563 อ๊อฟ พงษ์พัฒน์ และ แดง ธัญญา ได้เดินทางมาร่วมไว้อาลัยให้กับเพื่อนสนิท ตั้ว ศรัณยู วงษ์กระจ่าง ผู้ล่วงลับ โดยอ๊อฟได้เปิดใจว่าได้มีโอกาสอยู่เคียงข้างและร่วมส่งตั้วจนวินาทีสุดท้าย
อ๊อฟ : สำหรับตั้วก็รู้จักกันมาตั้งแต่เข้าวงการ ปี 2528-2529 ก็ 30 กว่าปีแล้ว สนิทกันมาก ไปไหนกันตลอด เพราะเล่นหนังเล่นละครด้วยกัน พอทำงานกำกับก็ห่างกันนิดหนึ่ง แต่ก็ติดต่อกันตลอด พี่เปิ้ลก็ติดต่อกับแดง เขาเป็นพ่อสื่อแม่สื่อทำให้คน 2 คนนี้รักกัน
แดง : จริง ๆ สนิททั้งคู่ทั้งพี่ตั้วแล้วก็พี่เปิ้ล เราทำงานกับพี่ตั้วมานานแล้วก็หลายเรื่องมาก เวลาอยู่ในกองพี่ตั้วจะมีมุมของพี่ตั้วอยู่ตลอดเวลา เขาจะไม่ค่อยยุ่งกับใคร ก็จะมีแดงนี่แหละที่คอยเข้าไปหาแก รู้ว่าแกชอบกินอะไรก็จะไปทำให้แก พี่ตั้วเป็นพี่ที่สมบูรณ์แบบ เวลาทำงานอะไรเขาจะรู้สึกว่าต้องเป๊ะ ๆ เวลาที่เขารู้สึกว่าไม่พร้อม ทีมไม่พร้อม ไม่ได้อย่างใจ เขาก็จะรู้สึกว่าทำไมไม่พร้อม เวลาเขาหงุดหงิดเราก็จะเป็นคนเข้าไปหาเขา เพราะว่าเขาเป็นเหมือนพี่ชายเรา จะคอยสอนเรา แล้วเราเล่นกับเขาบ่อยมาก ไม่ว่าจะละครเวที หนังเรื่องแรกก็เล่นกับแก แกจะเป็นคนที่คอยแนะนำให้ความรู้เรื่องการแสดง เพราะตอนเราไปเล่นแรก ๆ ก็จะไม่เก่ง แกก็จะคอยสอนว่าต้องแบบนี้ ๆ พอได้เล่นกับเขาทุกครั้งจะดีใจมาก อุ่นใจมาก เพราะเขาคอยแนะนำ
ทราบข่าวตอนไหน ?
แดง : จริง ๆ ได้รับรู้ว่าตั้งแต่เขาล้มแล้วเปิ้ลโทร. มา เราเลยพาพี่อ๊อฟไปหา พี่ตั้วก็ยังพูดเรื่องพล็อตหนัง อยากทำหนังเล่นด้วยกันนะอ๊อฟ เขาเคยเล่นคู่กันมาหลายเรื่อง ตอนนั้นเขายังบรรเจิดมาก อยากทำงาน อยากฟิต จนกระทั่งเราก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไร พอมาวันหนึ่งเปิ้ลโทร. มากลางคืนบอกว่าไม่ค่อยดี แล้วตอนเช้าเรามีประชุม พี่อ๊อฟก็กระสับกระส่ายอยากไปมาก ทีมงานทุกคนก็รู้ว่าพี่อ๊อฟไม่มีสติที่จะประชุมแล้ว ก็เลยให้อ๊อฟไปกับบีบี ลูกสาว ก็ไปกัน ก็โชคดีมาก ๆ ที่เขาได้ไปทัน ได้เจอ ได้คุย ได้สวดมนต์ ได้ส่งพี่ตั้วอย่างสงบ
รู้เมื่อวานใช่ไหม ?
แดง : รู้เมื่อวานค่ะ จริง ๆ รู้มาก่อนหน้านั้น แต่รู้ว่าแย่แล้วคือเมื่อวาน
อ๊อฟ : เมื่อวานก็ไม่มีอะไรมากครับ คนคนหนึ่งที่จะไป กำลังจะหมดลมหายใจ พี่เอกก็บอกว่ามาเป็นผู้ดูนะ ไม่ต้องไปยึดติดกับมัน ผมก็บอกกับพี่ตั้วว่า พุทโธ พุทโธ ส่วนหนุนกับหนังใครจะร้องไห้ก็ออกไปข้างนอกห้อง ไม่ให้พ่อต้องกระวนกระวายใจหรือเป็นห่วง ก็มีแค่นั้นครับ เราก็พยายามพูดกับพี่เขา พูดตลอดเวลา ให้เขารู้ว่ามีคนที่รักเขาอยู่ล้อมรอบตัวเขาไปหมดอยู่ตลอดเวลา ไม่ได้ไปไหน
ความรู้สึกของเราถือว่าเขาจากไปเร็วเกินไปไหม ?
อ๊อฟ : ก็ตามเวลาของเขาครับ เรากำหนดอะไรไม่ได้ ถ้าถามเรา เราก็จะบอกว่าอยู่นาน ๆ เถอะ ผมรักคุณ สำหรับคนที่เราไม่ชอบ เราจะบอกว่ารีบให้มันตายอย่างนั้นเหรอ เพราะฉะนั้นเรากำหนดอะไรไม่ได้เลยครับ
มีอะไรอยากจะพูดถึงเพื่อนคนนี้อีกไหม ?
อ๊อฟ : ไม่รู้สิ มันพูดไม่ออกครับ ผมว่าเขารู้ว่าผมคิดยังไง และเราคิดยังไงกันนะครับ เรามีกัน 3 คน เหมือนพี่เหมือนน้อง คือ ผม พี่เอก พี่ตั้ว สนิทกันมาก เขาคือที่สุดแล้วครับ
สำหรับพี่ตั้ว ถือว่าเป็นศิลปินที่ทรงคุณค่าแก่คนรุ่นใหม่ได้จดจำ ?
แดง : พี่คิดว่าพี่ตั้วเป็นคนสุดยอดอะ เขาเหมือนอัจฉริยะ เวลาเขาทำงานอะไร เขาจะมีส่วนร่วมในการทำงานเสมอ หมายถึงเขาจะดูบท จะช่วยแก้บทเท่าที่ทำได้ให้ดีที่สุด ถ้าเขาคิดว่างานนั้นมันยังไม่สมบูรณ์แบบ เขาจะเข้าไปช่วยในฐานะที่รู้ทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลัง และเขาก็จะสร้างเด็กรุ่นใหม่ ๆ ขึ้นมา ซึ่งเป็นคนคุณภาพตั้งแต่ก้าวเข้าวงการ ตั้งแต่อยู่สถาปัตย์ จุฬาฯ จนถึงวันนี้เขาก็ยังเป็นคนมีคุณภาพอยู่ คือที่สุดของวงการคนหนึ่งเลย เป็นเพชรเม็ดงามจริง ๆ
อ๊อฟ : พี่ตั้วเป็นคนที่ทรงคุณค่าทั้งชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ นะ อย่างศาสนา พี่ตั้วก็มีบ้านอยู่ใกล้วัดนาคปรก เขาจะมาบำรุงตลอด ชาติ ก็เรารู้กันอยู่ว่าพี่ตั้วทำอะไรเพื่อชาติ พระมหากษัตริย์ ก็เพิ่งพระราชทานพวงหรีดมา เพราะอะไร เพราะคนผู้นี้รักทั้งชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ เป็นคนไทยสมบูรณ์แบบที่สุดครับ