ไม่ได้เป็นฝ่ายไหน ขอเป็นฝ่ายธรรมชาติ
โทนี่ กล่าวว่า "ผมไม่ได้เป็นฝ่ายไหนทั้งนั้น และผมเชื่อว่าความหลากหลายในสังคมมันมี ผมสังเกตเห็นมานานละ หลัง ๆ สังคมประเทศไทยชอบตัดสินคนให้เป็นแค่ 2 อย่าง ไม่สามกีบก็สลิ่ม แต่ผมอยู่ฝ่ายธรรมชาติอะมีกลุ่มมั้ย ? ทำไมต้องมาจำกัดให้เราต้องเลือกฝ่าย ? ไหนล่ะประชาธิปไตย ? ลองมองเข้าไปในป่าแล้วคุณจะรู้ว่า ความหลากหลายมันคือทางรอดของ nature (ธรรมชาติ) พวกเราก็เป็นส่วนหนึ่งที่ต้องใช้ออกซิเจนหายใจ ต้องกินน้ำสะอาด ต้องพึ่งพาธรรมชาติ เราก็เป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาตินี้ แล้วถ้าพวกเราจะมีความหลากหลายก็น่าจะเป็นสิ่งที่ปกติ"
ตั้งคำถามว่าระบบทุนนิยมดีจริงหรือ ?
โทนี่คิดว่าระบบทุนนิยมสนับสนุนการได้กำไรสูงสุด แล้วคนที่ได้ผลประโยชน์จากระบบนี้คือใคร ? ตนมองว่าไม่มี มีแต่ทรัพยากรธรรมชาติที่ร่อยหรอลงไปเรื่อย ๆ เพราะมีแต่คนอยากจะเอาอย่างเดียวโดยไม่สนถึงรายละเอียดของผลเสียที่ตามมา สุดท้ายผลกระทบก็มาตกที่เราทุกคน อาจจะกระทบคนที่ด้อยโอกาสมากกว่า แต่สุดท้ายแล้วมันก็กระทบหมดทั้งระบบ
การปกครองคนด้วยระบบนี้ จะเชื่อใจใครได้อย่างไร ว่าคนที่เข้าไปแล้วจะไม่คิดกอบโกยผลประโยชน์ จะไม่ถูกครอบงำด้วยผู้ที่มีอำนาจ ? คนรอบข้างจะยังรักษาอุดมการณ์หรือไม่ จะต้องอย่างไรเพื่อให้ระบบนี้มันดำเนินไปได้อย่างไม่ผิดเพี้ยน คงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเชื่อใจใครได้ มองว่าระบบนี้มันกำลังไปสู่ทางตัน
ฝากถึง ทิม พิธา ยังอยากหวังในระบบนี้
"ผมติดตามคุณทิมมาสักพักแล้ว ผมอยากเห็นความเปลี่ยนแปลงครับ ผมยังอยากหวังในระบบนี้ เพราะปัญหาที่เกิดขึ้น ผมเชื่อว่า มันไม่ใช่เพราะระบบอย่างเดียว แต่เพราะ user (ผู้ใช้งาน) ด้วย"
โทนี่ กล่าวถึงคำว่า "สามกีบ" และ "สลิ่ม"
โทนี่ ชี้ว่า สามกีบ ต้องเปิดใจยอมรับในความหลากหลายได้แล้ว ไม่อย่างนั้นก็จะเติบโตไปกลายเป็นผู้ใหญ่ที่ฝักใฝ่ฝ่ายตนเอง โดยไม่คำนึงถึงความต้องการของผู้อื่น ย้อนแย้งกับสิ่งที่ตัวเองเรียกร้องคือ ประชาธิปไตย อยากให้ใจเย็น ๆ ดูข้อมูลทั้งสองฝ่าย ทั้งฝ่ายตัวเองและฝ่ายตรงข้าม เอาข้อมูลมาสู้กัน อย่าเสพแค่ฝ่ายเดียว ลองเข้าไปดูฝ่ายตรงข้ามบ้างว่าคิดอะไร ไม่ใช่เอาแต่ด่ากัน ส่วนพวกสลิ่มก็ยอมรับได้แล้วว่ารัฐบาลนี้ไม่ได้แก้ไขความขัดแย้ง ไม่ได้ทำให้เกิดความสงบ เห็น ๆ อยู่ว่าสังคมถูกแบ่งฝ่ายชัดยิ่งขึ้น และจะยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นไปอีก
โดยมองว่าการเมืองละเอียดอ่อนมาก เพราะคิดกันว่าจะสามารถใช้ระบบเดียวในการปกครองคนที่มีความแตกต่างและหลากหลาย มันไม่มีทางถูกใจได้ทุกอย่าง ไว้การเมืองที่ทุกคนหวังพึ่งพามันดีขึ้นจนคนส่วนมากพึ่งตัวเองได้ หวังว่าวันนั้นมันจะยังมีป่าให้เราปลูก