ภาพจาก Instagram kanchai
เบื้องหลังโหนกระแส
พี่หนุ่มทำให้เห็นว่าเมื่อคุณอยู่กับอะไรเรื่อย ๆ มันได้ผลลัพธ์แน่นอน มันเป็นแบบนั้นหรือเปล่า ?
หนุ่ม กรรชัย : ส่วนหนึ่งเป็นแบบนั้น เหมือนคนย้ำคิดย้ำทำ เป็นประสบการณ์ที่เก็บเกี่ยว ให้รู้สึกว่าสิ่งนี้ต้องทำ สิ่งนี้ไม่ต้องทำ เคยเอาเรื่องคนนี้มาคุยในรายการทำให้เขาดูเป็นตัวตลก ทุกคนหัวเราะ แต่เขาไม่หัวเราะอะไรแบบนี้ ก่อนจะทำอะไรก็ยกมือไหว้ขอโทษเขาก่อน ถ้าเกิดทำอะไรพลาดไป มันจะมีวิธีการต่าง ๆ ที่เพิ่มมาในชีวิตเยอะมาก
จำวันแรกที่ โหนกระแส ออกอากาศได้ไหม ?
หนุ่ม กรรชัย : วันนั้นตื่นเต้นมาก เหมือนเรามาทำงานในที่ใหม่ เป็นการพิสูจน์ตัวเองเหมือนกัน วันแรกเลยต้องหาแขกแน่นอน เรื่องการทำรายการฮาร์ดทอล์กต้องเชิญแขกมาให้ได้ เมื่อไรที่เราได้แขกที่เป็นประเด็นอยู่ในกระแส เรานำเสนอก่อนใคร เราคือคนชนะ วันนั้นผมจำได้เลยเป็นเรื่องของน้องผู้หญิงที่ถูกฆ่าหั่นศพ วิธีการเตรียมงาน ทุกอย่างมันดูเหมือนราบรื่น แต่คำถามแต่ละคำรู้เลยว่ามันวน คนดูอาจจะไม่รู้สึกแต่เรารู้ เราวนกลับมาที่เดิม คือมันตื่นเต้น ที่ใหม่ ฉากใหม่ เหมือนต้องแบกอะไรไว้หมดเลย ต้องบอกว่าตื่นเต้นทุกเทปที่ทำแขกรับเชิญ ไม่มีเทปไหนที่ไม่ตื่นเต้น
การสัมภาษณ์รายการทีวีมันมีความรู้สึกบางอย่าง ที่จะรู้เลยว่าวันนี้จะปังหรือไม่ เหมือนมีเซ้นส์ พี่หนุ่มเป็นแบบนั้นไหม ?
หนุ่ม กรรชัย : พี่จะไม่คาดหวังแต่ละเทป เพราะพี่ถือว่าการคาดหวังในแต่ละครั้ง พอมันไม่ได้แล้วเสียใจ เคยคาดหวัง แต่พอเสร็จปุ๊บ เทปนี้ต้องดีแน่ ต้องโอเคแน่ แต่พอไปนั่งเราไม่สามารถคุมชาวบ้านได้ ชาวบ้านไม่เคยออกทีวี ไม่เคยเจอเรา เจอแต่ในทีวี พอนับ 5 4 3 2 เขาพูดไม่ได้ เขาตอบไม่ได้ เราก็ต้องพาไปให้ได้ อันนี้คือสิ่งที่เราคาดหวังว่าต้องดี แต่พอถึงเวลามันไม่ได้
พอมันไม่ได้ ใจตอนนั้นคิดอะไร ?
หนุ่ม กรรชัย : มันพะวงมาก เพราะว่าเป็นรายการสด บางครั้งไม่ได้คุยกับแขกรับเชิญก่อนเข้ารายการด้วย เพราะพี่ต้องอ่านข่าวก่อนแล้วถึงได้ไปสัมภาษณ์ เพราะฉะนั้นเวลาของพี่ที่จะคุยกับเขามันไม่มีเลย ก็ต้องพยายามทำทุกวิถีทางพาไปให้ได้ พอเบรกก็ไปลูบหลัง ไม่เป็นไร พูดเหมือนเราเป็นพี่น้องกัน วันนี้คุณต้องพูดเพื่อลูกคุณนะ ถ้าคุณไม่พูดเพื่อลูก ไม่มีใครช่วยได้ ลูกคุณตายไปแล้วเราต้องทวงถามความเป็นธรรมให้ลูกคุณให้ได้ เขาก็จะมีแรงฮึด ส่วนใหญ่ถ้าแขกที่เป็นแบบนี้ในเบรกแรก เบรกสองจะดี เพราะเราได้ละลายพฤติกรรมกับเขา
เปิดชีวิตนอกจอ หนุ่ม กรรชัย
ถ้าเปรียบเทียบกับทุกอย่างที่เคยทำในวงการ นี่คือสิ่งที่ตื่นเต้นและแฮปปี้สุดไหม ?
หนุ่ม กรรชัย : พี่ชอบที่จะทำแบบนี้ มันเหมือนยังมีไฟอยู่ มีความสุขมาก แต่ถามว่าเหนื่อยไหม โคตรเหนื่อยเลย ก่อนหน้านี้พี่ตื่นตี 5 ครึ่ง หาข่าวเอง ดูแหล่งข่าวเอง ได้แขกรับเชิญพี่ก็จะคุยกับแขกรับเชิญก่อน หลังจากนั้นก็ไปช่องเข้าประชุม ประชุมเสร็จอ่านข่าว อ่านข่าวเสร็จต่อด้วยโหนกระแส คือชีวิตพี่เป็นแบบนี้ทุกวัน
เวลาว่างทำอะไรครับ ?
หนุ่ม กรรชัย : ดูหนัง ดูซีรีส์ เล่นกับมายู เขาก็จะรู้ว่าเป็นเวลาว่างของเรา แต่ถ้าเกิดว่าเป็นวันทำงาน เขาจะรู้ จะไม่มายุ่งกับเราเลย
จันทร์ถึงศุกร์มีเวลาคุยกับลูกไหม ?
หนุ่ม กรรชัย : โทร. คุย บางวันพี่ออกบ้านแต่เช้า มายูก็ออกไปเรียน ไม่เจอกัน พี่จะกลับมาถึงบ้านประมาณ 3-4 ทุ่ม คือกลับไปบ้านมายูหลับแล้ว
สิ่งที่ หนุ่ม กรรชัย หวงที่สุดในชีวิต ?
หนุ่ม กรรชัย : ลูก
ถ้าเลือกได้ 1 คน ที่คุณอยากสัมภาษณ์มากที่สุด คนนั้นคือ ?
หนุ่ม กรรชัย : นายกฯ
ถ้าโควิดหายจากโรคสิ่งแรกที่คุณจะทำคือ ?
หนุ่ม กรรชัย : เที่ยว
Sex ของหนุ่มกรรชัยอยู่ในช่วงไหนเต็ม 10 ให้ ?
หนุ่ม กรรชัย : 15
ภาพจาก Instagram kanchai
อะไรในตัว หนุ่ม กรรชัย ที่เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดตั้งแต่มีลูก ?
หนุ่ม กรรชัย : มองตัวเองไม่ค่อยเห็นว่ามีอะไรเปลี่ยนไปบ้าง แต่ตัวพี่เองเป็นแบบนี้มานานแล้ว เพียงแต่ว่าคนอาจจะไม่ได้เห็นตัวตนพี่เท่ากับวันนี้ ที่รู้สึกว่าพี่เปลี่ยนไป
ยังจำฟีลลิ่งตอนเจ้าชู้ได้ไหม ?
หนุ่ม กรรชัย : จำได้ ก็คึกคะนอง พอมาวันนี้เรามีลูก ทุกสิ่งทุกอย่างก็กลัวไปตกกับลูกสาว กลัวลูกไปเจอผู้ชายอย่างเรา
ภาพจาก Instagram kanchai
ความรู้สึกต่อมา ทำไมชีวิตเป็นขนาดนี้ ?
หนุ่ม กรรชัย : ก็คงเป็นโควิดตอนนี้ ทำไมต้องใส่หน้ากากอนามัยอ่านข่าวด้วย ทำไมจะเดินไปซื้อขนมกินต้องคอยฉีดแอลกอฮอล์ คุยกับวู้ดดี้ต้องห่างกัน จากที่เราเคยกอดกัน วันนี้ทำไมทำไม่ได้ จนเป็นความเคยชิน ทุกวันนี้พี่อ่านข่าวแล้วปลดหน้ากาก พี่รู้สึกแปลกแล้วนะ
คำว่าหน้าที่ของเราต้องเป็นกลาง การเป็นสื่อมันมีคำนี้จริงไหม ?
หนุ่ม กรรชัย : มันน้อยมาก บางทีความเป็นกลางมันอาจจะไม่ค่อยมี แต่ความเป็นธรรมมันต้องมี พยายามฟังทั้ง 2 ฝ่าย แต่สุดท้ายแล้วต้องมีความเป็นธรรมกับคนที่สูญเสีย คนที่เขารู้สึกว่าถูกกล่าวหา
มีมุมที่เรายังมองไม่เห็นไหม ?
หนุ่ม กรรชัย : ก็มีนะ จริง ๆ พี่เป็นคนไม่ค่อยพูด พี่ไม่ชอบคุยกับใคร ชีวิตประจำวันพี่จะอยู่เฉย ๆ พี่ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวกับเพื่อน พี่ไม่มีเพื่อน
มีแต่เพื่อนร่วมงาน ?
หนุ่ม กรรชัย : เพื่อนร่วมงานก็ไม่มี
มดดำ ถือว่าเป็นเพื่อนร่วมงานไหม ?
หนุ่ม กรรชัย : ใช่ แต่พี่ก็ไม่ได้โทร. คุยกับมดดำ สมัยก่อนโทร. คุยกันเกือบทุกวัน แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้คุย อาจเป็นเพราะว่าต่างคนต่างมีเวลาเป็นของตัวเองที่ต้องไปทำอย่างอื่น พอมันโตขึ้นทุกสิ่งทุกอย่างมันก็อิ่มตัว
คิดยังไงเกี่ยวกับการมีเพื่อน ?
หนุ่ม กรรชัย : พี่เป็นคนไม่มีเพื่อน คำว่าเพื่อนของวู้ดดี้มันคืออะไร เพื่อนสนิท เพื่อนที่มีอะไรโทร. คุยกัน กินข้าวกัน ไปท่องราตรี พี่ไม่มี ไม่ค่อยคุยกับใคร บอกเลยว่าให้พี่กักตัว 14 วัน หรืออยู่เฉย ๆ พี่ก็อยู่ได้ ไม่รู้สึกทรมาน ชีวิตพี่เคยไม่ออกจากบ้านมา 1 ปี ไม่ออกไปไหนเลยพี่ก็เคยอยู่
อาการป่วยที่หลายคนไม่เคยรู้มาก่อน
ตอนนั้นคือเกิดอะไรขึ้น ?
หนุ่ม กรรชัย : ถ้าสมัยนี้เขาเรียกว่าเป็นแพนิก (Panic Disorder) พี่ไม่ออกจากบ้านเลย 1 ปี จำได้เลยพี่ขับรถออกไปแล้วมันติดอยู่กลางถนน อยู่ดี ๆ หัวใจพี่เต้น ปั้ก ๆ ๆ ๆ แล้วตัวชาทั้งตัว รู้สึกว่าจะตาย หวิว ๆ ทิ้งรถเลย โทรศัพท์ให้คนที่บ้านมารับไปหาหมอ หลังจากนั้นเป็นแบบนี้ทุกครั้ง ขับรถไม่ได้ พี่สระผมเสร็จมานอนคิด สักพักวูบ ตัวชาทั้งตัวใจสั่น หายใจไม่ถนัด เข้าโรงพยาบาลไม่กล้าสระผมประมาณ 7-8 เดือน ไม่สระผมเลยกลัวจะเป็นอีก ไม่กล้าออกจากบ้าน ไม่กล้าอยู่บนรถ ไม่กล้าทุกอย่าง ฉี่ไม่สุด หายใจก็ต้องถอนหายใจ เป็นเยอะมาก
โคตรทรมาน มันคือโรคกลัวตาย แต่โรคนี้ไม่เคยทำให้ใครตาย ไม่มีใครตายเพราะโรคนี้ อยู่บ้านมาปีกว่าจนสุดท้ายไปหาหมอจิตเวชเพราะว่าอยากออกจากบ้าน อยากไปเที่ยว อยากไปเจอผู้หญิง สุดท้ายไปหาหมอ คุณหมอให้ยามาถุงหนึ่ง แล้วอีกปีหนึ่งคุณหนุ่มจะออกจากบ้านได้
พี่เอายานั่นทิ้งถังขยะ รู้สึกในใจว่า ขอโทษนะที่มาหาเพราะอยากออกจากบ้านเดี๋ยวนี้ ไม่ใช่อีกปีหนึ่ง แสดงว่าต้องอยู่ในบ้าน 2 ปี พอแล้ว พี่เอายาทิ้งแล้วขับรถไปหาเพื่อนที่จุฬาฯ คิดในใจว่าถ้าจะตาย ตายเลย ! แต่อยู่ไม่ได้แล้ว อยู่กับสิ่งที่กำลังเป็นแบบนี้ไม่ได้ ขับไปมีอาการนะ กระทั่งไปเจอเพื่อนก็คุยกับเพื่อนเฮฮา หาย ! พอเจออย่างอื่นที่มันชักจูงชีวิตเรา รู้สึกว่าพอไม่คิดมันไม่เป็น เมื่อไรที่เราหันไปมองแผลเป็น เราจะรู้เลยว่าเราเคยถูกมีดบาด แต่ถ้าเกิดไม่มองไม่สนใจก็ไม่ได้อยู่ในมโนความคิดของเรา
ร้องไห้ครั้งล่าสุดเมื่อไร ?
หนุ่ม กรรชัย : เร็ว ๆ นี้ อยู่ดี ๆ มันร้องเอง รู้สึกเก็บกด มีอาการเหมือนคนจะเป็นโรคซึมเศร้า เนื่องจากเครียดเรื่องโควิด อยู่กับมันทุกวัน สัมภาษณ์เกือบทุกวัน เห็นทุกวัน พี่หาเตียงให้คนป่วยเกือบทุกวัน คนส่งมาหาพี่ทุกช่องทาง พี่พยายามจนกระทั่งวันหนึ่งรู้สึกแย่ที่สุด คือมีน้องคนหนึ่งส่งข้อความมาหาแล้วบอกว่าหาเตียงให้แม่หนูหน่อย แม่หนูเป็นโควิด แกไม่ไหวแล้ว เสร็จแล้วหลังจากที่เขาส่งข้อความมาหาพี่แล้ว ผ่านไป 3 ชั่วโมง พี่ก็พยายามติดต่อ 3 ชั่วโมงให้หลังที่พี่ได้เตียงแล้ว เขาส่งมาบอกว่าไม่เป็นไรแล้ว แม่หนูเสียแล้ว ขอบคุณ พี่เป็นคนเดียวที่ตอบหนู
พี่รู้สึกแบบ ชีวิตคนเรามันอยู่แค่ 4 ชั่วโมงเองเหรอ มันน่ากลัวมาก ก็เริ่มนอยด์และรู้สึกว่าเราช่วยเขาไม่ได้ มันอินไปหน่อย ถึงขั้นนอนหลับ ตื่นขึ้นมาแล้วสั่น พอลืมตามาเริ่มแรกมันจะเป็นเรื่อง Home Isolation เรื่องคนป่วย มันวิ้งอยู่ในหัว ลุกขึ้นมาอยากร้องไห้แล้วพี่ก็ไม่ไหว โทร. ไปหาจิตแพทย์ทันที บอกอาการหมอ ไม่อยากกินอะไรมาหลายวัน ไม่อยากคุยกับใคร อยากอยู่คนเดียวในที่มืด ๆ หมอเลยบอกว่าถ้าเป็นโรคซึมเศร้า จะมีทั้งหมด 9 ข้อ ถ้าเข้า 5 ข้อจะเป็นโรคซึมเศร้า ของพี่ไป 4 กว่า ๆ แล้ว หมอบอกว่าอาการของพี่ก่อนจะเป็นซึมเศร้าจะเข้าสู่ขั้นของวิตกจริตก่อน พี่แทบไม่ได้นอนเลย แย่มากช่วง 10 -20 วันก่อนนี้เอง ตอนนี้เพิ่งดีขึ้น
