- เมื่อ 2 ปีที่แล้วบอกว่าจะไปอยู่อเมริกาแบบถาวร ตกลงยังไง ไปไหม ?
ณัฏฐ์ : จริงที่แพลนไปมันคือช่วงโควิด เพราะว่ามันไม่มีงาน เรารู้สึกไม่อยากอยู่เฉย ๆ บวกกับคุณนาน่าเป็นคนไทยที่เกิดที่อเมริกา เขาก็มีสัญชาติอเมริกัน พอลูกเกิดปุ๊บให้ลูกเป็นอเมริกันด้วย เพราะเรื่องโรงเรียน ถ้าให้เรียนที่เมืองไทย เราให้เรียนโรงเรียนดี ๆ อยู่แล้ว แต่ค่าเทอมก็แพงอยู่เนอะ แต่เมื่อเราเลือกได้ ทำไมไม่ให้ไปเรียนที่นู่น เพราะที่นู่นเรียนฟรี แล้วรัฐที่คุณนาน่าอยู่คือฟอริด้า คือโรงเรียนมันดีมาก ดีกว่าโรงเรียนอินเตอร์เมืองไทยอีก แล้วได้อยู่ใกล้คุณตา คุณยาย แล้วตอนนี้คุณพ่อ คุณแม่ผมไปอยู่แคลิฟอร์เนีย พี่ชายผมก็อยู่นู่น
- ตอนนั้นที่บอกว่าจะไปอยู่อเมริกาแล้วเจอดราม่าเหรอ ?
ณัฏฐ์ : ใช่ เหมือนคนก็ประมาณว่าเมืองไทยไม่ดีก็ไปอยู่เลย แต่จริง ๆ เราไม่ได้คิด เมืองไทยมันเป็นบ้านเกิด เมืองนอนเรา เราคงตายที่นี่ แต่ที่เราคิด เราคิดเผื่อลูก เรื่องการศึกษา แล้วเรื่องงานเราถ้าวางแผนดี ๆ เราบินไป บินมาได้ เราคิดอย่างนั้นนะ ไม่ได้คิดย้ายไปอยู่แบบถาวร แล้วให้ลูกไปเรียน ไม่ได้ไปเรียนแบบถาวรด้วย อยากให้เรียนถึงชั้นประถม มัธยมอยากให้กลับมาเรียนที่ไทย เพื่อเพื่อน สังคม ภาษา มารยาท
- เราวางแผนไว้ แต่คนอาจจะไม่เข้าใจ รวมถึงผู้จัดด้วยคิดว่าจะไปจริง ๆ งานไม่จ้างเลย ?
นาน่า : เวลาเจอเขาทักว่าไงนะ
ณัฏฐ์ : เอ้า..กลับมาแล้วเหรอ ผมยังไม่ได้ไปเลยพี่ ผมยังอยู่เมืองไทย ยังรับงานอยู่ เรื่องที่จะไปหรืออยู่มันไม่ได้เป็นผล เรารับงานได้ แต่ถ้าไม่ได้เดี๋ยวบอกเอง แต่เรารู้สึกว่านี่คือบ้านเกิดเมืองนอนของเรา แล้วอาชีพที่ทำให้เรามีกิน มีใช้ทุกวันนี้คืออาชีพในวงการบันเทิง ยังไงเราก็ไม่ทิ้งอยู่แล้ว