ตุ๊ก ญาณี ควงลูกชาย แฟร้งค์กี้ เคลียร์ปมตกอับ ไม่แคร์สื่อ - แฟร้งค์กี้ รับกดดันมีแม่เป็นดารา

           แฟร้งค์กี้ : เราเห็นอยู่ครับ

           ตุ๊ก : ไม่เห็นมันพูดอะไรเลย วันนั้นเดินเข้าร้านของพ่อเขา แล้วเขาเป็นเชฟขายพิซซ่า เราเดินเข้าไป คุณญาณี ขอตรวจกระเป๋าหน่อย เฮ้ย…มันเล่นมุกอะไร เรานัดเพื่อนไว้ข้างใน มันบอกขอดูกระเป๋าตังค์หน่อย มีเงินหรือเปล่า เห็นข่าวลงว่าตกอับ

           แฟร้งค์กี้ : ก็คุยนะ ถ้ามันจำเป็นจริง ๆ ถ้าไม่จำเป็นอย่าคุยดีกว่า คือถ้าไม่คุยเดี๋ยวเขาก็รู้อยู่แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น

           ตุ๊ก : สืบ ๆ เราไม่เล่นเฟซบุ๊กก็ไปถามลูกหลานว่าแฟร้งค์ลงอะไรบ้าง

           ตุ๊ก : เคยเจอ มันก็มีกติกา มารยาท เขาบอกว่าสำเนียงส่อภาษา กิริยาส่อสกุล ส่วนความโง่ ความฉลาด ไม่ใช่คุณจบ ป.4 แล้วคุณโง่ ไม่จริง สมองเขาพัฒนาแล้ว ไม่ใช่คุณจบปริญญาเอกแล้วคุณฉลาด ไม่จริง คนโง่ก็เยอะ

           แฟร้งค์กี้ : ตอนแรกทำเป็นดุ ๆ สักพักเอากระเป๋าแบรนด์เนมมาให้ เอาลูก เอาใบนี้ไป เอารองเท้านี้ไป

           ตุ๊ก : ก็ไม่มีลูกสาว ถ้าตายไปจะให้ใคร แต่เวลาให้ของต้องถามก่อนนะว่าชอบไหม ถ้าไม่ชอบอย่าเอาไป เพราะเราจะไปให้คนที่เขาชอบ

           แฟร้งค์กี้ : เขาไม่สอน

           ตุ๊ก : ขอโทษ ดิฉันมีนัดปาร์ตี้ทุกเย็น พี่เลี้ยงเขามาละ น้องตุ๊กคะ แฟร้งค์เขาทำการบ้านแล้วทำไม่ได้ นี่เลยบอกว่าเรื่องของมัน รู้ไหมเรียนโรงเรียนอินเตอร์ค่าเทอมปีละกี่แสน ฉันส่งไปเรียนดีแล้ว ช่วยตัวเอง ถ้าไม่ทำก็ทำโทษ ไม่ว่าครู บางคนเขาชอบเรียนกับลูก แต่พี่บอกว่าจบการศึกษาแล้ว ไม่อยากเรียนแล้ว

           แฟร้งค์กี้ : กลับบ้านดึก

           ตุ๊ก : กลับบ้านดึกเราไม่ว่า ความห่วงใยของแม่บอกหน่อย เราจะได้รู้ แต่ไม่ใช่แบบโทร. ไปไม่รับ

           แฟร้งค์กี้ : ไม่รู้เลย เป็นเทอมแรกที่ไปโรงเรียนประจำที่นู่น พวกยูไม่อยากบอก เพราะกำลังปรับตัวกัน

           ตุ๊ก : พี่ขอไว้ หนังสือพิมพ์อะไรอย่าเพิ่งลง ขอให้พี่เป็นคนแรกที่พูดกับลูก

           แฟร้งค์กี้ : ยูไปรับที่สนามบิน แล้วถามว่าพ่อไปไหน ทำไมคนขับรถเป็นคนใหม่ แม่บอกว่าเขาเสียแล้ว พอกลับมาบ้านถามว่าแด๊ดอยู่ไหน เขาบอกว่าเลิกกันแล้ว เลยบอกโอเค ไม่เป็นไร

           ตุ๊ก : เขามาตบบ่า แฟร้งค์ก็รู้แหละ

           แฟร้งค์กี้ : ตอนนั้นมี้เริ่มใช้ชีวิตแบบห่างกันนิดหนึ่ง มันเป็นเพื่อน

           ตุ๊ก : อยู่กันคนละห้อง ดูกันคนละช่อง กิจกรรมร่วมกันไม่มี

           แฟร้งค์กี้ : มันเป็นเรื่องของคนสองคน แฟร้งค์โอเค แฟร้งค์มีพ่อกับแม่อยู่แล้ว

           แฟร้งค์กี้ : ใช่ ก็อยู่กับแม่

           ตุ๊ก : ใช่ ถ้าอยู่กับพ่อก็อดตายไง นี่ฉลาด

           ตุ๊ก : โกรธ ไม่พูดกับเขาเป็นปี ใครจะไม่โกรธ มันต้องมีเหตุ มีประเด็น แต่กว่าเราจะทำใจได้ ขอใช้เวลาปีนึง ช่างเถอะ เขาก็เป็นพ่อของลูกเรา คุยกันแบบเพื่อน จบ

           แฟร้งค์กี้ : เขาเคยพูดกับแฟร้งค์ ถึงแม้พ่อกับแม่เลิกกันก็ไม่ปล่อยให้พ่อลำบาก ก็จะช่วย ยังไงก็เป็นพ่อของลูก

           แฟร้งค์กี้ : ไม่ครับ แฟร้งค์ว่าต่างคนต่างอยู่ก็แฮปปี้

           ตุ๊ก : แล้วให้มี้ไปหาผัวใหม่บ้าง

           แฟร้งค์กี้ : ได้อยู่ทั้ง 2 บ้าน ได้เงินเดือน 2 ที่ ได้ของขวัญ 2 ชิ้น สบาย