อยากช่วยเพื่อน ให้พ้นจากโรคอกหัก (Teenpath.net)
ฉันเดินออกจากชมรมคนนินทาเพื่อนอย่างละเหี่ยใจ ในขณะที่แต่ละคนต่างเมามันกับการเอาความทุกข์ของเพื่อน มาอำเล่นเป็นเรื่องสนุกปาก ยิ่งมาคิดว่าถ้าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับตัวเองบ้าง คงตลกไม่ออกแน่ ๆ โดนหักอกมาอย่างนี้ใครยังมีแก่ใจนั่งยิ้มแป้นได้...ก็บ้าแล้ว
เหยื่อขี้ปากรายนี้ก็ใช่ใครที่ไหน เป็นเพื่อนสนิทของเราเอง โดนแฟนทิ้งอย่างไม่มีเยื่อใย ทั้งที่หล่อนก็ดีแสนดีกับแฟนออกปานนี้ แต่อย่างว่าแหละ ของแบบนี้มันไม่เข้าใครออกใครที่ไหน
เมื่อเป็นอย่างนี้ก็อดสงสารเพื่อนไม่ได้ "อกหัก" แล้วยังถูกเพื่อน ๆ ล้อลับหลังเป็นใครก็คงช้ำใจไม่น้อย ฉันจึงต้องอาสาเป็นยาสมานแผลใจให้เพื่อนรักคนนี้ ว่าแต่ว่าจะช่วยยังไงดีหนอ เรามันก็อ่อนประสบการณ์ทางนี้เสียด้วยสิ สงสัยต้องหาหนังสือประเภทปลอบประโลมสร้างขวัญกำลังใจสำหรับคนพ่ายรักมาอ่าน เป็นแนวทางสักหน่อย
เมื่อคิดดังนั้น ฉันก็เที่ยวคว้านหาหนังสือรัก ๆ ใคร่ ๆ อยู่หลายร้าน กว่าสายตาจะสะดุดเข้ากับหนังสือเล่มหนึ่ง ชื่อ เท่ ๆ ว่า "อกหัก รักซ่อมได้" ที่ใช้สีตัวหนังสือแดงแจ๊ด สะดุดอารมณ์ เมื่อพลิกข้างในอ่านครูหนึ่ง อืม...เนื้อหาก็เก๋ไม่เบา ฉันตัดสินใจเป็นเจ้าของหนังสือเล่มบาง สีร้อนรักเล่มนั้นอย่างไม่รีรอ หนังสือเขียนโดยผู้ช่ำชองการดื่มน้ำใบบัวบกมาอย่างโชกโชน แนะว่า...
เมื่อกำลังตกอยู่ในอาการ "อกหัก" อย่าอยู่คนเดียวเป็นเวลานาน ๆ หรือคิดหมกมุ่นแต่ปัญหาเดิม ๆ จะทำให้ยิ่งทุกข์โศกหนักขึ้น ควรหาเพื่อนสนิทสักคนมาช่วยรับฟังสิ่งที่อยากระบาย (ถ้าไม่มีแม้เพื่อนสักคน ก็หาหมาสักตัวก็ยังดี (เผลอ ๆ ดีกว่าคนอีก)ถ้าไม่มีใครเลยจริง ๆ ขนาดหมาก็ยังเมิน ควรจะหาเพลงสนุก ๆ ฟัง หรือเป็นเพลงที่มีเนื้อหาดีๆ ฟังแล้วอบอุ๊น..อบอุ่น ให้กำลังใจ อะไรประมาณนี้กรอกหูทุก ๆ วัน (ไม่เอา เพลงอกหัก ประมาณว่า "ทำไม มันเหงาไปหมด ทำไม มองฟ้ามันไม่สดใส" ขอเหอะ....) หรือแม้แต่หนังสือเล่มโปรดสักเล่มก็ไม่เลวจงมองดูชีวิตคู่คนอื่น ๆ ที่ตกที่นั่งเดียวกับเรา จะเห็นว่าบางคนตกที่หนักกว่าเราเป็นสิบเท่ายังยิ้มร่า เดินลอยหน้าระรื่น อย่างนี้แล้ว พวกปากหอยปากปูก็หมดหนทางกระดกลิ้น ไม่มีใครเม้าท์คนมีความสุขกันหรอก ไม่สะใจส่วนตัวต้นเหตุ (อดีตคนเคยรัก) ก็ไม่ต้องไปอาฆาตผูกใจเจ็บให้เสียเชิงรัก ต้องยืดอกให้เขาเห็นว่า เราก็ใจกว้างพอกับเรื่องพรรค์นี้ เมื่อหมดรักกันแล้วก็ "แยกกันเดิน" เรื่องอกหักจึงเป็นเรื่องปกติที่ใคร ๆ ก็มีสิทธิโดนได้ทั้งนั้น เพราะเราเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา ย่อมมี รัก โลภ โกรธ หลง เกลียด ชัง เบื่อ หน่าย หนุกหนาน ฯลฯ เป็นเหมือนน้ำจิ้มให้ชีวิต เพราะฉะนั้น ไม่ได้มีเราเพียงคนเดียวที่ "โดน"อย่าคิดอะไรสั้น ๆ แบบเข้าข้างตัวเองชนิดเอาหัวกระแทกฝา โดยเฉพาะการทำร้ายตัวเอง ทั้งร่างกายและจิตใจ (แหม โดนทำให้ช้ำขนาดนี้แล้วยังจะซ้ำให้ตัวเองกระอักไปถึงไหน) เพราะคนที่ปวดร้าวยิ่งกว่าเราร้อยเท่าคือคนที่อยู่ข้างหลัง ก็ พ่อ แม่ เราไง ท่องให้ขึ้นใจอย่าใส่ใจกับเสียงนกเสียงกา หมา แมว ที่อาจล่องลอยมากระทบหู ถือว่าเป็นของเสียของพวกมีอาการท้องผูก ต้องหาทางเบ่งระบายกันบ้างตามประสา หมู หมา กา ไก่ และตะกวดออกกำลังกาย วิธีนี้ชะงัดนักแลขอบอก ไม่ว่าจะวิ่งเหยาะ ๆ อยู่กับบ้าน หรือวิ่งตามรถเมล์สักสี่ห้าป้าย หรือจะซ่าขนาดขี่จักรยานขึ้นตึกใบหยก (อันนี้ล้อเล่น) เพื่อให้เหงื่อไหลออกมาแทนน้ำตาอย่างมีประโยชน์ ซึ่งนอกจากช่วยให้ร่างกายแข็งแรงแล้วยังเป็นการปลดปล่อยอารมณ์เสียได้เป็น อย่างดี ได้ฤกษ์ลดความอ้วนก็งานนี้แหละ ถ้าผอม สวย ดังใจ ก็อย่าลืมกลับไปขอบคุณเขาด้วยล่ะเอาความรักที่คนบางคนไม่สนใจ กลับคืนมามอบให้คนที่บ้าน หรือคนใกล้ชิดดีกว่า ดีกว่าอะไร! ก็ดีกว่าเอาไปโยนทิ้งลงแม่น้ำ เพราะความรักของเรามีคุณค่า เรื่องอะไรจะปล่อยให้ไหลไปเรื่อยเปื่อย เดี๋ยวปลาตอดหมดเมื่อความรักถึงคราวต้องชำรุด อย่าปล่อยให้รักนั้นเสียศูนย์ ขึ้นสนิมเกรอะกรังไร้ราคา ต้องรีบซ่อมแซม โมดิฟายกันใหม่ ด้วยวิธีแนะนำข้างต้น เพื่อนำกลับมาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด เพราะอย่างไรเสีย ชีวิตคนก็ขาดความรักไม่ได้อยู่แล้วสุดท้ายนี้เป็นเรื่องที่ต้องแสดงความยินดีกับคุณ เพราะคุณถือได้ว่า ผ่านบทเรียนแห่งความรักไปได้อีกเล่มหนึ่งแล้วนะ (โดยไม่ต้องรับประกาศนียบัตรรับรองใด ๆ) และยังมีมายารักอีกหลายเล่มเกวียนเชียวรอให้เราไปพิสูจน์ ขอให้อิ่มรสกับรักครั้งใหม่เถิดท่านสมาชิก "คนอกหัก ดีกว่ารักไม่เป็น" ฉันอ่านทวนอีกหลายรอบเพื่อให้ตัวเองท่องให้ขึ้นใจ โดยจำเฉพาะเรื่องสำคัญ ๆ ที่คิดว่าคล้ายกับชีวิตของเพื่อน กะว่าจะเอาไปแนะนำเพื่อนเป็นฉาก ๆ ตามขั้นตอนในหนังสือ ครั้นจะหิ้วไปฝากทั้งเล่มก็ดูเหมือนจะตั้งใจไปปลอบคนอกหักเกินไป เดี๋ยวจะกลายเป็นนักดามหัวใจไร้ฟอร์ม
ก่อนจะไปหาเพื่อนที่บ้าน ฉันก็ซ้อมท่องไปอีกหลายเที่ยว (เพื่อความมั่นใจสูงสุด) เมื่อไปถึงหน้าประตูบ้าน เพื่อนออกมาเปิดประตูรับด้วยสีหน้าเศร้า ๆ ฉันเริ่มสงสัยว่าเจ้าตัวอาจรู้เรื่องที่กลุ่มเพื่อน ๆ ตั้งวงนินทาแล้วมั้ง ยังไม่ทันเอ่ยปากถาม เพื่อนก็ปล่อยโฮหน้าประตูพร้อมทั้งโผกอดฉันยังกะนางเอกในละคร จึงต้องปลอบกันอยู่ตรงหน้าบ้านนั่นแหละ
"ไม่เป็นไรนะเพื่อน ใจเย็น ๆ มีไรไปคุยกันในบ้าน" ฉันลูบหลังเพื่อนมือระวิง แล้วดันเพื่อนให้ตั้งตัวและตั้งสติ
"ก็...เธอ...มา...เป็น...เพื่อน...รักฉันนะสิ" เพื่อนพูดติดอ่าง แต่ฟังเหมือนเขินตัวเองมากกว่า ก่อนจะยกมือที่ถือหนังสือเล่มหนึ่งขึ้น แล้วเอาท่อนแขนป้ายน้ำหูน้ำตาที่เลอะไปทั้งหน้า "อ้าววว" ฉันอุทาน ขณะเหลือบตาไปเห็นหนังสือที่อยู่คามือเพื่อน ตัวหนังสือสีแดง...ร้อน...อย่างงั้น คุ้นตาจริงเชียว
"อกหัก รักซ่อมได้"
เรื่องราวผู้หญิง ความสวยงาม แฟชั่น ความรัก มากมาย คลิกเลย คลิกอ่านความคิดเห็นของเพื่อน ๆ ได้ที่นี่ค่ะขอขอบคุณข้อมูลจาก
