ฟังแต่คนอื่น ทำไมไม่ฟังเสียงหัวใจของตัวเอง (ใยไหม)
เวลามีปัญหาเกิดขึ้นกับความรัก เรามักจะหันหน้าไปพึ่งคนใกล้ตัว เอาแต่ปรึกษาเพื่อน...เชื่อเพื่อน...ทั้ง ๆ ที่มันเป็นปัญหาของเรา แทนที่จะปรึกษาแฟนของตัวเอง ถ้ามีปัญหาก็มาคุยกันให้เคลียร์ว่าทำไมความรักมันเริ่มยากขึ้น ไม่ใช่เอาแต่เชื่อคนอื่น ฟังแต่คนอื่น...แต่ไม่ยอมฟังเสียงหัวใจตัวเอง
ถ้าเราปล่อยให้อนาคตความรักของเรา ตกอยู่ในกำมือของคนอื่นแล้ว เท่ากับว่าเรากำลังหันหลังให้กับความรักของตัวเอง ทำไมเราต้องทำตัวสวนทางกับความต้องการของตัวเองแบบนั้น ทั้ง ๆ ที่มันควรเป็นการเผชิญหน้ากับคู่กรณีของเรา ถ้าทะเลาะกับแฟน เราต้องเคลียร์กับแฟน ระบายความรู้สึกให้เขาฟัง แล้วหาทางแก้ด้วยกัน ไม่ใช่ไปเคลียร์กับเพื่อน เล่าให้เพื่อนฟัง จากนั้นก็ปล่อยให้คำพูดของเพื่อน มาทำให้ตัวเองเจ็บปวด
ประโยคเด็ดของเพื่อน ๆ ที่ส่วนใหญ่จะได้ยินกันบ่อย ๆ ก็คือ แบบนี้ก็เลิกเถอะแก เป็นฉัน...ฉันไม่ง้อหรอก เลิกไปเลยดีกว่า ถ้ามาทำแบบนี้กับฉัน...ฉันไม่คบต่อแน่ หาใหม่ได้ดีกว่านี้อีก แกอย่าไปยอมนะ เสียศักดิ์ศรี
เมื่อรู้อย่างนี้แล้วก็หันหน้าเข้าหากันซะเถอะ อย่าปล่อยให้เวลาผ่านไปอย่างไร้ประโยชน์เลย ยิ่งนาน ความไม่เข้าใจก็ยิ่งกินพื้นที่ในหัวใจเยอะ วันหนึ่งมันอาจกลายเป็นความไม่เข้าใจ ที่แก้ไขไม่ทันแล้วก็ได้นะ
การที่คนคนหนึ่งมัวแต่ยึดติดกับคนอื่น โดยลืมที่จะสนใจคนของตัวเอง มันก็ไม่ต่างอะไรกับเวลาที่เราสอบตก แล้วมัวแต่ไปนั่งบ่นกับเพื่อนว่าข้อสอบมันยาก ทำไม่ได้ แทนที่จะกลับไปอ่านตำราใหม่อีกรอบ แล้วไปแก้ตัวให้มันผ่าน ความรักจริง ๆ มันก็ไม่ได้ยากอะไร คนเรานี่แหละ สร้างเรื่องให้มันยุ่งยากเอง
เก็บคำพูดของคนอื่นล็อกใส่กุญแจไว้ซะ แล้วเริ่มเปิดรับคำพูดที่ออกมาจากใจของกันและกันดูสักครั้ง บางทีร้อยพันคำพูดของคนอื่นอาจฟังแล้วไม่อุ่นใจ เท่ากับคำพูดสั้น ๆ ของคนที่เรารัก และนั่นอาจเป็นเสียงที่หัวใจเราเรียกร้องถามหาอยู่ตลอดเวลานั่นเอง
ขอขอบคุณข้อมูลจาก
จากหนังสือ : ไม่อยากให้เราเลิกกัน
เขียนโดย: ออนอุมาร์
