ไม่ใช่ความรักครั้งแรก (อักขระบันเทิง)
เขียนโดย : นนทยา
เบื้องหลังชีวิต เด็กชายหอยนางรม ของ ทิม เบอร์ตัน คือการที่พ่อขอแม่แต่งงานบนเนินทราย จัดพิธีแต่งงานริมทะเล และฮันนีมูนเก้าวันที่เกาะคาปรี นับเป็นเบื้องหลังที่สวยงามโรแมนติก เป็นเรื่องราวก่อนการเกิด ที่ใคร ๆ ต่างฝันอยากจะมี
เพราะถ้าพ่อแม่ของเรา เล่าเรื่องรักให้เราฟังว่าพ่อขอแม่แต่งงานในวันเวลาดี ๆ แบบนั้น และได้แต่งงานกันริมทะเลสวย ๆ เราก็คงจะอินไปด้วย แม้ว่าชีวิตของพ่อแม่จะไม่ใช่ชีวิตของเราก็ตาม แต่เมื่อเด็กชายหอยนางรมลืมตาเกิดขึ้นมา เขากลับเป็นที่น่าอับอาย เพราะไม่ได้มีรูปร่างเหมือนเด็กทั่วไป หัวของเขาเป็นหอยนางรม จนในที่สุดเขาก็ถูกพ่อฆ่าเอามากิน ด้วยความเชื่อที่ว่าหอยนางรมนั้นจะเพิ่มพลังทางเพศ
ทิม เบอร์ตัน ได้รับขนานนามว่า เป็นอัจฉริยะแห่งอารมณ์ขันอันหม่นมืด หนังสือและหนังที่มาจากเขา ล้วนเป็นด้านมืดของจินตนาการ มีโศกนาฏกรรม ฆาตกรรม อย่างเป็นปกติ แต่โดยส่วนตัวของ ทิม เบอร์ตัน เอง ได้บอกว่า "สำหรับผม...โลกนี้เป็นสีเทา เป็นสถานที่ซึ่งความดีความชั่วผสมผสานกัน และมันก็เป็นสีเทาเข้มข้นเรื่อย ๆ ผมชอบเทพนิยาย และความนึกคิดเกี่ยวกับเทพนิยาย แต่ละเรื่องในตัวเราแต่ละคนจะแตกต่างกันไป และผมอยากจะทำเทพนิยายให้มันบริสุทธิ์ที่สุด"
ในความหมายของ ทิม เบอร์ตัน เมื่อมีคนบอกว่างานของเขาเป็นด้านมืด เขากลับมีคำถามว่าแล้วรายการตลกในแบบที่ เอาคลิปภาพเด็ก คนชรา ที่ประสบอุบัติเหตุด้วยท่าทางแปลก ๆ มาใส่เสียงหัวเราะสาเร็จรูปเข้าไป หรือเอามาทำให้คนนั่งดูรายการได้หัวเราะไปด้วยกัน อย่างนั้นไม่ใช่หรือที่เป็นด้านมืด
"...ผมเลยสงสัยว่า ความมืดที่ผู้คนทั้งหลายพูดถึงกันนั้น มันหมายถึงอะไรกันแน่"
ฉันบังเอิญได้เจอหนังสือเล่มนี้หลบเงียบอยู่ใน \'บ้านของเรา\' มาเนิ่นนาน...อย่างน้อยก็สี่ปี และได้พบกับการ์ดหนึ่งใบที่สอดเอาไว้อยู่ข้างใน ทุกตัวหนังสือจึงได้ผ่านเข้ามาในสายตาอีกครั้ง และหัวใจก็รู้สึกสะเทือน ตกวูบหายไปในหลุมพรางของตัวเอง
เมื่อคนสองคนคบกัน และปรารถนาจะให้รักครั้งนี้เป็นรักครั้งสุดท้าย เราก็คงต่างพยายามเคลียร์คืนวันที่ผ่านมาของตัวเองไปให้เกลี้ยงที่สุด แต่สิ่งที่ไม่สามารถจะลบออกไปทั้งหมดได้ก็คือ อดีต หลายครั้งที่ความรักครั้งใหม่ต้องมีปัญหาเพราะความรักครั้งเก่า ไม่ว่าจะเป็นคนเก่าย้อนคืนกลับมา หรือหลักฐาน ชิ้นส่วน ความทรงจำที่ยังหลงเหลือ เช่น จดหมายรัก ตั๋วหนังที่เคยอยู่เป็นคู่ สมุดบันทึกที่มีบางหน้าเขียนถึง \'คนนั้น\' กระทั่งข้าวของที่เคยซื้อให้กันเพราะรักเพราะคิดถึง
สิ่งที่ฉันพบ ก็รวมอยู่ในหลักฐานของการเคยรัก ซึ่งถ้าเป็นเมื่อก่อน อย่างน้อยก็ย้อนเวลากลับไปสามสี่ปี ฉันคงตีโพยตีพายเอากับเขา เรียกร้องให้ลบทิ้งทุกอย่างอย่างไม่สนใจความเป็นไปได้ และคงจบด้วยการทะเลาะกัน แต่มาตอนนี้ที่ยังมีคำถาม คือยังรู้สึกกับอะไรแบบนี้อยู่หรือ อยู่ ๆ ฉันก็อยากหัวเราะที่หัวใจมันดันอยากจะร้องไห้ขึ้นมา หลุมพรางความคิดที่ว่าตัวเองนั้นโตแล้ว และเลิกหวั่นไหวกับอะไรที่ไม่ใช่เรื่องแล้ว ความเชื่อมั่นตรงส่วนนี้เหมือนถูกกระตุกให้หล่นแรง ๆ ไปที่ปลายเท้า
ฉันยังเจ็บอยู่...ไม่ว่าจะนานเพียงไหน สิ่งที่เปลี่ยนไปคือเจ็บ แต่ก็เข้าใจ ว่ามันไม่ใช่ความผิดของใคร
การคบหามีลำดับเวลาที่คลาดเคลื่อนของมันอยู่ ใจเราเองที่ไม่มีลำดับเวลานั้น เรื่องเก่าจึงยังเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นได้อยู่เสมอ
หนังสือ เด็กชายหอยนางรม ถูกนำมาวางพักไว้บนโต๊ะเขียนหนังสือ กับความคิดที่ว่า ฉันคงต้องทำอะไรกับมันสักอย่าง ก่อนที่จะเก็บมันไว้ที่ไหนสักแห่ง แล้วจากนั้นก็ไปทำอะไรอย่างอื่น เก็บเสื้อผ้า จัดของในห้องน้ำ เตรียมตัวไว้สาหรับเช้าวันต่อไป ที่กำลังจะเริ่มต้นอีกครั้งเมื่อพระอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้า
ผู้ชายคนเดิมในชีวิตของฉัน ที่ก็เคยเป็นผู้ชายคนเดิมของชีวิตผู้หญิงอีกคนมาแล้วเช่นกัน เดินเข้ามาหาด้วยสีหน้าที่ไม่เป็นปกติ คงเพราะหนังสือที่ฉันวางพักไว้บนโต๊ะของตัวเอง และเขาคงไปเจอ
...เป็นจริงตามนั้น เขาเห็น และก็เปิดดู แล้วก็ได้รู้ว่ามันคือหนังสือที่เป็นมากกว่าหนังสือ เพราะเป็นหนังสือที่เขาซื้อเป็นของขวัญให้กับผู้หญิงที่เกิดเดือนพฤษภา ในขณะที่ฉัน...ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาตรงนี้ ที่อยู่กินร่วมบ้านกันมานานกว่าสี่ปี เป็นผู้หญิงของเดือนธันวา
ถามว่า แล้วทำไมหนังสือที่เขาซื้อให้กับคนรักคนเก่า ถึงได้มาอยู่ที่บ้านของเรา นั่นก็เพราะทั้งสองคนเคยใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน เคยเก็บของไว้ด้วยกัน ความสัมพันธ์ที่แม้เป็นอดีตไปแล้ว จึงมี \'บางสิ่ง\' ที่ยังอยู่ถึงปัจจุบัน และคงยาวนานไปถึงอนาคต
จะบอกอย่างไรดี เมื่อเขาคาดหวังว่าฉันจะ ไม่เจ็บ ไม่เศร้า ไม่ชวนทะเลาะไปกับเรื่องเก่า ๆ จะบอกยังไงให้มีความเข้าใจกลับคืน ว่าเขาจะไม่ได้ครบตามที่คาดหวังทุกข้อ เพราะถ้าเพียงแต่เป็นอะไรอย่างอื่น เป็นเสื้อผ้า เป็นตุ๊กตา เป็นกรอบรูป ที่ซื้อให้กัน ฉันก็คงจะไม่วูบลงถึงขนาดนี้ ฉันอาจจะมองมัน แล้วก็เก็บไว้ที่เดิมเท่านั้นก็เป็นได้
แต่นี่คือหนังสือ และเป็นหนังสือที่ไม่ใช่หนังสืออย่างงั้น ๆ ซะด้วย ความหมายในหนังสือ มันบ่งบอกถึงความหมายในความรัก สำหรับฉัน...ถ้าคุณให้หนังสือที่ดีที่สุดเล่มหนึ่งกับใคร นั่นคือคุณรักเขายิ่งกว่าใคร
ไม่มีใครกลับไปแก้ไขอะไรได้ เราไม่สามารถฉีกกระดาษชีวิตออกเพียงบางหน้า ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันผ่านเรื่องทำนองนี้มา และฉันก็กระจ่างแล้วว่า วันนี้คือวันนี้ แต่ที่เศร้า ก็เพราะหัวใจมันแยกแยะช่วงเวลาก่อนหลังไม่ค่อยเป็น เมื่อเจอกับอะไรต่าง ๆ ที่วางหลบไว้ในความมืด ความรู้สึกมันจึงวูบไหวไปก่อนที่จะมาแยกแยะว่าสิ่งไหนผ่านไปแล้ว และสิ่งไหนที่ยังคงอยู่กับเราจริง ๆ
จดหมายรักฉบับเก่า...หนังสือจากคนรักคนก่อน ไม่มีใครสามารถเคลียร์มันออกได้หมดหรอก...ฉันเองก็เช่นกัน บ้านที่เคยมีคนอีกคนอยู่ จะให้มันเหมือนบ้านที่ไม่เคยมีใครมาอยู่ได้อย่างไร แต่เราก็ยังรู้สึกกับมันอยู่ รู้สึก...ทั้งที่เข้าใจ ช่างขัดแย้งกันเหลือเกิน
ในหนังสือเล่มเดียวกันนี้ของ ทิม เบอร์ตัน มีเรื่องหนึ่งชื่อ เด็กชายมัมมี่ เด็กชายมัมมี่มีผ้าพันรอบหัวโต ๆ กับร่างกายผอม ๆ ชอบเล่นเอามีดวิ่งไล่แทงเพื่อน ๆ จนเพื่อนพากันวิ่งหนี แล้วเมื่อไม่มีใครเล่นด้วย เด็กชายมัมมี่ก็เหงา ร้องไห้ กลับไปกินขนมคนเดียว วันหนึ่งเมื่อออกไปข้างนอก เด็ก ๆ กลุ่มเดิมที่เคยปฏิเสธไม่เล่นกับเด็กชายมัมมี่ ก็รวมตัวกัน รุมเข้ามาทุบกะโหลกโต ๆ ที่มีผ้าพันไว้ของเด็กชายมัมมี่ให้แตกกระจาย เด็ก ๆ เหล่านั้นหวังว่าจะมีลูกอมซ่อนอยู่ในหัวโต ๆ นั้น แต่กลับไม่มีสิ่งใดที่เด็ก ๆ หวัง เมื่อกะโหลกเปิดออก มีเพียงแมลงตัวเล็ก ๆ ไต่ออกมา
ฉันจึงไม่อยากคาดคั้นว่ามีอะไรหลงเหลืออยู่ในความทรงจำของเขาบ้าง เพราะบางที มันอาจจะไม่มีอะไร และเราอาจต้องเสียใจ กับสิ่งที่ไม่มีอะไรนั้นอีกครั้ง ระหว่างเราเหมือนถูกพักช่วงให้อยู่กับความชั่งใจต่ออีกฝ่าย เราจะทะเลาะกันอย่างไรดี ? อย่างนั้นเหรอ ?
จนในที่สุด บันทึกหน้าหนึ่งของเขาก็ปรากฏอยู่ตรงหน้า เป็นบันทึกเมื่อนานมาแล้ว ที่เขียนเพื่อผู้หญิงเดือนธันวาเพียงคนเดียวเท่านั้น
…สิ่งที่ฉันต้องปฏิบัติ เพื่อความแข็งแรงในความรักของเรา
1. ดื่มกาแฟให้น้อยลง
2. นอนพักผ่อนให้เยอะ ๆ
3. ดื่มแอลกอฮอล์ให้น้อยลง
4. No Smoking!
5. รักเธอให้มาก ๆ
6. เข้าใจและคิดถึงเธอให้มาก
7. ทานอาหารให้เยอะกว่าเดิม
8. ดื่มน้ำมาก ๆ
9. ห้ามเจ้าชู้
10. แต่งงานกับเธอ
แหวนแต่งงานบนนิ้วนางของเราสองคนในวันนี้ กับสุขภาพที่ดีขึ้นของเขาจนเราสามารถมีลูกด้วยกันได้ คงเป็นคำตอบว่าฉันควรจะเลือกมอง และวางความสำคัญไว้กับสิ่งไหน จุดสีดำบนกระดาษสีขาวแผ่นใหญ่…ใช่ไหม ? ว่าเราต่างเคยชินที่จะเลือกเพ่งจุดสีดาบนกระดาษแผ่นนั้น ทั้งที่พื้นที่สีขาวมีจำนวนมากกว่า เราคุ้นเคยที่จะมองเห็นริ้วรอยของสิ่งของที่เราใช้ ของหัวใจที่เราหายใจ โดยลืมไปว่า \'ส่วนใหญ่\' นั้น มันยังมีสภาพดีอยู่
ล้อวงกลมความสัมพันธ์ที่เรามีกันและกันมานาน มันอาจจะไม่เรียบกลมทั้งหมด อาจมีรอยขรุขระบิ่นร้าวจากเรื่องราวที่เผลอทำร้าย จากคมมีดอันไม่ตั้งใจ หรือไม่อาจเลี่ยง แต่ถ้าโดยรวมล้อวงกลมนั้นมันยังหมุนต่อไปได้ ความบิ่นร้าวก็คงเป็นเพียงฝุ่นละอองเล็กน้อยในวันอากาศดี
...มันไม่สาคัญอีกต่อไปแล้ว
เขาบอกอย่างนั้น และฉันจะทิ้งมันไปก็ได้ ถ้าจะทาให้ฉันสบายใจขึ้น ไม่หรอก... ฉันส่ายหน้าปฏิเสธอย่างแน่ใจ ในอ้อมกอดที่ยังอบอุ่นเหมือนเดิม ในใจนั้นมีความตั้งใจจะเก็บหนังสือเล่มนี้ไว้ในที่ที่ดีพอ เพื่อวันหนึ่งลูกชายของเราจะได้อ่านมัน และเขาคงรับรู้ได้ว่า \'ความรัก\' ของพ่อกับแม่นั้น ไม่ได้เป็นความรักครั้งแรกของกันและกัน แต่มันคือ...ความรักครั้งสุดท้าย
เรื่องราวผู้หญิง ความสวยงาม แฟชั่น ความรัก มากมาย คลิกเลย คลิกอ่านความคิดเห็นของเพื่อน ๆ ได้ที่นี่ค่ะขอขอบคุณข้อมูลจาก
หนังสือ : Lucky in love
