ความว่างเปล่าที่ไม่จำเป็นต้องเติมเต็ม (ใยไหม)
เขียนโดย : ลูกปัด
เคยถามตัวเองไหมว่า ทำไมบางครั้งชีวิตเราถึงวุ่นวายขนาดนี้ มีอะไรต่อมิอะไรอยู่เต็มไปหมด จนรู้สึกว่าชีวิตเป็นเหมือนกล่อง ๆ หนึ่ง ที่สามารถบรรจุอะไรต่อมิอะไรได้มากมาย และในขณะเดียวกันกล่อง ๆ นั้นก็มีข้อจำกัด ว่าจะบรรจุอะไรได้มากแค่ไหน
บางครั้งที่เราหลงลืมและเผลอเรอ ใช้ชีวิตไปอย่างเพลิดเพลินกับความสุข หรือจ่อมจมกับความทุกข์จนไม่มีเวลาหันมาดูตัวเอง นั่นแหละที่เราจะลืมนึกว่า กล่องใบนี้ไม่ได้จุพอที่จะเก็บทุก ๆ อย่างเอาไว้ เราจะรู้ตัวก็ต่อเมื่อเอาของอะไรใส่เข้าไปไม่ได้อีกแล้วนั่นแหละ
เวลาที่เรารักใครสักคนก็ดูเหมือนกับว่า เราก็พร้อมที่เอาอะไรใส่เข้ามาในชีวิตได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะ "สุข" หรือ "ทุกข์" เราไปเจออะไรมาก็กอง ๆ สุมไว้จนเยอะแยะไปหมด จริงอยู่เวลาเรารักเราก็หวงความสุข อยากเก็บแต่ความสุขไว้ แต่เมื่อเวลาทุกข์เราก็ไม่เคยโยนมันทิ้งลงขยะได้สักครั้ง และนั่นก็ทำให้ชีวิตดูรกรุงรังไปหมด
เราจะเลือกเอาเฉพาะความสุขมาใส่ชีวิตก็ไม่ได้อีก เพราะความรักต้องมีทั้งสุขและทุกข์ แต่เราต้องรู้จักนำเอาทั้งสองสิ่งนี้มาเปรียบเทียบกัน มาชั่งน้ำหนักดูว่าอย่างไหนมากกว่ากัน แค่เราอยากได้ความสุขที่ได้มานิด ๆ หน่อย ๆ แต่ต้องแลกกับความทุกข์ที่ซ้ำซากมากมาย มันสมควรแลกกันหรือเปล่า เมื่อรักอย่างนั้นก็แค่ทำให้ชีวิตเต็ม แต่ไม่รู้ว่าเต็มไปด้วยความสุข หรือทุกข์กันแน่ แล้วจะทนรักไปทำไม ถ้าลองตัดใจได้...ทำเป็นไม่สนใจไม่แคร์
ไม่ต้องการความสุขเล็กน้อยนั้นอีก กล้าที่เลิกรัก ไม่ต้องมีคนรัก กล้าที่จะอยู่คนเดียว ไม่อยากทุกข์มาก ๆ อีก ก็ตัดใจทิ้งความสุขเล็ก ๆ นั้นไปซะ แต่อาจจะรู้สึกว่าชีวิตเรามันว่างเปล่าไปสักนิด จริง ๆ ชีวิตมันไม่ได้ว่างเปล่าหรอก มันแค่ "ว่าง" เฉย ๆ ไม่มีอะไรมาสุมอีกแล้ว ไม่ต้องสุข ไม่ต้องทุกข์
พาชีวิตมาตั้งต้น มาตั้งสติ โดยเริ่มจากความว่างเปล่า ความไม่มี ให้จิตใจสงบ ได้ทบทวนอะไร ๆ ที่ผ่านไป...แล้วกลับมาเพ่งมองชีวิตตัวเองอีกที คราวนี้แหละ จะเห็นทุกอย่าง โล่ง สบาย ๆ โปร่ง ๆ และน่าอยู่ขึ้นอีกเยอะ
หลังจากนั้นเวลาที่เราใช้ชีวิตในวันต่อ ๆ ไป เราไปเจออะไร เราก็สามารถซาบซึ้งกับสิ่งอื่น ๆ รอบข้าง มีเวลาสนใจเรื่องต่าง ๆ ที่ดี ๆ มีดวงตาที่จะมองเห็นโลกในมุมมองที่สุนทรี และที่สำคัญเราสามารถที่จะเลือกเก็บเอาสิ่งที่เราต้องการ มาไว้ในชีวิตได้อีกครั้ง เพราะถึงตอนนี้ชีวิตจะมีที่ว่างแล้ว ไม่ต้องคอยให้ความรักมาเติมเต็ม ชีวิตก็เต็มได้ หรือถ้ายังไม่มีอะไรมาเติมก็ปล่อยไว้ให้ว่างไปอย่างนั้นก็ได้นี่...ไม่เห็นต้องรีบร้อนเลย
"บางทีก็ปล่อยชีวิตให้ว่างบ้าง จะได้มีที่วางสิ่งดี ๆ ได้บ้างในวันข้างหน้า"
ขอขอบคุณข้อมูลจาก 
ขอขอบคุณข้อมูลจาก
หนังสือ : ถ้าความรัก ทำให้เราต้องร้องไห้
