เราคือ...ส่วนหนึ่งของความเจ็บปวด (ใยไหม)
เขียนโดย TARO
หากความรักคืองานศิลปะชิ้นหนึ่ง
เรามองงานศิลปะชิ้นนี้ด้วยสายตาแบบใด
ชื่นชม
ขมขื่น
หรือ เกลียดชัง ?
หากสายตาที่มอง...เป็นไปในแง่เจ็บปวด
สาเหตุเกิดจากอะไร ?
จากคนคนหนึ่งไม่รักเรา แล้วทิ้งไป
จากคนคนหนึ่งไปมีคนใหม่
ทำให้เราต้องเจ็บอยู่เพียงลำพัง
หรือเกิดจากความอ้างว้าง
ที่ไม่มีใครเดินทางผ่านเข้ามา
ไม่ว่าจะเกิดจากสาเหตุใดก็ตาม
มันสมควรแล้วหรือ ที่เราจะกล่าวโทษความรัก
หรือแสดงออกในทำนองขมขื่น หรือเกลียดชัง
จนทำให้ตัวเองต้องเจ็บปวด อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
อย่าลืมว่า...คนไม่รัก อย่างไรเขาก็ไม่รัก
เมื่อเขาถวิลหาคนอื่น
เขาย่อมพยายามที่จะไป
และสุดท้าย เขาก็ไปได้อยู่ดี
หรือที่ชีวิตไม่มีใคร
ไม่รู้ว่าจะมีใครรักเราหรือเปล่า
ไม่รู้ว่าเขาคนนั้นอยู่ที่ไหน
แต่ความไม่รู้...ไม่ใช่คำตอบสุดท้ายของชีวิต
การมองความรักด้วยสายตาที่แคบและสั้น
มองด้วยทัศนคติที่เลวร้าย
มันจะทำให้เราปิดกั้นอะไรหลายๆ อย่าง
ปิดกั้นตัวเอง...ให้ออกห่าง...จากการมองเห็นความจริง
ปิดกั้นตัวเอง...ให้ออกห่าง...จากการมองเห็นทางไป
ปิดกั้นตัวเอง...ให้ออกห่าง...จากการดูแลรักษาจิตใจ
รวมทั้งปิดกั้นตัวเอง...ให้ออกห่าง...จากความรัก
การเดินออกห่างจากสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ ด้วยทัศนคติที่แย่
มันก็เหมือนเราผลักตัวเอง
ให้ตกลงไปใน "หลุมแห่งความไม่เข้าใจ"
ซึ่งหากมันลึก กว้าง และใหญ่
ชีวิตก็มีแต่ทุกข์ และทรมาน
หากวันนี้ มีชีวิตอย่างคนที่เจ็บปวดอยู่ลึก ๆ
เราต้องนำพาตัวเอง
หลุดพ้นจากหลุมหลุมนั้น
เพราะยิ่งปล่อยให้ตัวเองไม่เข้าใจ ไม่หาทางไป
ก็ยิ่งเศร้าหมอง
ยิ่งมองความรักด้วยสายตาคับแคบ
และยิ่งซ้ำเติมตัวเองให้จมกับบาดแผลฝังลึก
ที่สร้างความหดหู่อย่างไม่มีที่สิ้นสุด
ทั้ง ๆ ที่ความรักไม่ใช่ความหดหู่
ไม่ใช่ชะตากรรมที่มืดมน
แต่คือความรู้สึกชื่นชมยินดี
ทั้งสิ่งที่ดี และสิ่งร้าย ๆ ที่ผ่านเข้ามา
แต่เราจะรู้สึกชื่นชมยินดีได้อย่างไร
หากในวันนี้ ยังไม่พยายามดึงตัวเอง
ให้ลุกขึ้นจากหลุมแห่งความไม่เข้าใจ
ไม่เข้าใจว่า...ทำไมเขาถึงต้องทิ้งเราไป
ไม่เข้าใจว่า...ทำไมเขาต้องไปมีคนใหม่
ไม่เข้าใจว่า...ทำไมเราถึงไม่มีใครมารัก มาสนใจ ฯลฯ
ซึ่งความไม่เข้าใจทั้งนั้น
อาจเกิดจากการเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง
จึงทำให้เรายึดติดกับผลกระทบที่เกิดขึ้น
แต่ถ้าลองปล่อยตัวเองให้หลุดพ้นออกมา
เราจะเห็นตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่เกิดขึ้น
ที่เขาทิ้งเราไป ส่วนหนึ่งก็มาจากเรา
ที่เขาไปมีคนใหม่ ส่วนหนึ่งก็มาจากเรา
ที่ไม่มีใครมารัก หรือยังหาใครไม่ได้
ส่วนหนึ่งก็มาจากเรา
มันคือความยุติธรรมที่เราต้องแชร์ตัวเองกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ต้องมองเห็นตัวเองด้วยสายตามที่กว้าง และไกล
มองเห็นตัวเราด้วยทัศนคติใหม่ ๆ
แล้ววันหนึ่ง สายตาแห่งความไม่เข้าใจ
ก็จะเปลี่ยนแปลงไป
ทำให้เราค่อยๆ มีคำตอบที่ชัดเจน
ทำให้เห็นความรักด้วยมุมมองใหม่ ๆ
ที่สดใสกว่าเดิม :)
หมั่นคอยดูแล และรักษาหัวใจ
"ที่เราต้องยอมรับว่าเราก็เป็นส่วนหนึ่งของความเจ็บปวดนั้น มันไม่ใช่การกล่าวโทษตัวเอง แต่เป็นการเปิดโอกาส ให้ตัวเองได้ปลดปล่อยสิ่งที่ค้างคาใจออกไป"
เรื่องราวผู้หญิง ความสวยงาม แฟชั่น ความรัก มากมาย คลิกเลย 
คลิกอ่านความคิดเห็นของเพื่อน ๆ ได้ที่นี่ค่ะขอขอบคุณข้อมูลจาก
หนังสือ : ชีวิต VERY GOOD โดย TARO
