ด้วยรักและฟันผุ

ด้วยรักและฟันผุ (อักขระ บันเทิง)

จากหนังสือ เติมความรักในช่องว่างระหว่างใจ
โดย กริน


          หากมีใครสักคนนึกสนุก อยากทดสอบเชาวน์ของเราด้วยคำถามที่ว่า“ความรักคืออะไร” คือ “แบบไหนเล่าจึงจะเรียกได้ว่ารัก”ด้วยพิษสงของคำถามที่ดูคล้ายๆ ว่าจะง่ายนักหนาในข้อนี้ อาจทำให้เราตีลังกาปวดสมอง ไปสิบแปดตลบกว่าๆ เพราะคิดไม่ออกบอกไม่ถูก ว่าจะหานิยามใดมาจำกัดชอบเขตของคำว่า “รัก” ได้อย่างเหมาะสมลงตัว จนฟังแล้วต้องเอาฝ่ามือตบโต๊ะดัง..ปัง พร้อมกับพูดออกมาดังๆ ว่า “นี่แหละใช่เลย!!!

          ความพยายามที่จะหาคำตอบในครั้งนี้ เสมือนหนึ่งเราเป็นตากล้องมือสมัครเล่น ที่มีแต่กล้องถ่ายรูปอันกระจ้อยร่อย แต่อาจหาญอยากที่จะบันทึกภาพความสวยงามของมหาสมุทรอันยิ่งใหญ่ ด้วยการกดชัตเตอร์เพียงครั้งเดียว!

          หากตอบไปว่า “รักคือการเสียสละ” น้องๆ นุ่งๆ หลายๆ ชีวิต คงบ่นกันขรม และติเพื่อหมิ่นว่ามันเชยไปหน่อยสำหรับพ.ศ.นี้

งั้นลองใหม่!!

          “รักคือความเข้าใจ” อืม…ม มันก็จริงอยู่นะ แต่ดูยังไงๆ มันก็แค่เหล้าใหม่ในขวดแตกสำหรับใครบางคนอยู่ดี เอาเป็นว่า เรามาฟังเรื่องของใครบางคน สมัยที่เขายังเป็นเด็กน้อยตัวเท่าลกแมวกันดีกว่า ใครคนนั้นมี มีชื่อว่า “ต้อม” แล้วเขาก็มีน้องชายที่แสบแบบกินกันไม่ลงชื่อ “ตั้ม”

เรื่องของเรื่องก็มีอยู่ว่า…

         ย้อนไปประมาณสิบกว่าปีที่แล้ว ในวันที่ต้อมและตั้ม สองเสือหัวแข็ง เพิ่งลืมตาขึ้นมาสร้างความปั่นป่วนให้โลกใบนี้ได้ไม่นานนัก ทุกๆ เช้าเย็น เพื่อนบ้านแถวนั้น มักจะได้ยินเสียงเจี๊ยวจ๊าวของเด็กตัวเล็กๆ สองคนอยู่เสมอ ต้อมเล่นสนุกกับน้อง ตั้มเล่นสนุกกับพี่อบางครั้งก็ทะเลาะกัน งอนกันจนแทบไม่มองหน้า แต่อีกไม่กี่ชั่วโมงต่อมา ก็วิ่งไล่จับกันเหมือนเคย

          คุณแม่ของต้อมและตั้ม หมั่นปลูกฝังความรักให้ลูกทั้งสองอยู่ตลอดเวลา“เราสองคนเป็นพี่น้องกัน ต้องรักกันให้มากๆ นะจ๊ะ” “คร๊าบ…บ” สองหนุ่มจอมป่วนรับปาก ก่อนวิ่งแจ้นออกไปเล่นไล่จับกันต่อ

          เด็กตัวน้อยๆ ทุกคนมักมีสิ่งที่ชื่นชอบเหมือนๆ กัน นั่นคือลูกกวาด ขนมหวานที่อุดมไปด้วยน้ำตาลและสีผสมอาหาร ตั้มผู้เป็นน้องชอบลูกกวาดเป็นชีวิตจิตใจ เขาติดลูกกวาดงอมแงม ราวกับติดยาเสพติด จำเป็นต้องให้กระพุ้งแก้มและลิ้นรับรสทำงามอยู่ตลอดเวลา

          คุณแม่จอมเฮี้ยบ  คอยกำชับเป็นหนักหนาว่าอย่ากินลูกกวาด

          “แม่ห้ามไม่ให้ลูกกินลูกกวาดอีกแล้วนะ ลูกกวาดพวกนี้กินบ่อยๆ ฟันก็จะผุ พอฟันผุแล้วก็ต้องไปหาหมอฟัน ไปให้หมอเขาเอาคีมใหญ่ๆ มาถอนฟันให้เจ็บๆ ลูกกลัวมั้ย ถ้ากลัวก็อย่ากิน ต้อมต้องคอยห้ามน้องอย่าให้น้องกินอีกนะลูก!” คุณแม่พร่ำบอกแทบทุกวันค่ำเช้า

แต่เด็กก็คือเด็ก!

          แม้ว่าสองหนูน้อยจะกลัวหมอฟันมากเพียงใด แต่ก็ยังกินลูกกวาดเรื่อยมา จนกระทั่งวันหนึ่ง คุณแม่จับได้ว่าสองพี่น้องเอาเงินค่าขนมไปซื้อลูกกวาดกินจนหมดเกลี้ยง

          เธอเหลืออดและเอือมระอากับพฤติกรรมของลูกชาย จึงเรียกทั้งสองเข้ามาแล้วจัดการลงโทษต้อมเพียงคนเดียว ในฐานะพี่ชาย ที่ไม่ยอมห้ามปรามน้อง ซ้ำยังร่วมกระทำผิดไปอีกคน ด้วยความที่แม่เกิดบันดาลโทสะ เธอจึงตีอย่างไม่ยั้ง ไม้เรียวอันเล็กๆ เมื่อกระทบกันขาอ่อนๆ มันช่างเจ็บเหลือใจ ต้อมร้องลั่นเพราะความเจ็บปวด โดยที่ตั้มผู้เป็นน้องยืนน้ำตาซึมอยู่ใกล้ๆ

          “อยากฟันผุนักใช่มั้ย แม่บอกกี่ครั้งกี่หนแล้วว่าอย่ากินลูกกวาดพวกนี้ เตือนเท่าไหร่ก็ไม่ฟัง ต้อม! เราเป็นพี่ทำไมไม่ห้ามน้อง กลับไปกินด้วยกันอีก ห๊า!”

ต้อมผู้เป็นพี่สะอึกสะอื้นตอบกลับมา

          “หนูไม่ชอบกินหรอก แต่ที่กินเพราะไม่อยากให้น้องไปหาหมอฟันคนเดียว” ความรักของพี่น้อง . . . อาจทำให้ฟันผุไปบ้างตามประสา …แต่มันก็คุ้มค่าเหลือเกิน

          และนี่ก็คือปูมหลังอันหวานละไมของต้อมกับตั้ม ที่เราๆ มีโอกาสได้ฟังจากคำบอกเล่าของแม่ใจดี ผู้สวมบทแม่ใจร้าย เมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้ว

 "รัก...ก็คือ...รัก"

ความรัก…ไม่มีวันเป็นอย่างอื่น
นอกจากเป็นตัวของมันเอง
แม้ไม่เคยมีใครได้ยลโฉมของความรัก
ว่าสวยหล่อขนาดไหน
แต่ก็เชื่อว่าเราทุกคนสามารถรู้สึกถึงมันได้
หากเรายังมีหัวใจ! เหลือพอ
รู้สึกในวันที่เราเจ็บแล้วมีใครบางคนนั่งอยู่ข้างๆ

แม้เขาคนนั้นไม่ได้เอ่ยปาก
แต่เราก็ “รับรู้” ได้ว่า เขา “เจ็บ” ไปพร้อมๆ กับเรา
รู้สึกในวันที่เราตื้นตัน
แล้วมีใครสักคนนั่งฉีกยิ้มอยู่ไกลๆ
แม้เขาคนนั้นไม่ได้เอ่ยปาก
แต่เรารับรู้ได้ว่าเขาสุขล้นยิ่งกว่าตัวเราเสียอีก

สำหรับใครๆ หลายๆ คน
นี่แหละคือสิ่งที่เรียกว่า . . . “ความรัก”

. . . แล้วคุณล่ะ . . .

  "ความรัก...คืออะไร  ?

"หลายคนบอกว่า…การตามหา “รักแท้”
เสมือนหนึ่งการงมเข็มในมหาสมุทร
แม้การงมเข็มในมหาสมุทรนั้นจะยากเข็นเพียงไร
ทว่าสิ่งที่ยากยิ่งกว่านั้นหลายเท่าพันทวี
ก็คือการที่คนธรรมดาคนหนึ่ง
กล้าหาญพอที่จะประกาศก้องกับตนเองว่า
“ฉันจะลองงมเข็มในมหาสมุทรดูสักครั้ง”

และเมื่อใครสักคนเชื่อมั่นเช่นนั้นจริงๆ
เชื่อเถอะว่า…ณ เลี้ยวเวลานั้นเอง

 . . . "รักแท้" .  . .

ก็คงกำลังเดินทางตามหาเขาคนนั้นเช่นกัน

เรื่องราวผู้หญิง ความสวยงาม แฟชั่น ความรัก มากมาย คลิกเลย 

 คลิกอ่านความคิดเห็นของเพื่อนๆ ได้ที่นี่ค่ะ

ขอขอบคุณข้อมูลจาก

พฤษภาคม 2551

ขอขอบคุณภาพประกอบจาก Glitter.kapook.com