ย้อนดูทรงผมโบราณของหญิงงามชาวสยาม ในอดีตเขาทำทรงอะไรกัน ?

          เรียกว่าเป็นกระแสที่กำลังมาแรงสุด ๆ สำหรับละครอิงประวัติศาสตร์เรื่อง "บุพเพสันนิวาส"  ที่ไม่เพียงแต่จะได้พาผู้ชมย้อนอดีตไปในช่วงสมัยกรุงศรีอยุธยาแล้ว เรายังได้เรียนรู้วัฒนธรรมความเป็นอยู่ของคนในสมัยก่อน ไม่ว่าจะเป็นภาษา กิริยามารยาท เสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย รวมไปถึงเรื่อง ทรงผมไทยโบราณ ที่ใครหลายคนให้ความสนใจไม่แพ้กับสีปากสวย ๆ ของแม่หญิงการะเกดเลยล่ะค่ะ  

          และถึงแม้ว่าเราอาจเคยเห็นทรงผมเหล่านี้มาจากภาพสมัยโบราณ หรือจากละครย้อนยุคกันมาบ้างแล้ว แต่เชื่อว่ายังมีอีกหลายคนที่ไม่รู้จักชื่อและลักษณะของทรงผมดังกล่าว วันนี้กระปุกดอทคอมเลยขอพาทุกคนไปทำความรู้จักกับวิวัฒนาการของทรงผม และทรงผมไทยโบราณของผู้หญิงในสมัยก่อน มาดูสิว่าทรงผมแต่ละทรงจะมีชื่อเรียกว่าอะไรบ้าง

โซงโขดง

          เป็นทรงผมที่นิยมเรื่อยมาตั้งแต่สมัยสุโขทัยมาจนถึงสมัยอยุธยา โดยผู้หญิงที่ไว้ผมยาวจะเกล้าผมเป็นมวยใหญ่อยู่กลางศีรษะ ประดับตกแต่งด้วยรัดเกล้า หรือพวงมาลัยตามโอกาสและตามฐานะ


          เป็นทรงผมที่เกิดขึ้นในสมัยอยุธยาในช่วงที่บ้านเมืองไม่ค่อยสงบเท่าไรนัก มีลักษณะเป็นทรงผมแสกกลาง แต่จะโกนรอบศีรษะหรือไถข้าง ด้วยความที่มีสงครามบ่อยครั้ง ผู้หญิงจึงต้องตัดผมสั้นเพื่อให้กลมกลืนเหมือนผู้ชายจะได้สะดวกในการปลอมตัวหลบหนี แต่ในเวลาต่อมาได้เปลี่ยนจากการไถข้างมาไว้ผมยาวให้ดูสวยงามแทน

ทรงผมปีก

          เป็นทรงผมที่มีการโกนหรือตัดสั้นรอบข้าง โดยจะไว้ผมยาวพอประมาณเฉพาะตอนบนและกลางศีรษะคล้ายผมทรงมหาดไทย แต่ใช้วิธีหวีเสยขึ้นไปด้านหลัง โบราณเรียกว่าตัดผมขูดหัว มีการกันไรผมบริเวณรอบวงหน้า และนิยมไว้ปอยผมข้างใบหูให้ยาวกว่าคาง ซึ่งการเซตผมนั้น นิยมใช้ขี้ผึ้งเพื่อทำให้ผมอยู่ทรง และล้างออกด้วยมะกรูดกับขี้เถ้า


ทรงดอกกระทุ่ม

          เป็นทรงที่ตัดผมทั้งศีรษะแล้วปล่อยให้ยาวชี้ขึ้นมาเล็กน้อยคล้ายดอกกระทุ่ม โดยจะตัดผมด้านท้ายทอยให้สั้นขึ้นและหวีเสยด้านหน้าให้ตั้งสูง จัดให้อยู่ทรงด้วยน้ำมันตานีหอม ไม่มีการทัดหรือตกแต่งทรงผมด้วยดอกไม้สด เป็นทรงผมที่เริ่มนิยมกันโดยทั่วไปในช่วงเข้าสู่สมัยรัชกาลที่ 5


ทรงผมยาวตรง

         เมื่อวัฒนธรรมจากต่างประเทศเข้ามามากขึ้น สาว ๆ จึงนิยมปล่อยผมยาวตรงตามแบบสาวฝรั่ง แต่จะมีการแต่งผมด้านบนให้พอง ๆ แล้วหวีเสยไปด้านหลัง ซึ่งถือเป็นอีกหนึ่งทรงที่สาว ๆ สมัยก่อนชอบทำกันมาก


ทรงผมโป่ง

          ในช่วงสมัยรัชกาลที่ 6 ผู้หญิงชั้นสูงนิยมไว้ผมยาวตรงแบบตะวันตก ต่อมาได้พัฒนาเป็นทรงเกล้ามวยต่ำ และตีโป่งด้านบนให้พองใหญ่ หรือใช้วิธีเสยขึ้นไปด้านหลัง อาจตกแต่งด้วยเครื่องประดับ เช่น ที่คาดผม เป็นต้น


ทรงซิงเกิล

          เป็นทรงผมที่ฮิตในช่วงสมัยรัชกาลที่ 6-7 ซึ่งเป็นช่วงที่มีนิตยสารจากต่างประเทศเข้ามา สาว ๆ จึงเริ่มเลียนแฟชั่นตามแบบฝรั่ง โดยมีลักษณะเป็นทรงผมที่ตัดสั้นประมาณติ่งหู และดัดผมให้ปลายงุ้มเข้ารอบศีรษะ ด้านบนผมจะพอง ๆ นิยมติดเครื่องประดับผม เช่น ที่คาดผม โบ หรือดอกไม้



ทรงผมคลื่น 

          ทรงผมคลื่น เป็นทรงผมที่อยู่ในช่วงสมัยรัชกาลที่ 6-7 ซึ่งเป็นช่วงที่เริ่มมีน้ำยาดัดผมเข้ามาขายในไทยแล้ว สาว ๆ จึงนิยมดัดผมให้เป็นลอนคลื่นกันมาก โดยมักจะตัดผมทรงบ๊อบสั้น และดัดลอนให้เป็นคลื่น ๆ ซึ่งถือเป็นทรงผมที่ฮิตสุด ๆ ในสมัยนั้น ใครทำทรงนี้ก็จะยิ่งดูสวยไฮโซสุด ๆ อีกด้วย




          จะเห็นได้ว่าในแต่ละยุคสมัย วิวัฒนาการของทรงผมยังคงมีการพัฒนาต่อมาเรื่อย ๆ จนถึงปัจจุบัน และยิ่งเราได้มาเห็นทรงผมโบราณในสมัยก่อนแล้ว คงต้องขอบอกว่าหญิงไทยโบราณนั้นมีความรักสวยรักงาม และมีความคิดสร้างสรรค์ไม่แพ้กับผู้หญิงในยุคปัจจุบันเลยล่ะค่ะ ^_^

ภาพจาก : เฟซบุ๊ก phahurat.com, Sahamongkolfilmint, thaitv3.com, ช่อง one, Instagram thaitv3drama, broadcastthaitv, bellacampen, ladiiprang, pin21yrs,

ข้อมูลจาก : เฟซบุ๊ก phahurat.com, human.cmu.ac.th