ตอนนั้นหนูเดินไปขึ้นแอร์พอร์ตลิงก์ มีผู้ชาย 2 คนยืนอยู่ตรงระเบียงแอร์พอร์ตลิงก์และมองหนู เราเลยรีบเก็บโทรศัพท์ โดยที่ผู้ชายคนนั้นให้เพื่อนมาเดินข้างหน้าหนู แล้วตัวเขาเดินข้างหลัง มีการมองกัน หนูเลยรู้ตัวว่าโดนตาม เลยเซลฟี่ให้เห็นหน้าคนข้างหลัง สรุปคือเขามากันเป็นกลุ่มมีผู้หญิงด้วย โดยกลุ่มคนให้ผู้หญิงมาดูว่าหนูซื้อตั๋วไปสถานีไหน ตอนนั้นหนูก็กลัวมาก พยายามคุมสติไม่ให้ร้องไห้
จากนั้นเราก็เดินไปหา รปภ. ผู้หญิง แล้วก็บอกเขาว่า พี่คะ หนูรู้สึกว่าหนูโดนตามโดยผู้ชาย 2 คน หนูรู้สึกว่าเขามากันเป็นกลุ่ม ช่วยหนูหน่อยได้ไหม ช่วยยืนเป็นเพื่อนหนูหน่อยจนกว่าขบวนรถไฟจะมาได้ไหม เขาก็ตอบกลับว่า ไม่ได้ค่ะ เพราะว่าพี่หมดกะแล้ว หนูก็แบบช็อกเลย หนูก็บอก งั้นพี่ช่วยบอก รปภ. ที่จะมาเปลี่ยนกะใหม่ให้มาช่วยยืนเป็นเพื่อนหนูหน่อยได้ไหมคะ หนูรู้สึกกำลังโดนตามอยู่ หนูรู้สึกไม่ปลอดภัยค่ะ เขาก็บอกว่า ถ้าจะบอกคนข้างล่างหนูก็ต้องเดินไปบอกคนข้างล่างเอง หนูก็ช็อกมาก นี่คือรักษาความปลอดภัยจริง ๆ ใช่ไหม
ตอนนั้นหนูผิดหวังมากแล้วก็เสียใจมาก แล้วหนูก็กลัวมาก ไม่มีใครช่วยหนูได้เลย หนูโชคดีที่ระหว่างนั้นมีน้องคนหนึ่งได้ยินหนูคุยกับ รปภ. เลยเข้ามาบอกว่า พี่ไม่เป็นไรนะคะ พี่ใจเย็น ๆ เดี๋ยวหนูจะอยู่เป็นเพื่อนพี่เอง พี่จะไปลงสถานีไหนเดี๋ยวหนูจะไปนั่งลงเป็นเพื่อน คนที่ตามมามีลักษณะแบบไหน หนูจะช่วยดูให้ หนูก็ขอบคุณน้องเขามาก ๆ ขอบคุณที่ใส่ใจ
ตอนแรกเรารอว่าจะขึ้นขบวนถัดไป แต่ว่าผู้ชาย 2 คนนั้นก็คือรอขึ้นพร้อมเราเหมือนกัน แล้วตอนแรกอยู่โบกี้เดียวกัน น้องก็บอกว่า พี่จะย้ายไปนั่งโบกี้ข้าง ๆ ไหม ถ้าพี่ไม่อยากให้เขาเห็นพี่ ด้วยความที่สถานีแอร์พอร์ตลิงก์มันมีน้อยแค่ 45 สถานี แล้วทางที่เราไปมันเหลืออีกแค่ 3 สถานีแล้ว ก็เลยบอกน้องว่า เขามากัน 3 คน พี่ก็กลัวว่าถ้าเกิดเขาไปรอทุกสถานีพี่จะทำยังไง น้องก็เลยบอกว่า พี่ไปลงสถานีไหนหนูไปลงด้วย นี่ก็เลยบอกไปว่า พี่กลัวมาก พี่ไม่อยากลงสถานีที่ไปเพราะว่ามีพี่ผู้หญิงแก๊งเขาที่มาดูว่าเราลงสถานีไหน น้องก็เลยบอกว่า งั้นเอางี้ไหม พี่ไปลงสถานีเดียวกับหนู พี่ค่อยเรียกแกร็บแท็กซี่กลับเลยดีกว่า มันปลอดภัยกว่าที่จะไปเสี่ยงในสถานีถัด ๆ ไป
สุดท้ายเลยตัดสินใจลงสถานีมักกะสัน แล้วก็แจ้ง รปภ. สถานีมักกะสัน ว่าโดนคนที่แต่งตัวแบบนี้นะ ตามมาตั้งแต่สถานีพญาไท รปภ. ที่สถานีมักกะสัน ก็บอกจะคอยดูสถานการณ์ให้ เราลงมาข้างล่างก่อนแล้วน้องผู้หญิงเขาบอกว่า พี่ลงไปก่อนเลย แล้วพี่ไปยืนกับ รปภ. แล้วเดี๋ยวหนูขึ้นไปดูให้ว่าเขาลงสถานีนี้ตามเราหรือเปล่า คือเราขอบคุณน้องคนนั้นมาก ๆ ขอบคุณจริง ๆ มันทำให้เราเห็นน้ำใจของคน น้องผู้หญิงเขาก็ขึ้นไปดูให้แล้วก็ลงมาบอกว่าเขาไม่ได้ตามมาแล้ว พี่สบายใจได้ แต่ถ้าพี่ไม่สบายใจเดี๋ยวหนูไปรอเป็นเพื่อน
เราก็เดินจากแอร์พอร์ตลิงก์ มักกะสัน ลงมาที่ MRT เพื่อเรียกแกร็บ แล้วแกร็บยังไม่มา น้องบอกว่าไงรู้ปะ ไม่เป็นไรพี่ เดี๋ยวหนูยืนรอเป็นเพื่อน จนกว่ารถพี่จะมา จะเอาให้พี่สบายใจที่สุด พี่ไม่ต้องห่วงหนู เพราะเดี๋ยวหนูนั่งรถตู้ไปลงที่จะไปเอง ตอนนั้นเรารู้สึกอิ่มใจและอุ่นใจมากที่คนช่วยเรา ถ้าไม่มีน้องคนนั้นเราก็คงจะไปบอกคนในโบกี้ให้ช่วยอยู่เป็นเพื่อนเราหน่อยได้ไหม เมื่อขึ้นแท็กซี่ก็โทร. บอกแม่และเล่าให้แม่ฟัง พี่แท็กซี่ก็ได้ยินและเล่าว่าลูกเขาก็โดนตามเหมือนกัน แต่ดีที่เรามีสติ"
