คุณมีความเชื่อมากแค่ไหนเกี่ยวกับเรื่องอาถรรพ์เลข 7 หรือทฤษฎี Seven Year Itch ? คุณคิดว่าเลข "7" มีส่วนกำหนดความสัมพันธ์ของคู่รักได้ขนาดนั้นเชียวหรือ ? และทำไมคู่รักหลายต่อหลายคู่ถึงกลัวอาถรรพ์เลข 7 ? และเราจะมีวิธีอะไรที่จะประคับประคองความรักให้ตลอดรอดฝั่ง เพราะเราเองก็คงเห็นตัวอย่างจากคู่รักจำนวนไม่น้อยที่ต้องจบความสัมพันธ์ลงในปีที่ 7
แน่นอนว่าเมื่อความรักเดินทางผ่านวันและเวลาเข้าล่วงเป็นปี
ปีที่ 1...มองอะไรก็เป็นสีชมพู ทุกอย่างดูหวานและสดใสไปเสียหมด (ช่วงโปรโมชั่น)
ปีที่ 2…เป็นปีแห่งการเรียนรู้ ได้รู้จักตัวตนของอีกฝ่ายหนึ่งเพิ่มมากขึ้น รู้ว่าข้อดีและข้อเสียของอีกฝ่ายคืออะไร และพร้อมที่จะเปลี่ยนฉันเปลี่ยนเธอมากน้อยแค่ไหน
ปีที่ 3…ดูเหมือนว่าความรักเริ่มเข้าร่องเข้ารอย และปล่อยให้ความสัมพันธ์ดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ
ระหว่างทางความรักในช่วงเวลานี้อาจมีระหองระแหงบ้างตามประสา ทุกข์บ้าง สุขบ้างปนกันไป หากแต่ต้องอยู่บนพื้นฐานของการให้อภัยเป็นสำคัญ เพราะไม่อย่างนั้นความรักของคุณต้องจบลงตั้งแต่ปีแรก ๆ ที่คบกันแน่นอน
และเมื่อความสัมพันธ์ล่วงเขาสู่ปีที่ 5 ขึ้นไปจนถึงปีที่ 7 ว่ากันว่าช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาจุดพีคที่สุดของการเป็นแฟน และยิ่งถ้าผู้หญิงอยู่ในวัยสามสิบด้วยแล้ว เธอยิ่งต้องการความมั่นคงในชีวิตและไม่อยากที่จะคบไปวัน ๆ บวกกับระยะเวลาที่คบนานแบบนี้ เป็นใครก็ต้องเสียดายเวลา และไม่อยากไปเริ่มต้นความสัมพันธ์กับคนใหม่ หลายคนที่คิดแบบนี้จึงต้องฝืนประคองความสัมพันธ์ ถ้ามันเวิร์กก็ดีไป แต่ถ้าไม่เนี่ยสิ มีอันต้องแยกย้ายทางใครทางมันเอาได้ง่าย ๆ
เอาจริง ๆ แล้วอาถรรพ์เลข 7 ยังคงเป็นความเชื่อที่ไม่ได้รับการพิสูจน์ แต่ว่ากันว่าเวลา 7 ปี เป็นค่าเฉลี่ยของความสั่นคลอนในความรักจริง ๆ แต่สิ่งที่จริงแท้แน่นอนเลยคือไม่มีความรักคู่ไหนสมบูรณ์แบบหมดทุกอย่าง สิ่งที่เราทำได้คือหมั่นคอยถามไถ่ความรักที่มีให้กัน เคารพและให้เกียรติกัน รับฟังความคิดเห็นของอีกฝ่ายให้มากขึ้น พูดง่าย ๆ คือให้ทั้งคุณและเขาร่วมกันออกแบบความรักไปด้วยกัน อย่างที่เขาบอกกันแหละว่าการเริ่มต้นคบกันอาจไม่ยาก แต่สิ่งที่ยากกว่าคือการรักษาความรักนั้นให้คงอยู่ไปนาน ๆ และถ้าคุณสองคนผ่านมันไปได้ เมื่อถึงเวลานั้นจริง ๆ อาถรรพ์เลข 7 อาจไม่มีบทบาทและอิทธิพลอะไรต่อความสัมพันธ์ของคุณอีกต่อไป
แน่นอนว่าเมื่อความรักเดินทางผ่านวันและเวลาเข้าล่วงเป็นปี
ปีที่ 1...มองอะไรก็เป็นสีชมพู ทุกอย่างดูหวานและสดใสไปเสียหมด (ช่วงโปรโมชั่น)
ปีที่ 2…เป็นปีแห่งการเรียนรู้ ได้รู้จักตัวตนของอีกฝ่ายหนึ่งเพิ่มมากขึ้น รู้ว่าข้อดีและข้อเสียของอีกฝ่ายคืออะไร และพร้อมที่จะเปลี่ยนฉันเปลี่ยนเธอมากน้อยแค่ไหน
ปีที่ 3…ดูเหมือนว่าความรักเริ่มเข้าร่องเข้ารอย และปล่อยให้ความสัมพันธ์ดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ
ระหว่างทางความรักในช่วงเวลานี้อาจมีระหองระแหงบ้างตามประสา ทุกข์บ้าง สุขบ้างปนกันไป หากแต่ต้องอยู่บนพื้นฐานของการให้อภัยเป็นสำคัญ เพราะไม่อย่างนั้นความรักของคุณต้องจบลงตั้งแต่ปีแรก ๆ ที่คบกันแน่นอน
และเมื่อความสัมพันธ์ล่วงเขาสู่ปีที่ 5 ขึ้นไปจนถึงปีที่ 7 ว่ากันว่าช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาจุดพีคที่สุดของการเป็นแฟน และยิ่งถ้าผู้หญิงอยู่ในวัยสามสิบด้วยแล้ว เธอยิ่งต้องการความมั่นคงในชีวิตและไม่อยากที่จะคบไปวัน ๆ บวกกับระยะเวลาที่คบนานแบบนี้ เป็นใครก็ต้องเสียดายเวลา และไม่อยากไปเริ่มต้นความสัมพันธ์กับคนใหม่ หลายคนที่คิดแบบนี้จึงต้องฝืนประคองความสัมพันธ์ ถ้ามันเวิร์กก็ดีไป แต่ถ้าไม่เนี่ยสิ มีอันต้องแยกย้ายทางใครทางมันเอาได้ง่าย ๆ
เอาจริง ๆ แล้วอาถรรพ์เลข 7 ยังคงเป็นความเชื่อที่ไม่ได้รับการพิสูจน์ แต่ว่ากันว่าเวลา 7 ปี เป็นค่าเฉลี่ยของความสั่นคลอนในความรักจริง ๆ แต่สิ่งที่จริงแท้แน่นอนเลยคือไม่มีความรักคู่ไหนสมบูรณ์แบบหมดทุกอย่าง สิ่งที่เราทำได้คือหมั่นคอยถามไถ่ความรักที่มีให้กัน เคารพและให้เกียรติกัน รับฟังความคิดเห็นของอีกฝ่ายให้มากขึ้น พูดง่าย ๆ คือให้ทั้งคุณและเขาร่วมกันออกแบบความรักไปด้วยกัน อย่างที่เขาบอกกันแหละว่าการเริ่มต้นคบกันอาจไม่ยาก แต่สิ่งที่ยากกว่าคือการรักษาความรักนั้นให้คงอยู่ไปนาน ๆ และถ้าคุณสองคนผ่านมันไปได้ เมื่อถึงเวลานั้นจริง ๆ อาถรรพ์เลข 7 อาจไม่มีบทบาทและอิทธิพลอะไรต่อความสัมพันธ์ของคุณอีกต่อไป
