อยู่ในวงการบันเทิงมากี่ปีแล้ว ?
ทนงศักดิ์ : เกือบ 40 ปีแล้ว
ตอนแรกที่เข้าวงการไม่ได้เป็นพระเอก ไม่ได้เป็นผู้ร้าย แต่เป็นตากล้อง ?
ทนงศักดิ์ : ใช่ ๆ เริ่มทำงานตอนแรกเป็นช่างภาพก่อน เป็นช่างภาพถ่ายโฆษณา แล้วอยู่ ๆ ไปเจอผู้กำกับ เขาก็ชวนมาเล่นเป็นพระเอกหนัง
ทำไมตอนนั้นมีชื่อเสียงแล้วรับละครปีละเรื่อง ?
ทนงศักดิ์ : ช่วงนั้นคิดว่าอยากให้มันมีคุณภาพ แล้วเราก็ยังรักเรื่องการถ่ายรูปอยู่ ก็เลยรับน้อย
ช่วงไหนที่หายจากวงการไป 4-5 ปี ?
ทนงศักดิ์ : ปี 2529 คือเล่นตั้งแต่ปี 2525 จนถึงปี 2529 ก็หยุดไป ตอนนั้นรู้สึกว่าอกหักจากวงการ เราค่อนข้างซีเรียสกับการใช้ชีวิต มันมีอะไรบางอย่างที่ไม่เป็นเหมือนที่เราคิด เราก็กลับไปถ่ายรูปเหมือนเดิม แต่บังเอิญไปเจอเพื่อนที่กำลังเปิดบริษัทโฆษณา เขาก็มาชวนว่ามาทำบริษัทกันไหม ก็เลยได้กลับไปทำงานถ่ายรูปอีกครั้ง หายไปประมาณสัก 3-4 ปี แล้วก็ได้กลับมาถ่ายแฟชั่น เป็นนายแบบลงหนังสือนิตยสาร ดิฉัน มันก็เลยเป็นช่วงที่ทางช่อง 7 เขาเห็นแล้วเรียกกลับมาอีกครั้ง
ในช่วงนั้นมีภรรยาและลูก 2 คน มีผลกระทบอะไรไหม ?
ทนงศักดิ์ : ก็มีผลกระทบอยู่บ้าง แต่เราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรนะ จนกระทั่งแต่งงาน แล้วมีลูกตอนที่กลับมาเล่นละครแล้ว
ผ่านวิกฤตในการเปลี่ยนชีวิตถึง 2 ครั้ง ครั้งแรกโดนไฟฟ้าแรงสูงช็อตที่ไหน ?
ทนงศักดิ์ : ที่สาทร เราขึ้นไปถ่ายรูป ก็เป็นวินาทีความเป็นความตาย มนุษย์ทุกคนรู้อยู่แล้วที่เราต้องตาย เพราะเราเกิด เราไม่เคยคิดว่าเราจะตายเมื่อไร ณ วินาทีนั้น ทำให้รู้เลยว่า ความเป็นความตายมันอยู่ใกล้กัน
ตอนนั้นรู้สึกตัวไหม ?
ทนงศักดิ์ : รู้สึกตัว จนกระทั่งไปโรงพยาบาลก็ยังรู้สึกตัวตลอด จำทุกโมเมนต์ตอนนั้นได้ตลอด ตอนนั้นมันชาไปทั้งตัว จริง ๆ ไฟฟ้าแรงสูงไม่ได้ทำให้ตายไม่เหมือนไฟฟ้าแรงต่ำ ไฟฟ้าที่บ้านเนี่ย หัวใจหยุดเต้นได้ แต่ไฟฟ้าแรงสูงเนี่ย ที่มันตายเพราะมันคาเสา ส่วนใหญ่คือโดนตัดอวัยวะ คือแขน-ขาขาด ต้องโดนตัด
เห็นว่าคำวินิฉัยแรกคือจะตัดแขน ?
ทนงศักดิ์ : ใช่ แต่เขาไม่ได้บอกเรา คือมันขยับไม่ได้ มันห้อย เหมือนถือต้นไม้ไปโรงพยาบาล แล้วมันก็บวมเป่ง แล้วเราก็มั่นใจว่ามันจะไม่อยู่กับเราแล้ว แต่มันก็ยังอยู่ ถามว่ากลัวไหม กลัว แต่ใช้เวลาไม่กี่นาทียอมรับกับมัน มันไม่อยู่แล้วจะดิ้นรนไปเพื่ออะไร
มีครั้งที่สองเกิดขึ้นกับอีก ?
ทนงศักดิ์ : ก็ภรรยามาป่วยเป็นมะเร็ง ปี 2545 มันต้องใช้เวลาที่จะเยียวยาจิตใจ ที่ป่วยก็หนักแล้ว หมอบอกว่า 6 เดือน ปีหนึ่งไม่เกิน แต่ก็อยู่จนถึง 3 ปี ระหว่าง 3 ปี ก็ต้องเข้า-ออก โรงพยาบาล จนสุดท้ายไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ แล้วก็เสีย
ตอนนั้น คุณพ่อ คุณแม่ คุณลูก ใครเครียดกว่ากัน ?
ทนงศักดิ์ : เราเองค่อนข้างจะเครียดอยู่เหมือนกัน เพราะว่าช่วงที่ภรรยาป่วย เราต้องมารับภาระดูแลลูกคนเดียว เพราะเรารู้ว่าสิ่งที่เขาสนใจมากที่สุดคือลูก ภรรยาป่วยแล้วเครียดเรื่องลูกด้วย งั้นเราก็มาดูแลลูก แล้วเราต้องมานั่งทำงาน เรื่องเวลาก็สำคัญ แล้วเด็กมันไม่เป๊ะ มันก็วุ่นวายไปหมด
เจอกับแฟนปัจจุบันที่งานวิ่ง ?
ทนงศักดิ์ : ไปออกกำลังกาย ไปต่อยมวย แล้วก็บังเอิญเจอกัน ผู้หญิงคนนี้น่ารักดี
อายุห่างกันถึง 20 ปี ?
ทนงศักดิ์ : อันนั้นไม่ได้เลือก บังเอิญมันคลิกกันมากกว่า และบังเอิญเขาก็ผ่านชีวิตมาช่วงหนึ่งแล้ว
ทำไมต้องขอแต่งงานในงานวิ่ง ?
ทนงศักดิ์ : ก็เราคิดว่าสนามวิ่งเรามีเพื่อนเยอะ แล้วก็มันเป็นการใช้สนามวิ่งในการสื่อสารเรื่องที่อยากจะบอกผู้คน
สินสอดเก๋มาก เพราะเป็นเรื่องเกี่ยวกับการวิ่งอีก ?
ทนงศักดิ์ : ก็ให้เป็นรองเท้าวิ่ง เป็นนาฬิกา เป็นเสื้อวิ่ง ให้เป็นอุปกรณ์การวิ่ง มันคือสมบัติที่คุณควรจะเก็บรักษาไว้ เพราะสุขภาพ เงินทองหาที่ไหนก็ได้
