แม่ แนท อนิพรณ์ วอนเจ้าหนี้ให้เกียรติกันบ้าง อย่าระรานลูก จะใช้หนี้ทั้งหมดเอง

          แม่ต่าย : 49 ค่ะ มีลูก 2 คนค่ะ น้องแนท กับน้องนิต้าค่ะ

          แม่ต่าย : แม่ก็รับงานกับลูกก่อนทำโมเดลลิ่ง รับงานพวกถ่ายงานถ่ายอะไร รีวิวสินค้า อีเวนต์ รับมานานมากแล้วค่ะ ทำโมเดลลิ่งของตัวเอง ไม่มีหุ้นส่วน ถ้าลูกค้าจะติดต่อก็ติดต่อผ่านเราได้

          แม่ต่าย : ช่วงแรก ๆ โอเคค่ะ แต่มีปัญหาช่วงโควิด 19 แม่อยากได้เงินเพิ่มมากขึ้นก็เลยไปลงทำธุรกิจอย่างหนึ่ง ก็ลงเยอะหลายล้านค่ะ

          แม่ต่าย : ก็ทำธุรกิจด้วยกัน เป็นหนี้เขาจริง ๆ แต่ไม่ได้จำนวนเยอะเว่อร์ขนาดนั้น เขาบวกสูง อย่างต้นทุน 5 หมื่น กำไร 5 หมื่น เขาก็บวกไปเลย 1 แสนบาท ไม่ได้บอกราคาต้นทุนที่ออกข่าวมา ที่ออกมาพูดอยากบอกความจริงให้ฟัง ไม่ใช่ 3-4 ล้าน แต่แม่ไม่มีเงินในแบงก์สักอย่าง ยกตัวอย่างค่ะ แล้วแนทเพิ่งรู้ว่าแม่เอารถไปขาย เพชรที่แนทซื้อให้แม่ สมบัติที่แนทให้แม่ ตอนที่เขาเขียนจดหมายมา

          แม่ต่าย : แม่ยอมรับผิดนิดหนึ่งว่ากรณีคุณทิพย์ เราไม่ได้ชวนค่ะ ตอนนั้นเราทำกับพี่คนหนึ่งที่อุบลฯ เขาก็ช่วยเหลือเรามาตลอด ตอนนี้พี่จา ก็ยังช่วยเราอยู่ เขาทำกับเรามาจนถึงปัจจุบันนี้ ก็ลงเงินเป็นจ๊อบเหมือนกัน พี่จาทำกับเรามานานมากก่อนคุณทิพย์ พอดีเจอโควิด-19 เขาก็ถามเราขึ้นมา เราบอกเขาว่าเราทำแบบนี้ ๆ เราจ่ายให้ดารานักแสดงทุกท่านนะคะ ที่เคยทำมา อย่างพี่ลูกเกด เมทินี, แจ๊บ เพ็ญเพ็ชร, วิลลี่ แมคอินทอช ก็จ่ายเงินสด มีอีกหลายคน ส่วนมากไม่มีปัญหาเพราะเราจ่ายเงินสดอยู่แล้ว เก็บเงินทีหลัง เราก็ซัพพอร์ตจ่ายไปก่อนอยู่แล้ว

          แม่ต่าย : ใช่ค่ะ แต่ส่วนมากแม่ไม่ได้แบ่ง แม่ยกกำไรให้เขาไปเลย เพราะส่วนมากแม่เอาเงินมาหมุน ได้มาเราก็เอาเงินให้เขาไปเลย คนชื่อป่านเพิ่งทำด้วยกันแค่ 2 อัน เรื่องเงินเขามาฝากเรากู้และเขาจะเอาต้นคืน แม่ก็รับช่วงต่อ เพราะคนที่ยืมเงินยังไม่จ่ายต้นคืน จ่ายแต่ดอก คุณป่านเขาต้องการเอาเงินต้นคืนแล้ว ก็เป็นอย่างนี้

          แม่ต่าย : ไม่รู้ค่ะ แนทอยู่แบบพอเพียง เขาไม่อยากให้เราดิ้นรนมากมาย แต่เราเป็นคนชอบแสวงหาเอง เราไม่ชอบอยู่กับที่ ลูกสาวบอกว่าชอบไปสร้างเรื่อง น้องแนทไม่คุยกับแม่เป็นปีแล้ว มีครั้งหนึ่งเขาเขียนจดหมายเพราะเขาโกรธเรา ครั้งสุดท้ายนี่แหละ เขาบอกว่าแม่รู้ไหมคนอื่นคิดว่าแม่ติดการพนัน เขารู้ไปทั่วแล้ว หนูเพิ่งรู้ว่าแม่ขายทั้งรถ ทั้งเพชร ไม่มีอะไรเหลือเลย เขาเขียนจดหมายให้เราครั้งล่าสุดประมาณวันที่ 20 กว่านี้เอง

          ป่าน : เริ่มต้นแม่เขาถามเราว่าทำงานอะไร เขามีงานหนึ่งอยากชวนมาทำ เราโอเคไหม งานนี้ประมาณแสนนึง หักกำไรส่วนแบ่งไปแล้วก็คนละครึ่งไปเลย ป่านก็โอนให้แม่ตามยอดที่แม่แจ้ง แล้วแม่ก็บอกว่าระยะเวลาอยู่ที่ 15-30 วัน ได้รับเช็คแล้วโอนเงินเข้าบัญชี

          ป่าน : จ่ายให้ทางน้องน้ำตาลค่ะ รอบแรกโอน 3.6 หมื่นค่ะ ป่านหุ้นกับอีกคน

          ป่าน : ใช่ค่ะ พอได้รับเรียบร้อยแล้วจะจ่ายให้ป่านเลย

          ป่าน : ถ้าตามยอดที่คุยกัน อยู่ที่ประมาณ 7 หมื่นกว่า ๆ อันนี้ไม่ได้รวมกำไร เป็นต้นเฉย ๆ เลยค่ะ

          แม่ต่าย : กับป่านคุยกันหลังสุด แม่ทานยาและน็อกไป 2-3 วัน เขาติดต่อไม่ได้ก็ติดต่อนิต้า นิต้ามาปลุก แม่นอนทานยาไป 4 เม็ด แล้วนอนยาว ก็คุยกับป่านคนสุดท้ายถ้าจำไม่ผิด

          ป่าน : คุยกันวันที่ 4 ค่ะ แล้วไม่สามารถติดต่อได้เลย

          แม่ต่าย : แน่นอน แม่ไม่คิดจะหนีอยู่แล้ว ส่วนผิดก็ต้องยอมรับ ก็ขอโทษป่านด้วยที่เขาติดต่อไม่ได้ ปกติแม่คุยกับป่านตลอด มีช่วงหนึ่งที่หายไป 1-2 วันที่ทานยา คือตื่นมาก็เห็นไลน์ เบอร์โทร. เต็มไปหมด ตอนที่ลูกตามหา นิต้าตามหาแม่ เพราะมีคนติดต่อเขาหลายคน เขาก็กลัวแม่เครียดฆ่าตัวตาย เขาก็ไล่ตามหาแม่

          แม่ต่าย : เดี๋ยวก็คุยกับป่านค่ะ ก็ต้องผ่อนชำระ เงินป่านจำนวนไม่เยอะมาก ต้องดูก่อน เรื่องงาน ไม่อยากรับปากแล้วทำไม่ได้

          ป่าน : ระยะเวลากี่เดือนล่ะคะ

          แม่ต่าย : ตอนนี้ต้องเริ่มจากศูนย์ใหม่หมดแล้ว เพราะเป็นข่าวแล้ว

          ป่าน : แล้วหนูจะได้ไหมล่ะคะ

          แม่ต่าย : ก็ต้องเริ่มต้นใหม่ ทุกคนทำให้เป็นแบบนี้ไปแล้ว หน้าที่การงาน ก็ไม่รู้เป็นยังไง ยังมีบางคนเชื่อศรัทธาเรา ก็ยังมีอยู่ แต่ไม่รู้จะเป็นยังไง เราจะมารับปากมั่ว ๆ แล้วทำไม่ได้ก็มีข่าวไม่จบ คนเราต้องมีการเริ่มต้นใหม่ ตอนนี้ก็ต้องเริ่มจากศูนย์ อย่างต่ำก็ 3 เดือนขึ้นไป

          ป่าน : แม่จะผ่อนเริ่มเดือนนี้เท่าไหร่ ทำเอกสารได้ไหม

          แม่ต่าย : มันทำได้อยู่แล้ว เราไม่คิดจะโกงอยู่แล้วเงินเท่านี้ เราไม่ได้ดูถูกเงินนะ เพราะเราเคยหาเงินได้ แต่ ณ เวลานี้ไม่รู้จะเป็นยังไง ลูกค้ายังศรัทธาเราอยู่ไหม ก็ขอเวลา 3 เดือนค่ะ แม่ลำบากแน่นอน

          ป่าน : ยังไม่แจ้งความค่ะ ป่านพยายามทำทุกอย่าง ส่งไลน์ เขาไม่รับสาย  แม่ไม่ติดต่อเลย จนวันนี้ทุกคนรวมตัวแจ้งความเพื่อเอาเงินเราคืนแค่นั้นเองแม่ ป่านยังไม่ได้แจ้ง แต่มีบางคนเขาไปแจ้งความแล้ว

          ป่าน : รอ 3 เดือน แต่ต้องมีระยะเวลา เพราะหนูก็ลำบาก อย่างที่แม่รู้ทุกอย่าง

          แม่ต่าย : รู้จักกันดี คิดว่าเขาคงไม่คิดทำร้ายแม่ ไม่งั้นคงไม่รอ เรารู้จักเพราะซื้อบ้านจากเขา

          ป่าน : ป่านทำสินเชื่อให้ค่ะ แล้วมองตลอดว่าครอบครัวนี้น่ารัก และไม่คิดว่าแม่จะเป็นแบบนี้

          แม่ต่าย : ค่ะ

          แม่ต่าย : ก็หลายคนอยู่ เพราะเอาเงินมาทบ บางคนช่วยเราจริง มีคุณกุ้งทำงานแบงก์เขาก็ช่วยเหลือเรา แต่ดอกเบี้ยก็รายชั่วโมง เพื่อเอามาปิดคนนี้

          แม่ต่าย : ไม่เคย แนทเคยบอกแล้วว่าให้แม่มีชีวิตอยู่เฉย ๆ ไม่ต้องทำงานอะไรอยู่แล้ว ปกติเราทำงานดูแลเขา เขาก็ให้ 30 เปอร์เซ็นต์จากค่าตัว ถ้าเราหางานได้ เหมือนแนทเป็นนางแบบของแม่ เราตกลงกันว่าน้องแนทดูแลตายาย

          แม่ต่าย : ไม่ได้หนี คุณหนุ่มโทร. หาแม่ติดไหมล่ะคะ ไม่เคยไม่รับโทรศัพท์นะคะ แต่ 3 วันนั้นที่หายไปคือไปเช็กที่บริษัทได้เลยค่ะ โทรศัพท์โดนตัด เพิ่งไปจ่ายมา 3,300 บาท

          แม่ต่าย : ก็เอาเงินจากคนนี้มาจ่ายคนนี้ แล้วก็เอาเงินไปลงทุนทำธุรกิจ แต่บอกไม่ได้ โดนไปหลายล้าน เราเสียทั้งรถ เสียทุกอย่าง สมบัติไม่เหลือเลย ทำธุรกิจเพื่อให้เงินงอก แต่กลับเอาเงินทุกคนไปจมหมดเลย

          แม่ต่าย : ไม่ค่ะ เพราะแนทไม่ทราบเหมือนกัน เพิ่งทราบตอนมีคนไลน์หรืออินบ็อกซ์ไปหาเขาค่ะ

          แม่ต่าย : ไม่ได้เจอเลยค่ะ คือหลบกันค่ะ เหมือนเล่นซ่อนหา เขาไปแม่ก็หลบ ไม่รู้จะมองหน้าลูกยังไง

          แม่ต่าย : ไม่เคยค่ะ แม่คิดว่าตัวเองเก่งไม่ต้องอาศัยลูก เป็นคนนิสัยคิดว่าตัวเองเก่ง ไม่ต้องพึ่งพาลูก เลยมาเป็นแบบนี้

          แม่ต่าย : เราถามนิต้าว่าทำไมแนทพูดอย่างนั้น นิต้าบอกว่าไม่ใช่แบบนั้น น้องเขาปกป้องหนู วันนั้นพี่ป่านโทร. หา และเอาคำพูดแค่นี้ไปลง จริง ๆ น้องพูดมากกว่านั้น เราก็ถามลูกทำไมไปพูด ลูกเราไม่ใช่มาพูดจาแบบนี้ พูดประโยคสั้น ๆ ไม่ใช่นิสัยแนท ไม่ได้แก้ตัวให้แนทนะคะ ด้วยความที่น้องเขาเป็นคนสุภาพ มีน้องดาราคนหนึ่งแคปมาให้เราอ่าน เราก็เลยคาใจ เป็นคำพูดที่ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ ก็โทร. ไปถามนิต้า นิต้าบอกว่ามีเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ ที่ไปเดินแบบกับน้องสาว เขาโทร. เยอะมาก แนทเขาเก่งเรื่องเดินแบบ แต่นิต้าไม่ได้เก่ง เขาเลยให้น้องรับแทน แล้วแนทก็เขียนไปหลายอย่าง แต่เขาแคปมาแค่นี้

          แม่ต่าย : มีพี่ทิพย์คนเดียวค่ะ เขาเคยออกเงินกู้ให้แม่ตอนอยู่เชียงใหม่

          แม่ต่าย : เฉพาะต้นทุนก็ล้านกว่าบาท ถ้ารวมก่อน ๆ ที่แม่ทำบัญชีไว้ประมาณ 3 ล้านบาท ต่อสายหาพี่ทิพย์ได้เลย

          แม่ต่าย : ก็คุยกับเขาตลอด แต่อารมณ์คน บางครั้งเขาก็โมโหใส่เรา เราก็โมโหใส่เขา แต่ส่วนมากเราก็เด็ก เขาก็คงรักเรา ก็คงโกรธบ้างอะไรบ้าง

          ทิพย์ : ไม่จริงค่ะ อันใหม่อยู่ที่ 2.3 ล้านกว่า อันเก่า 1.7 ล้าน 2.2 ล้านกว่าเขาชำระไปบางส่วน แล้วเหลืออีก 1.7 ล้าน รวมทั้งหมด 4 ล้านค่ะ มีเอกสารหมด มีใบโอนเงิน อีก 8 งานที่เหลือทิพย์ไม่ได้เงินคืนสักบาทเลยนะคะ

          ทิพย์ : เขายืมเงินไปลงทุนธุรกิจเขา อย่างร้านทำผม ร้านนวด ร้านขายเสื้อผ้าของเขาที่ถนนนิมมานเหมินท์ แล้วตีเช็คมาชำระให้เรา แต่ถึงเวลาเช็คเด้ง แล้วไม่ใช่เราเจ้าเดียว มีเจ้าอื่นด้วยที่มีเรื่องกัน คนทำงานแบงก์ 6 แสนกว่า ตอนนี้เราให้ทนายทำเรื่องคดีความกันอยู่ 2 คนที่อันเก่าค่ะ แต่อันใหม่ที่โดนไป 2.3 ล้านกว่าค่ะ

          ทิพย์ : ลงทุนงานโฆษณานี่แหละค่ะ เป็นโมเดลลิ่ง เขาส่งใบหนังสือจดทะเบียนบริษัทมาให้ดูว่าเป็นเฉลิมบูรณะวงศ์ เราทวงถามเงินอันเก่าจะจ่ายเมื่อไหร่ ธุรกิจพี่ก็ไม่ดีนะคะ เพราะธุรกิจพี่เป็นเกี่ยวกับท่องเที่ยว เขาบอกถ้าสนใจมาลงทุนกับเขาไหม เพราะเงินเขาชัวร์ มาลงสัก 2-3 งานก่อนก็ได้ แล้วเขาก็มีใบงานมาว่ายอดเงินเท่านี้ให้เราโอนไป ใหม่ ๆ ก็โอนมาตรง แต่หลัง ๆ ไม่ได้สักบาทเลยค่ะ

          ทิพย์ : ถูกต้องค่ะ เขารู้ตลอดว่าไม่มีเงิน จะเอารถเบนซ์ไปรีไฟแนนซ์ได้มา 1.5 ล้าน พี่ก็บอกเขาว่าถ้ามีความตั้งใจจริงก็มาช่วยกันตรงนี้ เขาบอกจะไม่โกง เขาจะไม่ทำให้พี่เสียใจ เขาเป็นคนพูดเอง พี่ร้องไห้ทุกวัน เขารู้ พี่นอนไม่หลับ

          แม่ต่าย : จริง ๆ แล้วคนที่ทำงานร่วมกัน พูดตรง ๆ ว่าร่วมผลประโยชน์เท่านั้น อันนี้ต้องยอมรับความจริง ส่วนที่เขาได้รับเงินไป งั้นเอางี้สิคะ ถ้าเขาอยากได้เงินคืน กำไรที่เขาได้ไปหรือที่ลูกค้าไม่ได้จ่าย แม่ต้องรับซัพพอร์ต เขาก็หักเราเป็นหนี้ก็ได้นี่คะถ้าอยากได้เงินเขาคืน เขาบวกเราซะ 2 ล้านกว่าแบบนี้

          ทิพย์ : ที่เขาบอกว่ากำไรที่ได้มาหักได้เลย เมื่อวานทำตัวเลขแล้ว หักแล้ว ยอดเงินคงเหลืออยู่ 2.2 ล้านกว่า เอกสารทำไว้หมดแล้วเพื่อเตรียมแจ้งความค่ะ ถ้าหากหักกำไรจะเหลือแค่ล้านกว่าบาท บอกได้เลยว่าไม่จริงค่ะ

          แม่ต่าย : ก็แล้วแต่เขา ถ้าเขาทำฝั่งเขาแล้ว เดี๋ยวแม่ก็จะทำของแม่เหมือนกัน ส่วนที่บวกลบคูณหารมันเยอะเกิน

          แม่ต่าย : ทำได้ แต่บางครั้งเราทำงานอยู่เขาโทร. มาด่าเราเสีย ๆ หาย ๆ โห คำพูดเขาออกรายการไม่ได้ เราเข้าใจ เรายอมรับ เราเป็นหนี้เขา เขามีสิทธิ์ที่จะด่า แต่ความเป็นคนมันเกินไป ถ้าเราทำสัญญาจะจ่ายเงินให้เขา ก็ต้องจบตามที่เราไปลง คุณไม่มีสิทธิ์ด่าเรา ที่ผ่านมาด่าถึงลูกเรา คำพูดหยาบคายเยอะมาก คุณแม่ก็มีหมดที่เขาด่า เราไม่มีความเป็นคน มนุษย์ทุกคนเป็นหนี้ มีศักดิ์ศรี (ร้องไห้) ถึงแม่เป็นหนี้ แต่นี่ด่าเราเยอะมาก คนทุกคนเป็นหนี้ แต่ด่าเหมือนเราไม่ใช่คน คำพูดก็กูมึง เราไม่เคยใช้คำพูดแบบนี้กับใครเลยเกิดมา ถึงแม้บ้านเราฐานะยากจน พ่อแม่อบรมสั่งสอนเรามา แต่เราไม่เคยจิกหัวหรือใช้กิริยาเรียกใครแบบนี้

          แม่ต่าย : จริง ๆ แล้วเวลามีเรื่องอะไรตลอดเวลาเขาก็พยายามพูด (เสียงสั่นเครือ) ส่วนมากก็ต้องใช้ลูกเรามาขู่เรา หนี้ทั้งหมดฉันรับเอง อย่ามาระรานลูกฉันเลย (ร้องไห้) ที่บ้านไม่มีใครเป็นหนี้สักคน มีแต่ฉันนี่แหละ ฉันหาหนี้เอง ทำตัวเองทั้งนั้น อย่าไปยุ่งกับลูก คนนั้นก็ขู่ลูกเรา คนนี้ก็ขู่ลูกเรา ทั้งที่เราบอกว่าแนทไม่ได้เลี้ยงดูเรา เพราะเป็นสัญญาใจที่บ้านเพราะเราเลี้ยงพ่อแม่ไม่ได้ แนทต้องเลี้ยงดูตายาย ซึ่งเป็นภาระที่หนักมาก ตายายแก่ ทุกอย่าง ค่ากิน ค่ายา เขาหาเงินพอเพียงเลี้ยงดูขนาดไหน แต่เราไม่คิดว่าปัญหาที่เราทำจะสร้างปัญหาให้ลูกขนาดนี้

          แม่ต่าย : ใช่ค่ะ ไม่ได้หนีไปไหน แนท นิต้า ไม่เคยรู้เรื่องนี้ มีแต่คนโทร. ไปหาน้อง ตอนที่เขาตามแม่ไม่ได้