เขาหาว่าหนูเป็นผู้ (อารมณ์) ร้าย (Mother & Care)
แรกเกิด : ตั้งแต่วินาทีแรกที่ลืมตาออกมาดูโลก หนูก็ตั้งหน้าร้องแว้ดอย่างเดียว ไม่ได้อารมณ์เสียสักนิดนะ ก็เคยอยู่ในท้องแม่ดีๆ แล้วต้องออกมาไม่ทันตั้งตัวอย่างนี้ จะไม่ให้หนูตกใจได้ไง ทั้งแสงทั้งเสียงดูน่ากลัวไปหมด 1 เดือน : จะหาว่าหนูเป็นเจ้าจอมยุ่งก็ได้ หนูร้องไห้เก่ง ขนาดอุ้มขึ้นก็ยังไม่หยุด แถมตอนนอนก็ทำหน้ามุ่ย ยิ้มแสยะ ไม่ก็ดูดปากจุ๊บจั๊บเหมือนไม่พอใจ ไม่อยากให้หนูหงุดหงิด ก็อย่าห่อตัวหลวมล่ะ เดี๋ยวร้องลั่นบ้านนะ 2 เดือน : ถ้าได้ยินเสียงตะโกน เสียงประตูปิดดัง หรือให้หิวนาน จะแผดเสียงอาละวาดทันที ค่ำๆ หนูก็มีชั่วโมงแห่งความหงุดหงิดให้ระเบิดเสียงร้องตลอด ถึงหยุดก็แป๊บเดียวเดี๋ยวก็ร้องต่อ ก็ไม่สบายตัวไม่สบายใจนี่นา 3 เดือน : หนูเริ่มปรับตัวได้บ้าง แล้วสนใจสิ่งรอบตัวมากขึ้น ก็มีร้องบ้างเวลาเตรียมนมให้ช้าไป แต่หนูก็เริ่มรู้จักรอคอยอาหารเป็นนะ แล้วก็ไม่อารมณ์บูดเหมือนที่ผ่านมา แต่จะอารมณ์ดี แถมขี้เล่นเป็นพิเศษหลังอิ่มนม 4 เดือน : พ้นวัยแบเบาะมาได้หนูก็ไม่ยอมนอนเฉยๆ จะฝึกกล้ามเนื้อมือ คลายมือกำมือเสมอ บางทีเผลอคว้าและกำผมตัวเองเอาไว้แน่น แถมดึงออกไปตั้งหลายกระจุก ถึงได้องไห้จ้าอยู่อย่างนี้ ก็หนูคลายมือออกไม่เป็นนี่นา 5 เดือน : หนูจะเป็นเด็กเจ้าอารมณ์ขึ้นมา ถ้าเห็นสิ่งของอยู่ตรงหน้าแล้วเอื้อมคว้าไม่ได้ แล้วจะเครียดเมื่อบังคับตัวเองให้หัดคว่ำ หัดคืบไม่ได้สักที พอเห็นตัวเองเงอะงะงุ่มง่าม ก็รู้สึกหงุดหงิดเป็นกำลังไม่รู้เป็นไรสิน่า 6 เดือน : เริ่มส่งเสียบอกอารมณ์และความต้องการได้บ้างแล้ว หนูเปลี่ยนมาหัดใช้เสียงแทนการร้องจ้า บางทีไม่ได้ร้องเพราะต้องการความช่วยเหลือ แต่หนูหัดใช้เสียงเรียกหา หรือเรียกความสนใจจากคนที่หนูรักนะสิ 7 เดือน : ดูเหมือนหนูจะกลายเป็นคนร่ำรวยอารมณ์ขันไปซะแล้ว โดยเฉพาะเวลาเล่นเกมหรือถ้าได้รับปฏิกิริยาตอบโต้แบบน่าสนใจ หนูจะหัวร่องอหาย ก็ดูพ่อแม่ทำเสียง ทำสีหน้าท่าทางเข้า ดูยังไงๆ ก็ตลกทุกทีสิน่า 8 เดือน : ขอบอกว่าถึงหนูจะเป็นเด็กตัวน้อยตัวนิด แต่หนูก็รู้จักเครียดเป็นนะ บางทีถึงกับนอนไม่หลับเชียว ก็โลกรอบตัวที่หนูได้เห็น ได้ยินได้สัมผัสสิ่งใหม่ ๆ แปลก ๆ มีอยู่มากขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้หนูตื่นเต้นไม่หายสักที 9 เดือน : เวลาได้อยู่กลางวงของพี่ๆ หนูมักร้องกระจองงอแงเสมอ ก็เวลาเล่นกับพวกเขา หนูมักเป็นจอมป่วน เลยทำให้มีการทะเลาะเบาะแว้งตามมา แหม...อย่าว่าหนูสิ ก็หนูยังควบคุมอารมณ์และความเครียดไม่ได้นี่นา 10 เดือน : หนูรู้ว่าใครยอมรับไม่ยอมรรับ รู้ว่าใครรักไม่รัก รู้จักแสดงอารมณ์ความรู้สึกที่แท้จริง ไม่พอใจก็ร้อง ไม่ก็ส่งเสียงกรี๊ด ทำเสียงเอะอะโวยวาย พอใจก็ยิ้ม หัวเราะกิ๊กกั๊ก ตบไม้ตบมือ หนูไวต่อความรู้สึกมากนะ 11 เดือน : หนูทุ่มเทกับการฝึกเดิน ถึงกังวลอยู่หน่อยๆ แต่หนูก็ยินดีจะเรียนรู้ ถ้ามีสิ่งใดมาขัดขวาง เช่น ใช้รถหัดเดินกับหนู หนูจะเครียดมาก จะหวีดร้อง เพราะรถพุ่งไปโน่นมานี่ ก็หนูควบคุมการเคลื่อนไหวไม่ได้เลยนี่ 12 เดือน : ถึงหนูเดินได้ พอใจที่ได้เคลื่อนไหวอิสระ แต่ยังรู้สึกหวาด ก็หนูกลัวคนแปลกหน้า กลัวห่างแม่ กลัวแม่ทิ้ง เลยติดแม่ ร้องตาม อ้อนให้อุ้ม ทำตัววุ่นวาย โกรธก็ง่าย เข้าใจหนูเถอะ คอยอีกนิดเดี๋ยวหนูก็สงบเองเคล็ดลับเสริมคุณหนูอารมณ์ดี
พ่อแม่ควรยอมรับว่าการแสดงอารมณ์โกรธไม่ใช่เรื่องร้าย แต่ควรแสดงอารมณ์โกรธเพียงสีหน้าท่าทาง เพราะลูกสามารถรู้ เข้าใจดีว่าพ่อแม่โกรธ การระบายอารมณ์ กรีดร้อง ลงไม้ลงมือกับลูกไม่ได้ช่วยพัฒนาอารมณ์ แต่กลับทำให้ลูกก้าวร้าวมากขึ้น ควรคอยจนลูกสงบลง แล้วใช้ความรักความเข้าใจช่วยให้ลูกสบายใจจะดีกว่า
คลิกอ่านความคิดเห็นของ เพื่อนๆ ได้ที่นี่ค่ะ ขอขอบคุณข้อมูลจาก
Vol.6 No.67 กรกฎาคม 2553
