อาจแทนกัน ไม่ได้ก็จริง (หนังสือ ชีวิตไม่ได้มีไว้ให้ยอมแพ้)
ไม่มีอะไรในโลกที่เหมือนกันทุกเหลี่ยมมุม
เพราะของในโลกนี้
ถูกสร้างมาเพียงอย่างละหนึ่งชิ้นเท่านั้น
เหมือนคนที่ต่างคนต่างเกิดมา
เพื่อมีลักษณะที่แตกต่างกัน
มีลักษณะเด่นที่เป็นตัวของตัวเอง
มีความรู้ ความสามารถที่แตกต่างกัน
เพื่อที่จะสามารถไปทดแทน
และเติมเต็มให้คนอื่นได้อย่างเหมาะสม
เมื่อใครสักคนในชีวิตของเราได้หายไป
แน่นอนว่าเราอาจจะต้องทำใจกับความรู้สึกต่าง ๆ
ที่จะเข้ามาได้อย่างยากเย็น
แต่ในที่สุดแล้วเราก็ต้องทำใจให้ได้ว่า
ใครคนนั้นได้ผ่านไปแล้ว จากไปแล้ว และไม่มีแล้ว
สิ่งที่จะต้องทำต่อไปก็คือ
เปิดใจให้กว้าง ยอมรับคนใหม่เข้ามาในชีวิต
คนใหม่...ที่อาจจะไม่ดีเท่า ไม่เก่งเท่า ไม่ใช่เท่า
แต่เราก็ต้องเรียนรู้และเข้าใจให้ได้ว่า
คนทุกคนไม่เท่ากัน ไม่เหมือนกัน
แล้วหาสิ่งที่เขาดี เขาเป็นให้ได้
หาสิ่งที่เขาดีกว่า เก่งกว่า ที่ไม่ใช่สิ่งเดียวกัน
ก็จะสามารถทดแทนกัน
อยู่ในพื้นที่ที่ใครบางคนหายไปได้
สิ่งที่เราควรจะยอมรับก็คือ
ให้เขาได้อยู่ในพื้นที่ตรงนั้น ด้วยความเป็นตัวของเขาเอง
มีชีวิต มีรูปแบบการดำรงอยู่อย่างที่เขาเป็น
คบในสิ่งที่เขาเป็น
ไม่ใช่คบเพื่อให้เขาเป็นในสิ่งที่เราอยากให้เป็น
หรืออยากให้เขามาแทนใครที่หายไป
ถ้าจะหาแก้วสักใบ
ให้เหมือนแก้วน้ำหนึ่งใบที่แตกไปแล้ว
ก็คงหาไม่ได้
แต่ถ้าจะหาแก้วน้ำสักใบที่สามารถรองน้ำดื่มได้
ก็คงหาไม่ยาก
เป็นเรื่องยากพอ ๆ กับการที่เราจะหา
คนที่เหมือนใครบางคนที่เราเคยรัก
และไม่ได้อยู่ในชีวิตเราแล้ว
แต่คงไม่ยากหากเราต้องการแค่ใครสักคน
ที่จะอยู่ได้อย่างคนรัก มีไว้แค่รักใคร่ ห่วงใย
ไม่ใช่แทนใคร
คนเราต้องการแก้วไว้ใส่น้ำดื่ม
ขอเพียงใส่น้ำได้ก็พอ
เพราะว่า...น้ำต่างหากที่จำเป็นไม่ใช่แก้ว
ขอขอบคุณข้อมูลจาก
หนังสือ ชีวิตไม่ได้มีไว้ให้ยอมแพ้ โดย ลูกปัด
